Με τη μεγαλειώδη στρατιωτική παρέλαση ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, απουσία κιγκλιδωμάτων, κορυφώθηκαν οι εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο της εθνικής παλιγγενεσίας της 25ης Μαρτίου και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Την παρέλαση παρακολούθησαν, επίσης, ο πρωθυπουργός Α.Τσίπρας και η πρόεδρος της Βουλής Ζ. Κωνσταντοπούλου.
Σημειώνεται, ότι φέτος η πρόσβαση στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη ήταν ελεύθερη.
Οι εξέδρες των επισήμων βρίσκονταν εκατέρωθεν του μνημείου και το βάθρο του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν δίπλα στην πρώτη εξέδρα που είχε τοποθετηθεί προς την πλευρά του Ζαππείου.
Επίσης, φέτος, για πρώτη φορά παρήλασαν ένα τάγμα από τον Έβρο, ένα τάγμα Εθνοφυλακής από τη Ρόδο και τα ιστορικά λάβαρα του Αγώνα από τη Μάνη, την Ύδρα, τις Σπέτσες, τα Ψαρά, την Κρήτη, καθώς και το λάβαρο του Ρήγα Φεραίου, μετά το τμήμα των πολεμικών σημαιών του Στρατού Ξηράς.
Την παρέλαση άνοιξαν οι ανάπηροι πολέμου, οι νοσοκόμες και οι διασώστες του Ερυθρού Σταυρού ενώ ακολούθησε η επιβλητική μηχανοκίνητη φάλαγγα.
Τα αντιαρματικά κατευθυνόμενων βλημάτων MILAN, KORNET, TOW και τη διμοιρία όλμων των 4,2” ακολούθησαν οι δύο Ίλες μέσων αρμάτων μάχης ΛΕΟΠΑΡΝΤ (LEO 2 HEL και LEO 1), οι αυτοκινούμενες πυροβολαρχίες των 105 και 155 χιλιοστών, μία πυροβολαρχία P2ΖH 2000 GR, μία πυροβολαρχία MLRS, μία πυροβολαρχία κατευθυνόμενων βλημάτων ΧΩΚ και μία πυροβολαρχία STINGER ASRAD.
Στη συνέχεια παρήλασαν τα ειδικά οχήματα του Μηχανικού για την άρση πάσης φύσεως κωλυμάτων στην ξηρά και τη θάλασσα και την εκκαθάριση ναρκοπεδίων, των Διαβιβάσεων με τα κινητά συστήματα επικοινωνιών (κλωβοί ΕΡΜΗΣ κινητός επικοινωνιακός κόμβος) της διμοιρίας πυρηνικής βιολογικής χημικής άμυνας, καθώς και τα ειδικά οχήματα του Υγειονομικού και τα οχήματα και οι μηχανές της αστυνομίας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Τη σκυτάλη πήρε η Πολεμική Αεροπορία με ένα σμήνος κατευθυνόμενων βλημάτων PATRIOT, ένα σμήνος βλημάτων CROTALLE, ένα σμήνος ΒΕΛΟΣ και το σμήνος RHIEMENTAL, που έκλεισε τη μηχανοκίνητη φάλαγγα.
Τη φάλαγγα των πεζοπόρων τμημάτων άνοιξαν οι Εύζωνοι και ακολούθησαν το τμήμα πολεμικών σημαιών του Στρατού, το τμήμα των ιστορικών λαβάρων και ο λόχος απόδοσης τιμών.
Παρήλασαν, επίσης, τα τμήματα των παραγωγικών σχολών των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων (Ευελπίδων, Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών, Ναυτικών Δοκίμων, Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού, Ικάρων, Σχολή Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας και Σχολή Αξιωματικών Νοσηλευτικής).
Το ιδιαίτερο χειροκρότημα του κοινού απέσπασαν για άλλη μία χρονιά τα στελέχη των ειδικών δυνάμεων- πεζοναύτες, καταδρομείς, υποβρύχιοι καταστροφείς, αλεξιπτωτιστές- και της 71ης αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας με το εντυπωσιακό παράστημα τους.
Με μία διμοιρία από το Κλιμάκιο Ειδικών Αποστολών, μία από τη Μονάδα Υποβρυχίων Αποστολών καθώς και μία ομάδα από τους διασώστες των ελικοπτέρων super puma συμμετείχαν στην παρέλαση οι άνδρες και οι γυναίκες του Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής. Τη μηχανοκίνητη φάλαγγα αποτελούσαν μηχανές και οχήματα του Σώματος.
Κατά τη διάρκεια της παρέλασης, ελικόπτερα APACHE, CHINOOK, NH-90, SIKORSKY, AB-212 και αεροσκάφη F-16, MIRAGE-2000-5 και F-4E πέταγαν στον αττικό ουρανό, σε άψογους σχηματισμούς.
Ειδικότερα, από το Πυροσβεστικό Σώμα έλαβαν μέρος στην στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου:
Μηχανοκίνητο τμήμα αποτελούμενο από:
-ένα όχημα jeep
-δώδεκα μοτοσικλέτες σε τετράδες
-οκτώ υδροφόρα οχήματα
-δύο ερπυστριοφόρα
-δύο διασωστικά
-δύο οχήματα διυλιστηρίων
-δύο κλιμακοφόρα με κλίμακα 30 μέτρων
Πεζοπόρο τμήμα αποτελούμενο από:
-τη μουσική μπάντα του Σώματος
-τη σημαία (έξι δόκιμοι ανθυποπυραγοί)
-το επιτελείο (επικεφαλής και τρεις αξιωματικοί)
-ένα τμήμα δόκιμων ανθυποπυραγών σε εννιάδες με τον επικεφαλής του τμήματος και τρεις διμοιρίτες (συνολικά 85)
-ένα τμήμα της Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΜΑΚ) σε εννιάδες με τον επικεφαλής και τρεις αξιωματικούς
Από την Ελληνική Αστυνομία συμμετείχαν:
Μηχανοκίνητο Τμήμα με:
-περιπολικά, δίκυκλα της ομάδας ΔΙ.ΑΣ και ΖΗΤΑ
-2 ελικόπτερα
Πεζοπόρο Τμήμα με Δόκιμους Υπαστυνόμους της Σχολής Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ
Προπορευόταν η Φιλαρμονική της Ελληνικής Αστυνομίας.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συνεχάρη τον έχοντα το γενικό πρόσταγμα υποστράτηγο Δημήτριο Ρέσκο, διοικητή της Σχολής Ευελπίδων, για το άρτιο της παρέλασης, την οποία παρακολούθησαν, επίσης, υπουργοί της κυβέρνησης, οι υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας και της Κύπρου, Πάνος Καμμένος και Χριστόφορος Φωκαϊδης, οι εκκλησιαστικές Αρχές, εκπρόσωποι των κομμάτων της αντιπολίτευσης, η στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, ξένοι πρέσβεις, και οι τοπικές Αρχές.
Ακολούθησε μουσικοχορευτική εκδήλωση με δημοτικούς χορούς και τραγούδια από διάφορες περιοχές της χώρας.
Ιστορικές σημαίες και λάβαρα
Σημαία του Ρήγα Φεραίου: Είναι η σημαία που πρότεινε ο Ρήγας Φεραίος ως σημαία της «Ελληνικής Δημοκρατίας» στην οποία απεικονίζεται το ρόπαλο του Ηρακλή με τρεις σταυρούς επάνω. Είναι τρίχρωμη, με μαύρο χρώμα στη βάση, που συμβολίζει τον υπέρ πατρίδας και ελευθερίας θάνατο, λευκό χρώμα στη μέση, που συμβολίζει την αθωότητα και κόκκινο στην κορυφή, που συμβολίζει την αυτεξουσιότητα του ελληνικού λαού ή κατά άλλους την αυτοκρατορική πορφύρα, την οποία οι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν ως ένδυμα πολέμου και έχει την ιδιότητα να καλύπτει το αίμα που τρέχει από τις πληγές.
Σημαία της Μάνης: Είναι η σημαία που υψώθηκε την 17η Μαρτίου 1821 στην Αρεόπολη και απεικονίζεται ένας κυανός σταυρός σε λευκό πανί. Άνωθεν του σταυρού αναγράφεται η φράση «ΝΙΚΗ ή ΘΑΝΑΤΟΣ» και χρησιμοποιείται η λέξη «ΝΙΚΗ» και όχι «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» γιατί η Μάνη ήταν πάντα ελεύθερη. Υπήρξε ανεξάρτητη καθόλη την Τουρκοκρατία, συνώνυμη του τόπου όπου ζουν ελεύθεροι άνθρωποι την περίοδο της δουλείας. Στη βάση του σταυρού αναγράφεται η φράση «Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ», η γνωστή έκφραση των Σπαρτιατισσών, όταν ξεπροβόδιζαν τους γιους τους σε πόλεμο.
Σημαία της Ύδρας: Είναι η σημαία που ύψωσε ο πλοίαρχος Αντώνιος Οικονόμου, το 1821, κατά την κήρυξη της Επανάστασης στο νησί.
Σημαία των Σπετσών: Είναι η σημαία που ύψωσαν οι κάτοικοι του νησιού κατά την κήρυξη της Επανάστασης, στις 3 Απριλίου 1821.
Σημαία των Ψαρών: Είναι η σημαία που ύψωσαν οι κάτοικοι του νησιού, υπό τον Σπετσιώτη πλοίαρχο Γκίκα Τσούπα, κατά την κήρυξη της Επανάστασης, ανήμερα το Πάσχα, 10 Απριλίου 1821.
Οι επαναστατικές σημαίες των τριών ναυτικών νησιών δήλωναν την ακλόνητη πίστη και τη θέληση του σκλαβωμένου Έλληνα για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού και είχαν κοινά σύμβολα τον σταυρό, το φίδι, την άγκυρα, το πουλί και το δόρυ, τα οποία, όλα μαζί, επικάθονταν επί της ανεστραμμένης ημισελήνου.
Οι σημαίες των Σπετσών και των Ψαρών έφεραν την επιγραφή «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ» ενώ της Ύδρας έφερε την επιγραφή «Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ».
Όλα τα σύμβολα ήταν άμεσα συσχετισμένα με τη Φιλική Εταιρεία.
Ο σταυρός, σύμβολο πίστης και Ορθοδοξίας, συμβόλιζε τη χριστιανοσύνη και τη δικαιοσύνη του Αγώνα.
Η ανεστραμμένη ημισέληνος συμβόλιζε τον ισλαμισμό και την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η επικάθιση του σταυρού επί της ανεστραμμένης ημισελήνου συμβόλιζε την υπεροχή του χριστιανισμού.
Το δόρυ συμβόλιζε τη δύναμη των Ελλήνων.
Η σημαία με την κεφαλή του Θεμιστοκλή, στη σημαία της Ύδρας, υπενθύμιζε τις θριαμβευτικές νίκες των αρχαίων προγόνων.
Η άγκυρα συμβόλιζε την ελπίδα, τις νικηφόρους εκβάσεις των ναυμαχιών, τη σταθερότητα και την επιμονή του Αγώνα στους σκοπούς του.
Το φίδι που περιελίσσεται στην άγκυρα συμβόλιζε τη δύναμη του ελληνικού Έθνους, τη γνώση και την ιερότητα του σκοπού του.
Οι επιγραφές «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ» και «Η ΤΑΝ ή ΕΠΙ ΤΑΣ» συμβόλιζαν την αποφασιστικότητα του Αγώνα.
Ο οφθαλμός της θείας Πρόνοιας επάνω αριστερά, στη σημαία της Ύδρας, έδινε την ελπίδα για την επικράτηση των Ελλήνων και τη δίκαιη απόληξη του Αγώνα.
Το γαλανό χρώμα του φόντου των σημαιών της Ύδρας και των Σπετσών συμβόλιζε τη θάλασσα που ήταν συνδεδεμένη με τη ζωή τους.
Το πουλί, για κάποιους είναι περιστέρι που βγαίνει από το στόμα του φιδιού και ήταν σύμβολο της ελευθερίας του Γένους, ενώ για κάποιους άλλους είναι κουκουβάγια που συμβολίζει τη φρόνηση στη διεξαγωγή του Αγώνα.
Το κόκκινο πλαίσιο που περιέβαλε το σύνολο συμβόλιζε το αίμα που χύνεται για τον Αγώνα.
Σημαία της Κρήτης: Η σημαία που υψώθηκε την 21η Αυγούστου 1866, κατά την έναρξη της Κρητικής Επανάστασης, αποτελώντας κορυφαία πράξη του απελευθερωτικού Αγώνα των Κρητών, σύμβολο ηρωισμού και θυσίας. Η αναγραφόμενη φράση «Ένωσις ή Θάνατος» εξέφραζε, με εμφατικό τρόπο, τον προαιώνιο πόθο του κρητικού λαού για την ένωση της Μεγαλονήσου με τη μητέρα Ελλάδα.
