Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Κούρου
[email protected]
Είναι γεγονός ότι η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση έχει κόψει ακόμη και το χαμόγελο των Ελλήνων. Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνει έρευνα του δικτύου αειφόρου ανάπτυξης, που κατατάσσει την Ελλάδα στην 87η θέση μεταξύ 155 χωρών, στη λίστα για το πιο ευτυχισμένο έθνος του κόσμου.
Οι Νορβηγοί κατέχουν την πρωτιά, το Αζερμπαϊτζάν και η Δομινικανή Δημοκρατία βρίσκονται πιο ψηλά από εμάς. Και φυσικά δεν είναι η μόνη έρευνα που πιστοποιεί τα αδιέξοδα της κοινωνίας μας.
Πρόσφατη έρευνα του Bloomberg κατατάσσει τη χώρα μας στην τέταρτη θέση του δείκτη φτώχειας για το 2017. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Βενεζουέλα και ακολουθούν η Νότια Αφρική και η Αργεντινή. Πώς λοιπόν να μην έχουν «παγώσει» τα χαμόγελα. Από πουθενά φως. Ούτε καν από τη διαπραγμάτευση που θα έκλεινε εδώ κι… έναν χρόνο. Ας όψονται όμως οι «κόκκινες γραμμές».
Αλλά καθυστέρηση στην καθυστέρηση και οι επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία και πάλι ανυπολόγιστες. Στασιμότητα, ανασφάλεια, έλλειψη ρευστότητας, αγωνία για το αύριο. Εκρηκτικό κοκτέιλ για την πραγματική οικονομία, που βυθίζεται και πάλι στην ύφεση. Λουκέτα, αύξηση της ανεργίας, μισθοί με κουπόνια, συνθέτουν πλέον το μαύρο «σκηνικό».
Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά, καθώς η «αιμορραγία» στο τραπεζικό σύστημα συνεχίζεται, αφού ήδη έχουν κάνει «φτερά» περίπου 4 δισ. ευρώ από τις αρχές του έτους. Τριγμοί παντού, που ασκούν τις δικές τους πιέσεις στην αγορά, ενώ, σε συνδυασμό με τη «στάση πληρωμών» του Δημοσίου αλλά και την έκρηξη των ληξιπρόθεσμων χρεών, αποτελούν πλέον ίσως τον μοναδικό ισχυρό μοχλό πίεσης στην κυβέρνηση.
Πίεση για άμεση λύση στο πρόβλημα της αξιολόγησης, καθώς οποιαδήποτε καθυστέρηση θα πυροδοτήσει αλυσιδωτές αρνητικότερες αντιδράσεις σε όλο το φάσμα της οικονομικής δραστηριότητας. Το χρονικό ορόσημο του Απριλίου, άλλωστε, πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι έχει χαθεί, αφού όλες οι πλευρές, όπως έχουν καταστήσει σαφές, περιμένουν τα επίσημα στοιχεία της Eurostat για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, αλλά και τις εαρινές προβλέψεις του ΔΝΤ, για τυχόν ολιστική συμφωνία. Άρα το θετικό «σενάριο» προβλέπει ολοκλήρωση της αξιολόγησης τον Μάιο, που θα επιτρέψει στον επικεφαλής της ΕΚΤ να ανάψει το «πράσινο φως» για την ποσοτική χαλάρωση.
Η μόνη εξέλιξη που μπορεί να σώσει πλέον την παρτίδα, για να αποφύγουμε απλώς τα χειρότερα και να .. σκάσουμε ένα χαμόγελο. Οποιαδήποτε άλλη πορεία μάς οδηγεί εκτός στόχου και σίγουρα οι συνέπειες κάθε άλλο παρά ευχάριστες θα είναι για την οικονομία και την κοινωνία. Τότε, απλώς το χαμόγελο θα σβήσει.
