Skip to main content

Αναπάντητα ερωτήματα στην Κεντροαριστερά

Του Γιάννη Καμπουράκη
[email protected]

Με την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του δημάρχου Αθηναίων, Γιώργου Καμίνη, για την ηγεσία του νέου φορέα που αναμένεται να συγκροτηθεί στον χώρο της κεντροαριστεράς, ο αριθμός των βέβαιων υποψηφίων ανεβαίνει σε πέντε, αφού οι υποψηφιότητες της Φώφης Γεννηματά και του Γιάννη Ραγκούση έχουν ήδη ανακοινωθεί, ενώ των Σταύρου Θεοδωράκη και Γιάννη Μανιάτη αναμένεται να ανακοινωθούν μέσα στην εβδομάδα.

Την ανακοίνωση της υποψηφιότητας Καμίνη, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, πλαισιώνει συνάντηση του δημάρχου Αθηναίων με την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά, στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, στη Χαριλάου Τρικούπη.

Το δικαίωμα υποβολής υποψηφιότητας είναι ανοικτό ως τις 15 Σεπτεμβρίου, η διαδικασία εκλογής αναμένεται να διεξαχθεί σε δύο Κυριακές, προς το τέλος Οκτωβρίου – αρχές Νοεμβρίου, ενώ την ερχόμενη Παρασκευή, ο εγγυητής των διαδικασιών και επικεφαλής της αρμόδιας επιτροπής, καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, πρόκειται να ανακοινώσει τους όρους, τις προϋποθέσεις και τους κανόνες διεξαγωγής, αφού προηγουμένως έχει συζητήσει και συμφωνήσει με τους ενδιαφερόμενους.

Πέραν των βέβαιων πέντε υποψηφίων, στο επίπεδο των φημών υπάρχει ενδιαφέρον από τον ευρωβουλευτή Νίκο Ανδρουλάκη και τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, Θανάση Θεοχαρόπουλο, ενώ δεν μπορεί να αποκλειστεί και κάποια υποψηφιότητα – έκπληξη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η διαδικασία θα διεξαχθεί στις 13 περιφέρειες της χώρας με κάλπη, ενώ έχουν ήδη συζητηθεί και συμφωνηθεί θεματικά debates ανάμεσα στους υποψήφιους. Το ζήτημα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στο οποίο κάποιοι εμφανίζονται θετικοί (Γιώργος Καμίνης, Σταύρος Θεοδωράκης, Γιάννης Ραγκούσης) και κάποιοι αρνητικοί (Φώφη Γεννηματά) δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει ούτε θετικά, ούτε αρνητικά.

Μέχρι στιγμής, η συζήτηση έχει εξαντληθεί στα πρόσωπα και στις διαδικασίες, ενώ η πολιτική απουσιάζει. Οι υποψήφιοι, αλλά και σημαντικοί παίκτες όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Γιώργος Παπανδρέου, η Άννα Διαμαντοπούλου με τον Γιώργο Φλωρίδη και πολλοί άλλοι αναμένεται να τοποθετηθούν για βασικά πολιτικά ζητήματα της επικαιρότητας, όπως τα εξής

  • Θα συγκροτηθεί νέος φορέας; Πότε και τι μορφή θα έχει;
  • Θα πρόκειται για ένα νέο κόμμα που θα δημιουργηθεί πολιτικά και οργανωτικά από το μηδέν ή για έναν συνασπισμό των υπαρχόντων κομμάτων και κινήσεων;
  • Ποια θα είναι η πολιτική του στο μείζον ζήτημα των συνεργασιών;

Αντίστοιχα ερωτήματα, μέχρι στιγμής, δεν έχουν απαντηθεί, ούτε καν προσεγγιστεί από τους υποψηφίους ή τα σημαντικά και ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ ή του ευρύτερου χώρου, παρά την πίεση που ασκείται τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη Νέα Δημοκρατία. 

Σε πρόσφατο άρθρο του ο Κώστας Λαλιώτης είχε με σαφήνεια προτείνει η Κεντροαριστερά να πάρει σαφείς αποστάσεις από τη Νέα Δημοκρατία, κάτι που είχε ερμηνευθεί ως βήμα προσέγγισης στον ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτήν τη άποψη έχουν δημοσίως διαφωνήσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος κ.α. Δεν έχουν όμως ακόμα τοποθετηθεί οι υποψήφιοι. Προφανώς θα το συμπεριλάβουν στις προγραμματικές τους τοποθετήσεις.

Το ζήτημα αυτό είναι κρίσιμο για τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις. Από το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών είναι πολύ πιθανό το νέο κόμμα να κληθεί να διαμορφώσει τα πολιτικά πράγματα, είτε συνεργαζόμενο με κάποιον από τους ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ είτε μη συνεργαζόμενο, οπότε ο τόπος θα οδεύσει σε δεύτερη εκλογική αναμέτρηση με τη μέθοδο της απλής αναλογικής, όπως έχει ήδη περάσει από τη Βουλή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Το δίλημμα αυτό παραμένει αναπάντητο, καθώς τόσο ο διακηρυσσόμενος στόχος περί δεύτερου κόμματος στις επόμενες εθνικές εκλογές, όσο και το κλασικό αφήγημα «ούτε με τη ΝΔ, ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ», αποτελούν πολιτική υπεκφυγή και το κυριότερο αποκρύπτουν από τους πολίτες την πραγματική πολιτική φυσιογνωμία των ανθρώπων αλλά και του φορέα που πάει να δημιουργηθεί.

Ουδείς το παραδέχεται δημοσίως, αλλά ο καταλύτης όλου του εγχειρήματος είναι η συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία εκλογής νέου ηγέτη, για την οποία, αυτήν την ώρα, δεν γίνονται προβλέψεις, αν και οι περισσότεροι θεωρούν ότι ένας αριθμός συμμετεχόντων πάνω από 150.000 θα είναι εφικτός. Το ζήτημα είναι αν θα είναι και επαρκής για να ισχυριστεί ο νέος ηγέτης ότι ξεκινά με θετική βάση στήριξης.