Από την έντυπη έκδοση
Του Θάνου Τσίρου
[email protected]
Κατά το «η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια αλλά και να φαίνεται» πηγαίνει και το «η ανάπτυξη δεν αρκεί να αποτυπώνεται στα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής αλλά και να γίνεται αντιληπτή από τους πολλούς, δηλαδή από τα ελληνικά νοικοκυριά». Κάτι τέτοιο όμως δεν προκύπτει, τουλάχιστον προς το παρόν. Τα αναλυτικά στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα αποτύπωσαν μια ακόμη εξαιρετικά δύσκολη χρονιά για την κοινωνία. Μπορεί το ΑΕΠ του 2016 να κινήθηκε σταθεροποιητικά, όμως το εισόδημα της ελληνικής οικογένειας αποδείχτηκε για μια ακόμη χρονιά πολύ μικρό για να καλύψει τις καταναλωτικές ανάγκες αλλά και τις υποχρεώσεις απέναντι στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Έτσι, η περσινή χρονιά έκλεισε με μείωση εισοδήματος, με συρρίκνωση της κατανάλωσης των νοικοκυριών και με τη μεγαλύτερη συμπίεση των αποταμιεύσεων που έχει καταγραφεί από το 1995 μέχρι σήμερα. Προφανώς δεν είναι θετικό ότι φάγαμε πάνω από επτά δισ. ευρώ από τα «έτοιμα» μέσα σε έναν χρόνο, ούτε ότι το εισόδημα υποχώρησε κατά 2,7 δισ. ευρώ συγκριτικά με το 2015, ενώ υποτίθεται ότι η οικονομία κινείται σταθεροποιητικά.
Τα στατιστικά ευρήματα δεν αφήνουν (και δεν πρέπει να αφήνουν) αδιάφορη την ελληνική κυβέρνηση, στελέχη της οποίας σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις παραδέχονται το προφανές: η ανάπτυξη -αυτή που άρχισε να αποτυπώνεται τα τελευταία 2-3 τρίμηνα- δεν «διαχέεται» στους πολλούς, οι οποίοι εξακολουθούν να πλήττονται από την οικονομική κρίση. Η αύξηση των εξαγωγών και των άμεσων ξένων επενδύσεων δεν λέει και πολλά στο μέσο ελληνικό νοικοκυριό, το οποίο καλείται να τα βγάλει πέρα με ολοένα και μικρότερο εισόδημα και την ίδια στιγμή να πληρώσει ολοένα και περισσότερους φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Το δυστύχημα, δε, για την πλειονότητα των ελληνικών νοικοκυριών είναι ότι το φως στο τούνελ δεν είναι ορατό. Το 2017 έφερε περισσότερους φόρους, ενώ το ίδιο θα συμβεί και το 2018. Το μέσο εισόδημα εξακολουθεί να υποχωρεί και ο μόνος λόγος για τον οποίο αυξάνεται σε απόλυτους αριθμούς είναι η μείωση της ανεργίας. Ζητείται «στροφή στην καθημερινότητα».
