Skip to main content

Συνθήκη της Λωζάνης, 100 χρόνια μετά: Επετειακή εκδήλωση στην Εύξεινο Λέσχη Αθηνών

Παρουσία Δημήτρη Μελισσανίδη, Γιώργου Πατούλη, υπουργών και βουλευτών και ομιλητές Παυλόπουλο, Βενιζέλο, Συρίγο και Χατζηβασιλείου

Στον αύλειο χώρο της Ευξείνου Λέσχης Αθηνών, δίπλα στον Κεραμεικό, και με φόντο την Ακρόπολη, πραγματοποιήθηκε απόψε επετειακή εκδήλωση για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης.

Ο τ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο τ. αντιπρόεδρος της κυβέρνησης  Ευάγγελος Βενιζέλος, ο βουλευτής Άγγελος Συρίγος και ο καθηγητής Πανεπιστημίου Ευάνθης Χατζηβασιλείου διατύπωσαν τις θέσεις τους ενώπιον του πολυπληθούς κοινού, που πήρε μέρος στην επιτυχημένη εκδήλωση, η οποία συνδιοργανώθηκε από την Εύξεινο Λέσχη και την Περιφέρεια Αττικής.

Μεταξύ άλλων παρέστησαν ο πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Δημήτρης Μελισσανίδης, ο Περιφερειάρχης Αττικής Γιώργος Πατούλης, ο υπουργός Εργασίας Άδωνις Γεωργιάδης ο αντιπρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Χάρης Πασβαντίδης και βουλευτές.

Τους ομιλητές, τον συντονιστή της εκδήλωσης Δημήτρη Καμπουράκη, τους προσκεκλημένους και το κοινό καλωσόρισε ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Χαιρετισμό απηύθυναν οι: Χάρης Πασβαντίδης, Γιώργος Πατούλης και Άδωνις Γεωργιάδης.

Ο τ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στην ομιλία του μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Στην διαδρομή των 100 και πλέον χρόνων από την ενσωμάτωσή της στον Εθνικό μας Κορμό, η Ελληνική -και Ευρωπαϊκή πλέον- Θράκη εξελίσσεται ως το πεδίο εκείνο, όπου η Τουρκία κάνει, δυστυχώς αδιαλείπτως, πραγματική «επίδειξη» της περιφρόνησής της προς το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, αμφισβητώντας προκλητικώς την αλήθεια και εγείροντας, συνεχώς, νέα ζητήματα θεσμικώς και πολιτικώς αδιανόητων διεκδικήσεων.

Α. Ιδίως δε κατά την τρέχουσα περίοδο, η Ελληνική Θράκη υφίσταται, και αυτή, ορισμένες από τις συνέπειες των σχεδόν γραφικών -πλην όχι λιγότερο επικίνδυνων- «σουλτανικών» φαντασιώσεων του τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.  Ταυτοχρόνως όμως -και εν πολλοίς χάρη στο απαράμιλλο φρόνημα, με το οποίο όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια αντιμετώπισαν αποτελεσματικώς την τουρκική προκλητικότητα οι κάτοικοι της Ελληνικής Θράκης, και μάλιστα ανεξαρτήτως Θρησκεύματος- η περιοχή αυτή αναδεικνύεται και σε πεδίο Εθνικής έμπνευσης, σε ό,τι αφορά την υπεράσπιση των Εθνικών μας Θεμάτων και, επέκεινα, των Εθνικών μας Δικαίων έναντι των ιταμών προκλήσεων της Τουρκίας.  Βασική Εθνική Θέση μας είναι και το ότι η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 -και όλες οι μεταγενέστερες, κάθε μορφής, εκτελεστικές της ρυθμίσεις- δεν επιδέχονται, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, αναθεώρηση ή τροποποίηση.  Άρα, το σύνολο των ρυθμίσεων της Συνθήκης της Λωζάνης αποτελούν -και θ’ αποτελούν και στο μέλλον- το συμπαγές θεσμικό και πολιτικό θεμέλιο των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, τόσον ως προς τα μεταξύ τους σύνορα όσο και ως προς όλα τα επιμέρους ζητήματα, τα οποία εμπίπτουν στο κανονιστικό τους πλαίσιο.  Εφόσον δε καταστεί αναγκαίο, η Τουρκία θα πάρει την δέουσα απάντηση όχι μόνο στα Διεθνή και Ευρωπαϊκά Fora, αλλά και «επί του πεδίου».  Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας το αποδεικνύουν καθημερινά.

Β. Όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Διεθνής Κοινότητα δεν επιτρέπεται να παραμένουν απαθείς μπροστά σε αυτή την επίδειξη προκλητικότητας από την πλευρά της Τουρκίας και στην Ελληνική Θράκη.  Άλλωστε, η προκλητικότητα αυτή δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, δοθέντος ότι προσβάλλει ευθέως τόσο το Ευρωπαϊκό όσο και το Διεθνές Δίκαιο.  Κατ’ εξοχήν δε η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χρέος ν’ αντιληφθεί, ότι η κατά τ’ ανωτέρω ωμή παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάνης -και του Διεθνούς Δικαίου εν γένει- αφορά Έλληνες αλλά και, ταυτοχρόνως, Ευρωπαίους Πολίτες.

Αν σε αυτά προστεθεί και το ότι η Τουρκία κατέχει, επί 50 σχεδόν χρόνια, το ένα τρίτο του εδάφους της Μαρτυρικής Κύπρου -ήτοι του εδάφους πλήρους Κράτους-Μέλους της Διεθνούς Κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης- επίσης κατά προκλητική παράβαση κάθε έννοιας του Διεθνούς Δικαίου, γίνεται αυτονοήτως αντιληπτό γιατί ιδίως η Ευρωπαϊκή Ένωση, αφήνοντας την παθητική ως τώρα στάση της,  πρέπει να προχωρήσει αμέσως στην επιβολή αυστηρών κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας.  Μάλιστα δε επειδή, εν ονόματι της πεμπτουσίας της Διεθνούς Νομιμότητας,  δεν νοείται επιλεκτική εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου, όπως -ορθώς και δικαίως- επιβάλλονται αυστηρές κυρώσεις στην Ρωσία για την εξίσου βάρβαρη εισβολή της στην Ουκρανία, το αυτό πρέπει να συμβεί με την Τουρκία για την συνολική, κατά τ’ ανωτέρω, προκλητική συμπεριφορά της εις βάρος όχι μόνο της Ελλάδας και της Κύπρου αλλά, κατ’ αποτέλεσμα, και εις βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και της Διεθνούς Κοινότητας.»

Γεωργία Βορύλλα