Με άρθρο του Άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο τομεάρχης Οικονομίας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτής Νότιου Τομέα Β’ Αθηνών, Νίκος Παππάς, αναφέρεται στη νέα πολιτική περίοδο, η οποία κατά τη γνώη του, εξελίσσεται πάνω στον καμβά της τριπλής αποτυχίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Η νέα πολιτική περίοδος εξελίσσεται πάνω στον καμβά της τριπλής αποτυχίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Τους τελευταίους μήνες καταγράφεται:
– Αποτυχία στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, όπου η Ν.Δ. ακολουθεί τη λογική της πλήρους ακινησίας, εγκαταλείποντας -μετά τις εκλογές του Ιουλίου του 2019- την ενεργητική και πολυεπίπεδη διπλωματία που σχεδίασε και άσκησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και η οποία πέτυχε την απομόνωση της Τουρκίας και τον περιορισμό της προκλητικότητάς της. Είναι προφανές ότι στην κυβέρνηση ξεχνούν πως όταν επιλέγουν την ακινησία, ο υπόλοιπος κόσμος κάθε άλλο παρά επιλέγει να μην κινείται. Και είναι ακόμα πιο προφανές ότι η χώρα μας πληρώνει σήμερα αυτή την στρατηγική επιλογή Μητσοτάκη, πασχίζοντας απλώς, ευρισκόμενη προ αρνητικών τετελεσμένων, να διαμορφώσει αντίβαρα.
– Αποτυχία στην αντιμετώπιση της εξάπλωσης της πανδημίας του κορωνοϊού. Η μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων, που μας φέρνει εκεί από όπου ξεκινήσαμε, οφείλεται στην πλήρη ανυπαρξία προετοιμασίας και τις λανθασμένες κυβερνητικές επιλογές. Ο χρόνος που έδωσαν οι πολίτες στην κυβέρνηση για να οργανωθούν οι κατάλληλες άμυνες, δεν αξιοποιήθηκε. Το ΕΣΥ δεν ενισχύθηκε, μαζικά τεστ στον πληθυσμό δεν έγιναν, ο εσωτερικός τουρισμός δεν στηρίχθηκε, η είσοδος τουριστών στη χώρα επετράπη χωρίς ουσιαστικό έλεγχο. Στη διαχειριστική ανεπάρκεια προστέθηκαν αλλοπρόσαλλες αποφάσεις, όπως αυτή για τη λειτουργία των καταστημάτων εστίασης ως τα μεσάνυχτα. Η επικοινωνιακή διαχείριση δεν δύναται να καλύψει το κενό της κυβερνητικής στρατηγικής. Η μεταφορά της ευθύνης στους πολίτες για την έξαρση των κρουσμάτων, μέσω του επαναλαμβανόμενου «μεταξύ σας κολλήσατε», αποτελεί το πιο πρόσφατο επεισόδιο της κυβερνητικής προπαγάνδας.
– Αποτυχία στην οικονομία, όπου η Ν.Δ. ακολούθησε τη στρατηγική της ηθελημένης αδράνειας και της «ανοσίας της αγέλης». Η μεθοδευμένη διόγκωση της ύφεσης οδηγεί στη στοχευμένη και προαποφασισμένη ασφυξία της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας. Η «πισσαρίδειος» εκκαθάριση των εργασιακών δικαιωμάτων και των μικρών επιχειρήσεων, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, εκφράζει με τον καλύτερο και πιο άμεσο τρόπο τις μνημονιακές εμμονές Μητσοτάκη και της ομάδας του.
Η νέα πολιτική περίοδος, εκτός από την ανάγκη αντιμετώπισης των περιγραφόμενων κρίσεων, αλλά και λόγω αυτών, που γιγαντώνονται με ευθύνη της Ν.Δ., φέρνει και μια μεγάλη αναδιάταξη στις κοινωνικές συμμαχίες και τις πολιτικές τοποθετήσεις.
Με ορατά τα αποτελέσματα της πολιτικής Μητσοτάκη και τις επιπτώσεις της στα εθνικά θέματα, τη δημόσια Υγεία και την οικονομία, κάθε πολίτης έρχεται αντιμέτωπος με τα διλήμματα της επόμενης περιόδου.
Όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία με την ευθύνη του να εμπλουτίσει ακόμα περισσότερο τη δική του πρόταση για τη διαχείριση των μεγάλων ζητημάτων, εθνικών και κοινωνικών. Με βάση, όμως, αυτό που έχει ανάγκη η κοινωνία. Όχι αυτό που έχει «ανάγκη» το κόμμα ή πόσο μάλλον μια τάση του κόμματος.
Με σαφείς αποστάσεις από ένα πρόγραμμα που δεν υιοθετήσαμε, παρότι αναγκαστήκαμε να εφαρμόσουμε. Και σίγουρα μακριά από μνημονιακά απόνερα, στα οποία -με την έξοδο από τα μνημόνια, τον Αύγουστο του 2018- μόνο η Δεξιά έχει λόγο και στρατηγική να «τσαλαβουτά». Αλλά, σίγουρα:
– Με σχεδιασμό και πολιτική για την οικονομία που δεν θα καθιστά την προοδευτική παράταξη όμοια ή σχεδόν όμοια με τη Δεξιά.
– Με λύσεις ούτως ώστε οι τράπεζες, οι οποίες αναδεικνύονται στο μεγάλο ασθενή της ελληνικής οικονομίας, να παίξουν επιτέλους τον ρόλο τους ύστερα από πολλά χρόνια. Με ειδικές μέριμνες για την ενίσχυση των επιχειρήσεων και την προστασία της πρώτης κατοικίας.
– Με φορολογική πολιτική εναλλακτική από αυτήν που υποχρεωθήκαμε να ασκήσουμε. Αλίμονο αν οι πολίτες πειστούν ότι μια πολιτική αλλαγή θα οδηγήσει σε φορολογικό μείγμα το οποίο θα ακουμπά στην ίδια φιλοσοφία που είχαν μέρη του προγράμματος που αναγκαστήκαμε να εφαρμόσουμε την περίοδο 2015-2019.
Για να ανταποκριθεί ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στις ανάγκες της νέας φάσης, οφείλει να προχωρήσει με μεγαλύτερη ένταση την οργανωτική του πύκνωση και ανασυγκρότηση, τη διεύρυνση και τον μετασχηματισμό του. Με μία αυτονόητη, διαρκή και επίμονη στόχευση για τη συσπείρωση των δυνάμεων από τη ριζοσπαστική Αριστερά μέχρι το προοδευτικό Κέντρο. Με άνοιγμα ρητό, συνεχές και αποτελεσματικό σε προοδευτικές δυνάμεις της Αυτοδιοίκησης, των συνδικάτων, των επαγγελματικών επιμελητηρίων, των εμπορικών συλλόγων και γενικότερα της οργανωμένης μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας.
Στους καιρούς των μεγάλων κρίσεων, η κοινωνία πολύ λίγο ενδιαφέρεται για τα προβλήματα των κομμάτων. Και σίγουρα, δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα προβλήματα επιμέρους τάσεων εντός των κομμάτων. Όσο παλιές, διαρκείς και αναλλοίωτες στο χρόνο και αν είναι αυτές.
Σε αυτές τις συνθήκες η αίσθηση της αυτάρκειας, η αυταρέσκεια μίας και μόνης από τις ιστορικές διαδρομές της Αριστεράς είναι αναντίστοιχη με τα ζητούμενα του προοδευτικού κόσμου και της κοινωνίας.
Και αν κάποιος νομίζει ότι κάποια παράδοση της Αριστεράς και του προοδευτικού χώρου περισσεύει, κάνει λάθος.
Και αν νομίζει ότι κάποια παράδοση της Αριστεράς μπορεί από μόνη της, κάνει επίσης τεράστιο και ιστορικό λάθος.
Ευτυχώς, κανένα από τα δύο παραπάνω λάθη δεν περιλαμβάνεται στα ομόφωνα ψηφισμένα κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Ευτυχώς, γιατί δεν είναι καιρός για λάθη.
naftemporiki.gr
