Skip to main content

Γεμίζοντας το κενό

Από την έντυπη έκδοση

Της Έφης Τριήρη
[email protected]

Μία λατινική παροιμία λέει «η φύση απεχθάνεται το κενό». Το σίγουρο είναι ότι το κενό δημιουργεί προβλήματα. Όταν μάλιστα καλείσαι να το πληρώσεις για να αποκαταστήσεις λεπτές ισορροπίες. Ο κλήρος πέφτει τώρα στην επερχόμενη πρόεδρο της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ. Μέχρι τώρα ο Μάριο Ντράγκι κατάφερε να κρατήσει ευαίσθητες ισορροπίες με σωστές επιλογές, να διατηρεί σε ύφεση τις αντιρρήσεις του Βερολίνου και να στηρίζει τον αδύναμο ευρωπαϊκό Νότο. Τα «γεράκια», με προεξέχοντα τον διοικητή της Μπούντεσμπανκ Γενς Βάιντμαν, εμμένουν σταθερά στην αντίθεσή τους στη ροή φθηνού χρήματος στην αγορά, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι τα άκρως χαμηλά επιτόκια και δη τα αρνητικά βλάπτουν τους Γερμανούς καταθέτες τη στιγμή που οι τιμές ακινήτων βρίσκονται στα ύψη.

Ορισμένοι Γερμανοί φοβούνται επίσης ότι οι μαζικές αγορές από την ΕΚΤ κρατικών ομολόγων από όλες τις χώρες του ευρώ σημαίνουν ότι στο τέλος θα κληθούν να πληρώσουν τον λογαριασμό για τις πιο προβληματικές χώρες, όπως η Ιταλία. Ήδη η Γερμανία μετρά τέσσερις παραιτήσεις διαμορφωτών νομισματικής πολιτικής της από την ΕΚΤ με τελευταία της Σαμπίνε Λαουτενσλέγκερ. Η Κριστίν Λαγκάρντ θα πρέπει να «επικοινωνήσει» με τη Γερμανία και τα υπόλοιπα «γεράκια». Η αλήθεια είναι ότι ξέρει πολύ καλά από διπλωματία. Δημοσίως έχει επίσης κρατήσει χαμηλούς τόνους και ισορροπημένη προσέγγιση, λέγοντας στους ευρωβουλευτές κατά την ακροαματική διαδικασία επικύρωσης της υποψηφιότητάς της για την ηγεσία της ΕΚΤ ότι η νομισματική πολιτική θα πρέπει να παραμείνει χαλαρή για παρατεταμένη περίοδο, λαμβάνοντας όμως υπ’ όψιν και τον αντίκτυπο αυτής της πολιτικής. Χθες, σε μία σπάνια κίνηση, η Άγκελα Μέρκελ βγήκε και έκανε λόγο για το μερίδιο ευθύνης που έχουν οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης έτσι ώστε να λειτουργούν συμπληρωματικά στα μέτρα της ΕΚΤ.

Ζήτησε μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομικά μέτρα τη στιγμή που ο Ντράγκι της το έχει ζητήσει εδώ και πολύ καιρό. Πόσο διατεθειμένη είναι αλήθεια να στρέψει την κυβερνητική γραμμή της σε πολιτικές πιο φιλικές προς τις δαπάνες και την κατανάλωση; Στο πρόσφατο άτυπο συμβούλιο του Ελσίνκι, οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε. άνοιξαν για πρώτη φορά τη συζήτηση για απλοποίηση των δημοσιονομικών κανόνων της Ε.Ε. Πολλοί σχολίασαν επ’ αυτού ότι κάτι αρχίζει να κινείται στην Ευρώπη έτσι ώστε να γίνει περισσότερο ανταγωνιστική και να αποφύγει μία νέα παρατεταμένη επιβράδυνση. Ήδη η γερμανική οικονομία βιώνει τις επιπτώσεις του εμπορικού πολέμου, με τον μεταποιητικό της κλάδο να διολισθαίνει σε ύφεση στέλνοντας ριπές και στους υπόλοιπους κλάδους της οικονομίας της, που βρίσκεται στο χείλος της ύφεσης. Η παραίτηση Λαουτενσλέγκερ αποτελεί μοχλό πίεσης του Βερολίνου στην ΕΚΤ. Το θέμα είναι μήπως η χρονική συγκυρία είναι άστοχη, καθώς και το Βερολίνο δεν έχει συμφέρον να ανεβάσει τους τόνους.