Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ο νεαρός συγγραφέας Λάμαν Μπλάνσαρντ στέλνει στον Αγγλο μυθιστοριογράφο Κάρολο Ντίκενς ένα ποίημα με τίτλο «Μαργαριτάρια της Ανατολής τυχαία περασμένα σε κλωστή».
Ο Ντίκενς το επιστρέφει με το εξής σημείωμα: «Αγαπητέ Μπλάνσαρντ, πάρα πολλή κλωστή. Δικός σας Κ.Ν.».
Τα 18 «μαργαριτάρια» της Δύσης δεν εκτίμησαν τους δικούς μας πολύτιμους λίθους, τις μεταρρυθμίσεις, κι επέστρεψαν την πρόσκληση… αλά Ντίκενς. Πάρα πολλή κλωστή.
Ο Σλοβάκος υπουργός Οικονομικών το διατύπωσε λιγότερο κομψά και αγνοώντας τη διπλωματική γλώσσα. Δήλωσε «κουρασμένος» από το θέμα της Ελλάδας. «Μιλάμε πολύ, αλλά χωρίς ουσία» είπε, ενώ υπογράμμισε πως δεν υπάρχει χρόνος για «πολιτικές και διπλωματικές κουβεντούλες».
Συνεδριάσεις, σύνοδοι, διμερείς επισκέψεις, δείπνα, τετ α τετ, μυστικές διαπραγματεύσεις περασμένα σε μια κλωστή, με πολλούς κόμπους. Η Ρίγα ήταν άλλος ένας.
«Να πάτε να δείτε την ωραία Ρίγα, αποτέλεσμα δεν θα δείτε», προέτρεψε τους δημοσιογράφους ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ πριν από την έναρξη του Eurogroup. Το «Παρίσι της Βαλτικής» στις όχθες του ποταμού Νταουγκάβα, είναι όντως ωραίο, κι ήταν μοιραίο η συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης να έχει αυτήν την κατάληξη.
Η πρωτεύουσα της Λετονίας είναι ωραία, αλλά δεν πέρασαν όλοι ωραία. Κι αυτό δεν θα ήταν «αξιοσημείωτο», όπως «είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι συνεπής και εκπληρώνει τις δανειακές της υποχρεώσεις από ίδια αποθέματα ρευστότητας», αν δεν εξέπληττε η διαφορετική αντίληψη του συγχρονισμού.
Για το ωραίο μάς λένε οι αρχαίοι πως πηγάζει από την ώρα. Κάθε τι που γίνεται στην ώρα του είναι ωραίο. Ενα πρώιμο φρούτο ξινίζει κι ένα πολυκαιρίτικο είναι σάπιο. Τα άγουρα βγαίνουν ξινά και τα καθυστερημένα αναποτελεσματικά.
Ξινές δεν είναι οι συγκρουσιακές συζητήσεις, τα θερμά επεισόδια και οι ανταλλαγές κατηγοριών. Μες στο πολιτικό παιχνίδι είναι. Αρκεί οι ήχοι των ρολογιών να μην ξεμακραίνουν ολοένα και περισσότερο ο ένας από τον άλλο.
