Skip to main content

Μπρος πίσω, χωρίς ελπίδα

Του Στράτου Στρατηγάκη

Στη δεκαετία του 90 η τεχνική εκπαίδευση λεγόταν ΤΕΛ χορηγούσε απολυτήριο λυκείου και πτυχίο ειδικότητας. Επέτρεπε την πρόσβαση στα συναφή με την ειδικότητα του μαθητή ΤΕΙ, αλλά και στα Πανεπιστήμια σε ειδικό ποσοστό θέσεων. Το 1999 με τη μεταρρύθμιση Αρσένη τα ΤΕΛ μετατράπηκαν σε ΤΕΕ, δεν χορηγούσαν απολυτήριο λυκείου και δεν επέτρεπαν την εισαγωγή σε Πανεπιστήμια, αλλά μόνο σε συναφή ΤΕΙ. Το 2006 επί υπουργίας της κας Γιαννάκου, τα ΤΕΕ μετατράπηκαν σε ΕΠΑΛ, χορηγώντας και πάλι απολυτήριο λυκείου, επιτρέποντας την πρόσβαση και στα Πανεπιστήμια. Το 2013 με τη μεταρρύθμιση του κ. Αρβανιτόπουλου τα ΕΠΑΛ δεν επέτρεπαν την άμεση εισαγωγή στα Πανεπιστήμια, αλλά από την επόμενη χρονιά της αποφοίτησης, όπως όλοι οι απόφοιτοι λυκείου. Τώρα με τροπολογία του Υπουργού Παιδείας επανέρχεται η πρόσβαση στα Πανεπιστήμια για τους αποφοίτους των ΕΠΑΛ σε ειδικό ποσοστό 1% των θέσεων εισαγωγής.

Δεν πρόκειται για κομματικά παιγνίδια. Το ΠΑΣΟΚ με τις δέσμες επέτρεπε την πρόσβαση στα Πανεπιστήμια και με τη μεταρρύθμιση Αρσένη την απέκλειε. Η ΝΔ την επέτρεπε με τη ρύθμιση Γιαννάκου, την απέκλεισε με τη ρύθμιση Αρβανιτόπουλου. Πρόκειται για την προσπάθεια να επιλέξουν περισσότεροι μαθητές την τεχνική εκπαίδευση, για να προσεγγίσουμε τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους.

Η προσπάθεια αυτή μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:

1. Να γίνει η τεχνική εκπαίδευση ελκυστική και

2. Να γίνει βίαιη μετακίνηση προς την τεχνική εκπαίδευση.

Η επαναφορά της πρόσβασης σε Πανεπιστήμια γίνεται στα  πλαίσια της προσπάθειας να γίνει πιο ελκυστική η τεχνική εκπαίδευση. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε να αποφασίσουμε ποια μέθοδο θα ακολουθήσουμε, ώστε να κάνουμε ελκυστική την τεχνική εκπαίδευση. Η δυνατότητα πρόσβασης στα πανεπιστήμια δεν κάνει πιο ελκυστική την τεχνική εκπαίδευση. Όταν η πρόσβαση στα πανεπιστήμια ήταν εφικτή δεν προσήλκυε περισσότερους από 350 μαθητές το χρόνο από όλη την Ελλάδα. Η τεχνική εκπαίδευση μπορεί να γίνει ελκυστική, αν οι απόφοιτοί της βρίσκουν αξιοπρεπή εργασία σε ποσοστά ανάλογα των πτυχιούχων πανεπιστημίου και εξασφαλίζουν την οικονομική τους επιβίωση. Αυτό θα αλλάξει σιγά-σιγά και την κοινωνική αντίληψη ότι μόνο οι σπουδές στην Ανώτατη Εκπαίδευση σε εξασφαλίζουν. Μόνο τότε μπορεί να φτάσουμε στο σημείο που βρίσκονται πολλοί νέοι στις χώρες της Ευρώπης, που επιλέγουν την τεχνική εκπαίδευση από τις σπουδές στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Στο διάγραμμα φαίνεται ότι η τεχνική εκπαίδευση είχε περισσότερους μαθητές το 2000 μέχρι το 2002. Μετά έρχεται η μείωση. Μια μικρή ανάκαμψη παρατηρείται το 2012-2013 και το 2013-2014. Και στις δύο περιπτώσεις η τεχνική εκπαίδευση απέκτησε μαθητές με τη μέθοδο του τρόμου. Να θυμίσουμε ότι το 1999 έμεναν στην ίδια τάξη το 30% των μαθητών της Β Λυκείου, με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να αλλάξουν το νόμο για να μην έχουμε κοινωνική έκρηξη. Το 2012-2013 είχαμε τις φήμες για το νέο λύκειο και το 2013 τη θεσμοθέτηση της τράπεζας θεμάτων και του νέου, δυσκολότερου, τρόπου προαγωγής στην επόμενη τάξη, που έφερε πολλούς μετεξεταστέους και έσπειρε τον τρόμο στους μαθητές. Αυτή η τάση ανακόπηκε άμεσα με την κατάργηση της τράπεζας θεμάτων και του δύσκολου τρόπου προαγωγής.

Θέλει δουλειά πολλή και κυρίως όχι παλινωδίες αλλά μακρόπνοο σχέδιο η αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης. Δε λύνεται το θέμα με την πρόσβαση ή μη στα Πανεπιστήμια. Είναι εσφαλμένη η επικέντρωση σ’ αυτό.