Skip to main content

Ευρωπαϊκό success story

Από την έντυπη έκδοση

Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]

Η Ευρωζώνη διανύει την καλύτερη οικονομική περίοδο της τελευταίας δεκαετίας. Το ΑΕΠ αναπτύχθηκε 2,5% το 2017, με τους ταχύτερους ρυθμούς από το 2007, χρονιά πριν από την έναρξη της κρίσης.

Δεν είναι μόνο η οικονομία που ανεβάζει ταχύτητα. Πιο σημαντικό ακόμη είναι το γεγονός ότι αυτή τη φορά η ανάπτυξη δεν στηρίζεται αποκλειστικά στη δυναμική της Γερμανίας, αλλά αφορά το σύνολο των χωρών της Ζώνης του Ευρώ, ακόμη και την Ελλάδα, που οδεύει προς έξοδο από το μνημόνιο το καλοκαίρι, οκτώ χρόνια μετά το πρώτο πρόγραμμα στήριξης και έχοντας θυσιάσει περίπου το ένα τέταρτο της οικονομικής παραγωγής. Για πρώτη φορά έπειτα από μία δεκαετία και αλλεπάλληλες κρίσεις -από την πιστωτική κρίση του 2008 και τη μετέπειτα παγκόσμια ύφεση, μέχρι την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, που οδήγησε σε καθεστώς μνημονίου τις χώρες του Νότου- οι φόβοι για την ίδια την ύπαρξη της Ευρωζώνης και περί διάσπασης του ευρώ έχουν διαλυθεί.

Η οικονομία που ανεβάζει ταχύτητα και το ενιαίο νόμισμα αποδεικνύονται ισχυροί κρίκοι που κρατούν ενωμένη την Ευρωζώνη, παρά τα εσωτερικά προβλήματα και αντιπαραθέσεις.

Το «θαύμα» της ανάπτυξης έγινε πραγματικότητα λόγω των τολμηρών αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και κυρίως χάρη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης 2,5 τρισ. ευρώ. Μεσούσης της κρίσης, ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, έσωσε το ευρώ, όταν τον Ιούλιο του 2012 έστειλε σαφές μήνυμα ότι η ΕΚΤ θα κάνει ό,τι είναι αναγκαίο για τη διαφύλαξη της σταθερότητας του ενιαίου νομίσματος. Στα χρόνια που ακολούθησαν τήρησε εμπράκτως τη δέσμευσή του.

Δέκα χρόνια μετά, και η Ευρωζώνη παραμένει ενωμένη, με κοινό νόμισμα που μοιράζονται οι 19 χώρες-μέλη της. Ή μήπως όχι; Μήπως το οικονομικό «θαύμα» κρύβει τα χρόνια προβλήματα κάτω από το χαλί; Μήπως η ανάπτυξη και η υποχώρηση της ανεργίας αποτελούν το δυνατό αφήγημα των πολιτικών, ώστε να αποφύγουν επώδυνες και με κόστος αποφάσεις διόρθωσης χρόνιων στρεβλώσεων; Παρά τον ενωτικό «μανδύα» της ευημερούσας οικονομίας, η Ζώνη του Ευρώ παραμένει μια ένωση πολλών ταχυτήτων και μεγάλων διαφορών. Το γεγονός όμως ότι κατάφερε να ξεπεράσει την κρίση χρέους και να παραμείνει ενωμένη και οικονομικά πιο δυνατή ίσως να αποτελεί απόδειξη ότι είναι καλύτερο να αναζητηθούν λύσεις προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης εμβάθυνσης, παρά προς μια άγνωστη κατεύθυνση διάσπασης. Οι κυβερνώντες θα πρέπει να αδράξουν την ευκαιρία που προσφέρει το success story. Αλλιώς θα βρουν και πάλι τους ευρωσκεπτικιστές στον δρόμο τους.