Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Θυμάστε εκείνο το ενθουσιώδες «Go back κυρία Μέρκελ»; Ηταν Μάιος του 2014 και ο Αλέξης Τσίπρας, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εξαπέλυε από προεκλογικό «μπαλκόνι» δριμεία επίθεση στη «συντηρητική νομενκλατούρα της Ευρώπης». Σήμερα, ως πρωθυπουργός, προσπαθεί μάλλον να το ξεχάσει.
Γιατί οι συγκυρίες αλλάζουν και αυτοί που κάποτε απέρριπτες ως «εχθρούς» προβάλλουν ξαφνικά ως οι μόνοι πιθανοί «φίλοι».
Όλα μπορούν να ανατραπούν στο παιχνίδι της πολιτικής – ειδικά εάν δεν έχεις φροντίσει να αναπτύξεις ουσιαστικές σχέσεις, να συγκροτήσεις σταθερές συμμαχίες.
Η Γερμανίδα καγκελάριος ήταν μεταξύ των απρόσμενων συμμάχων μας, όταν ο υπουργός Οικονομικών της, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, προωθούσε το σχέδιό του για πενταετές Grexit. Και είναι εκ των ελάχιστων συμμάχων μας σήμερα στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Απέναντί μας βρίσκονται αρκετές χώρες, με επικεφαλής την… άλλοτε φίλη, Αυστρία. Πρόκειται για μία χώρα, η οποία απέρριπτε σταθερά τα σενάρια εξόδου της Ελλάδας από την Ενωση, αναγνώριζε ότι η σκληρή λιτότητα οδηγεί σε αδιέξοδα, είχε επικρίνει το Βερολίνο για τη σκληρή στάση του.
Τότε οι δημοσκοπήσεις έδειχναν «συμπάθεια» των Αυστριακών πολιτών έναντι των δοκιμαζόμενων Ελλήνων, θετικά συναισθήματα για μία χώρα που φιγουράρει ψηλά στη λίστα με τους αγαπημένους προορισμούς τους.
Και μετά ήρθαν… οι μαζικές εισροές προσφύγων. Και σε λιγότερο από δύο μήνες έρχονται και οι αυστριακές εκλογές. Το στοιχείο αυτό εξηγεί πολλά.
«Ηταν μία φίλη χώρα, η οποία προέβη σε μία άκρως εχθρική πράξη εναντίον μας» είπε πριν από λίγες ημέρες σε τηλεοπτική συνέντευξή του ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, κληθείς να σχολιάσει την πρωτοβουλία της Βιέννης (και συγκεκριμένα του Χριστιανοδημοκράτη υπουργού Εξωτερικών, Σεμπάστιαν Κουρτς) να συγκαλέσει μίνι Σύνοδο για το προσφυγικό χωρίς ελληνική συμμετοχή.
Πιο σκληρός ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, κατηγόρησε την αυστριακή κυβέρνηση για «βρόμικο παιχνίδι» με στόχο «την ανατροπή της καγκελαρίου Μέρκελ ή τουλάχιστον της πολιτικής της».
Μόλις τον περασμένο Οκτώβριο ο Αυστριακός καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν (Σοσιαλδημοκράτης), επισκεπτόμενος τη Λέσβο, εξήρε τον ανθρωπισμό των νησιωτών και αναγνώριζε ότι καμία χώρα δεν μπορεί να διαχειριστεί μόνη το προσφυγικό κύμα. Τι άλλαξε από τότε;
Η Βιέννη δεν μπορεί να είναι πια φίλη μας, γιατί δεν το επιτρέπουν οι πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της. Οι σημερινές έρευνες γνώμης δείχνουν έντονη δυσφορία των πολιτών για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης και αισθητή ενίσχυση των ξενοφοβικών δυνάμεων.
Το εθνικιστικό Κόμμα Ελευθερίας, που ήταν τρίτο στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, προηγείται πλέον στις δημοσκοπήσεις (με ποσοστό άνω του 30%) για τις προεδρικές εκλογές της 24ης Απριλίου.
Η Ελλάδα είναι σήμερα για τους Αυστριακούς ένας βολικός αποδιοπομπαίος τράγος. Και η Αθήνα μένει να ελπίζει ότι η κα Μέρκελ, η μόνη που έχει μείνει να πιέζει για ενιαία ευρωπαϊκή λύση, τελικά… δεν θα φύγει.
