Από την έντυπη έκδοση
Της Τέτης Ηγουμενίδη
[email protected]
Σε όλες τις μεταρρυθμίσεις που επιχειρούνται, διαχρονικά, ανασταλτικός παράγοντας είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης του πολίτη στο κράτος. Η αντίδραση που παρατηρείται στη δρομολογημένη από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος (ΥΠΕΝ) κατάργηση των παρεκκλίσεων στην εκτός σχεδίου δόμηση έχει την αφετηρία της και σε αυτό.
Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων καταλαβαίνει ότι χρειάζεται να προστατευτεί το περιβάλλον, όπως και ότι η δόμηση πρέπει να γίνεται οργανωμένα και όχι όπως σήμερα, πρώτα να κτίζεται ένας ολόκληρος οικισμός και μετά να επιχειρείται η χάραξη των δρόμων και η σύνδεση με τις υποδομές κοινής ωφέλειας.
Το θέμα είναι πώς φθάνεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα, στην εφαρμογή μιας σημαντικής μεταρρύθμισης, ειδικά όταν θίγεται η περιουσία πολιτών που αγόρασαν το ακίνητό τους έχοντας άλλα δεδομένα. Καταρχάς είναι αναγκαία η επίτευξη συναινέσεων σε επίπεδο πολιτικών κομμάτων και φορέων και το προφανές, δημιουργείς τις πραγματικές συνθήκες για να έρθει η ευταξία στη δόμηση.
Έχουμε ακούσει ουκ ολίγες φορές ότι θα γίνουν τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια. Γιατί να πιστέψουμε τις σημερινές εξαγγελίες του ΥΠΕΝ ότι θα προχωρήσουν; Ήδη, με βάση τα όσα έχουν λεχθεί από την πολιτική ηγεσία τον περασμένο Ιούνιο θα έπρεπε να έχουμε ανακοινώσεις για την ανάθεση των μελετών της πρώτης φάσης που θα καλύπτουν περίπου το 18% της χώρας.
Ταυτόχρονα, το χωροταξικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στο τέλος του μήνα στη Βουλή συμμορφώνεται -και ορθώς- με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που λένε ότι για να οικοδομήσεις σε εκτός σχεδίου περιοχή θα πρέπει το ακίνητο να έχει «πρόσωπο» σε δρόμο, ο οποίος έχει καθοριστεί από Προεδρικό Διάταγμα (ΠΔ). Με άλλα λόγια χρειάζεται να εκδοθούν χιλιάδες Π.Δ. που θα καθορίζουν τους δρόμους, μια διαδικασία που με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία διαρκεί χρόνια και χρόνια…
Η κυβέρνηση μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτεί και να δώσει έμφαση στο να εξαλείψει την αιτία του προβλήματος. Η προστασία του περιβάλλοντος είναι, όπως δείχνει και το τελευταίο ακραίο καιρικό φαινόμενο, αναγκαία όσο ποτέ. Ωστόσο, ο πολίτης δεν θα πάψει να αντιδρά στην προκειμένη περίπτωση αν δεν πειστεί ότι η χώρα αποκτά έναν ολοκληρωμένο χωροταξικό σχεδιασμό, δηλαδή ξεκάθαρους κανόνες, χωρίς… παρεκκλίσεις για κανέναν.
