Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Την Εικασία του Πουανκαρέ, που ταλαιπώρησε επί έναν αιώνα μερικά από τα πιο λαμπρά μαθηματικά μυαλά, την έλυσε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ένας αινιγματικός επιστήμονας.
Ο μονήρης Ρώσος Γκριγκόρι Πέρελμαν, σε μία από τις εξαιρετικά σπάνιες συνεντεύξεις του, είπε ότι «δεν υπάρχουν προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν, υπάρχουν προβλήματα που είναι δύσκολο να επιλυθούν. Θυμάστε το βιβλικό μύθο για τον Χριστό που περπατούσε στο νερό; Έπρεπε να υπολογίσω την ταχύτητα με την οποία περπατούσε, χωρίς να πέφτει μέσα…».
Ο ίδιος έπεσε μέσα στην απόδειξη, αλλά υπάρχουν προβλήματα που μας υπενθυμίζουν πως το «Yeς, we can» είναι παρηγοριά. Δεν μπορούμε, τουλάχιστον όχι ακόμα. Από το πρόβλημα της οικονομικής ανισότητας μέχρι το ζήτημα της μετακίνησης των πληθυσμών.
Υπάρχουν, όμως, και άλυτα, με πιο κλασικό τον τετραγωνισμό του κύκλου με κανόνα και διαβήτη. Μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα αποδείχθηκε πως είναι αδύνατον. Άνοιξε, όμως, ο δρόμος για μια νέα λογική: αυτήν του απειροστικού λογισμού. Αν την εφαρμόσουμε, η σπαζοκεφαλιά γίνεται παιχνίδι.
Παραβιάζονται, όμως, οι περιορισμοί που είχαν τεθεί για τη λύση του. Ε, και;
Ρωτήστε και τους διαπραγματευτές της Γενεύης. Από τα μαθηματικά στα πολιτικά η απόσταση είναι μακρά.
Ο συσχετισμός των συνομιλιών για το Κυπριακό με τον τετραγωνισμό του κύκλου δεν είναι μόνο νοητικός, αλλά πολύ φοβάμαι και πραγματικός, γιατί και τα δύο «γεννήθηκαν» μαζί με την έννοια της ιδιοκτησίας και της εξουσίας. Ακόμη κι αν παραβιαστεί ο ένας περιορισμός, της ιδιοκτησίας, ο εξορθολογισμός ή η υπέρβαση της εξουσίας είναι παραμύθι.
«Ακόμα και αν τα σχέδια της Γενεύης εφαρμοστούν, δεν μπορεί να γίνει λόγος για μια πραγματική κοινή πορεία προς το μέλλον», συμπεραίνει η Suddeutsche Zeitung, υποστηρίζοντας ότι η πραγματικότητα στο νησί είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μιας λύσης.
Με βάση την παρούσα λογική. Με την παρούσα μέθοδο, που αποκλείει τον απειροστικό λογισμό της πολιτικής.
