Του Γιάννη Καμπουράκη
[email protected]
Μεγάλη αισιοδοξία ότι στο σημερινό Eurogroup στο Λουξεμβούργο θα υπάρξει τελική λύση για το χρέος και η κυβέρνηση θα μπορέσει να υποστηρίξει ότι ήρθε «το τέλος των μνημονίων» και η επόμενη μέρα για την ελληνική οικονομία, επικρατεί στο Μαξίμου.
Η χθεσινή έκθεση των δανειστών παραπέμπει μεν σε αυστηρή εποπτεία μίας πενταετίας, μείωση συντάξεων και αφορολογήτου, αύξηση αντικειμενικών σε δύο δόσεις και διαχείριση του πλεονάσματος μόνο μετά από την έγκριση των θεσμών, οι διατυπώσεις περί του τέλους του προγράμματος όμως και τα θετικά σχόλια για την κυβέρνηση δίνουν στον πρωθυπουργό την ευκαιρία να αλλάξει την ατζέντα από το Σκοπιανό και την κυβερνητική κρίση με τους ΑΝΕΛ.
Στο πεδίο των διαπραγματεύσεων για το χρέος, τα πράγματα είναι πιο προχωρημένα από την εικόνα που δίνει η κυβέρνηση.
Η Γερμανία έχει μετακινηθεί εδώ και καιρό από την αρχική θέση της περί 3-5 ετών για τη λεγόμενη περίοδο χάριτος για την αποπληρωμή του χρέους. Έχει ήδη αποδεχθεί τα 7 χρόνια και σήμερα θεωρείται πολύ πιθανό να αποδεχθεί τα 9 χρόνια και η συμφωνία να κλείσει εκεί.
Οι επιστροφές των κερδών των κεντρικών τραπεζών των ελληνικών ομολόγων, δεν θα γίνει άπαξ, όπως έχει ζητήσει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αλλά θα γίνει. Θα γίνεται σε δόσεις – μία ανά έτος – και θα συνδεθεί με την υλοποίηση των μεταμνημονιακών όρων.
Το «μαξιλάρι» που προσπαθεί να φτιάξει η κυβέρνηση για να μην αντιμετωπίσει άμεσα την ανάγκη να βγει στις αγορές (με κανονικό πρόγραμμα δανεισμού και όχι με δοκιμαστικές εξόδους) για να αποφύγει τα υψηλά επιτόκια, όλα δείχνουν ότι θα είναι πολύ πάνω από τα 12 δισ. ευρώ.
Τέλος, οι Γερμανοί, οι οποίοι συνεχίζουν να έχουν το πάνω χέρι στη διαπραγμάτευση, δεν αποδέχονται τη γαλλική λύση για το χρέος, αλλά μία παραλλαγή της. Η σύνδεση με την ανάπτυξη παραμένει στο τραπέζι, η ενεργοποίησή της δεν θα είναι αυτόματη, αλλά θα πρέπει να παίρνει το «πράσινο φως» από τα κοινοβούλια.
Αυτά θα είναι τα βασικά σημεία της συμφωνίας – πακέτο, με την κυβέρνηση να αγωνιά για την αντίδραση των αγορών, οι οποίες βεβαίως αναμένουν και την έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους από το ΔΝΤ (τα στελέχη του έρχονται στην Αθήνα τη Δευτέρα γι’ αυτό) η οποία θα έχει την ίδια σημασία με πριν, ακόμα και αν το Ταμείο θα έχει πλέον – όπως όλα δείχνουν – ρόλο τεχνικού συμβούλου στο πρόγραμμα.
Ο κ. Τσίπρας δεν παίρνει το πακέτο που θέλει για να πανηγυρίσει την χειραφέτηση της ελληνικής οικονομίας. Θα συνεχιστεί και η εποπτεία και η παρέμβαση στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Δεν έρχεται το τέλος της λιτότητας όπως έλεγε, όμως ευελπιστεί σήμερα να πάρει το πράσινο φως για να υπογράψει τον Αύγουστο την «έξοδο από τα μνημόνια». Δεν αποτελεί επιστροφή στην κανονικότητα όπως έγινε με την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Κύπρο, αλλά αναμφίβολα περνά την ελληνική οικονομία σε μία νέα εποχή.
Οι δανειστές θα έρχονται και μετά τον Αύγουστο στην Αθήνα κάθε τρίμηνο, αλλά το Μαξίμου ευελπιστεί ότι το κλίμα θα είναι διαφορετικό σε σύγκριση με πριν. Επιπλέον, αναμένει ότι η επίτευξη συμφωνίας θα δώσει μία ανάσα στην κυβέρνηση που το τελευταίο διάστημα κλονίζεται και αμφισβητείται.
Το προσφυγικό
Τις τελευταίες ώρες, στην εξίσωση της διαπραγμάτευσης για το χρέος και την επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας, έχει μπει από σοβαρά γερμανικά μέσα η παράμετρος του προσφυγικού. Το θέμα, δηλαδή που έχει προκαλέσει κρίση στη γερμανική κυβέρνηση και για το οποίο με τη στήριξη Γιούνκερ και Μακρόν, η Μέρκελ ζήτησε ειδική μίνι – Σύνοδο Κορυφής την Κυριακή με βασικό αίτημα οι μετανάστες να μένουν περισσότερο στις χώρες υποδοχής, όπως για παράδειγμα η Ελλάδα και η Ιταλία.
Σε αυτήν την περίπτωση, η κυβέρνηση δεν εγκάλεσε τα γερμανικά μέσα για πλήρη άγνοια του τρόπου που λειτουργεί η Ευρώπη όπως έκανε για τη σύνδεση της διαπραγμάτευσης για την οικονομία με τη διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό. Οι Γερμανοί γράφουν ότι η Μέρκελ θα ζητήσει από Ελλάδα και Ιταλία να τη βοηθήσουν, την ημέρα που συνεδριάζει το Eurogroup για την Ελλάδα.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει δείξει τις προθέσεις της σε σχέση με το γερμανικό αίτημα, αλλά ο ευρωπαϊκός Τύπος γράφει ότι ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί το προσφυγικό για να πετύχει ό,τι καλύτερο μπορεί στη διευθέτηση του χρέους.
