Skip to main content

Τελευταία ευκαιρία για τη Μέρκελ

Από την έντυπη έκδοση

Σπάνια οι προσδοκίες από μια εξάμηνη προεδρία της Ε.Ε. ήταν τόσο μεγάλες όσο αυτή τη φορά. Η γερμανική προεδρία θα είναι καθοριστική για το μέλλον της Ένωσης, αλλά και την πολιτική παρακαταθήκη της Άγκελα Μέρκελ.

Δεκαπέντε χρόνια στο τιμόνι της Γερμανίας η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ έχει δει και ζήσει πολλά. Η ευρωκρίση του 2010 αμαύρωσε την εικόνα της μετριοπαθούς και ρεαλίστριας πολιτικού. Οι χώρες του ευρωπαϊκού Nότου της επέρριψαν σκληρότητα και τη χαρακτήρισαν «νεκροθάφτη της Ε.Ε.». Μερικά χρόνια αργότερα στο απόγειο της προσφυγικής κρίσης οι πολιτικές της επιλογές δίχασαν την Ευρώπη.

Με την ανάληψη της εκ περιτροπής προεδρίας της Ε.Ε. από το Βερολίνο την 1η Ιουλίου δίνεται στην Άγκελα Μέρκελ η τελευταία ευκαιρία για να περάσει στην ιστορία ως μια μεγάλη Eυρωπαία πολιτικός. Η ευρωπαϊκή ήπειρος βρίσκεται αντιμέτωπη με την ιστορικών διαστάσεων κρίση του κορoνοϊού και ελπίζει τώρα στην επούλωση των τραυμάτων της, ίσως ακόμα και σε σωτηρία. Τα βλέμματα είναι στραμμένα στη Γερμανία και κυρίως στην Άγκελα Μέρκελ.

Οι προκλήσεις είναι πολλές και μεγάλες: το ξεπέρασμα της πανδημίας, οι μελλοντικές σχέσεις Βρυξελλών-Λονδίνου, το προσφυγικό, η κλιματική αλλαγή και η ενίσχυση της θέσης της Ευρώπης σε παγκόσμιο επίπεδο. Σε περίπτωση που η Γερμανίδα καγκελάριος καταφέρει να δρομολογήσει λύσεις σε όλα αυτά τα ζητήματα δεν αποκλείεται να χαρακτηριστεί ακόμα και «βασίλισσα της Ευρώπης».

Η ίδια αρνείται να απαντήσει σε επίμονες ερωτήσεις δημοσιογράφων για την πολιτική της παρακαταθήκη. Γεγονός είναι ότι το επόμενο εξάμηνο θα κριθούν πολλά: τόσο για την Ευρώπη όσο και για την καγκελάριο. Για αρκετό καιρό η Άγκελα Μέρκελ κατηγορούνταν για απουσία οραμάτων, διστακτικότητα και νωθρότητα. Και τώρα είναι εκείνη από την οποία πολλοί περιμένουν να κρατήσει ενωμένη την Ευρώπη.

Στις 18 Μαΐου, μετά από βιντεοσύσκεψη με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, η Γερμανίδα καγκελάριος πραγματοποιούσε στροφή 180 μοιρών και αποδεχόταν ένα Ταμείο Ανάκαμψης (αρχικά) ύψους 500 δισ. ευρώ, με το οποίο οι Ευρωπαίοι ευελπιστούν ότι θα βγουν από την ύφεση. Ένα σημείο καμπής για την Άγκελα Μέρκελ, η οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή απέρριπτε τη διόγκωση του χρέους για όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας.