Skip to main content

Ασυγκίνητες οι αγορές

Παλαιστίνιοι ψάχνουν για αγνοουμένους κάτω από τα ερείπια κτηρίου που καταστράφηκε από ισραηλινά πλήγματα στη Λωρίδα της Γάζας, 16/10/2023. Φωτ. REUTERS/ Mohammed Salem

Το Sky News λέει ότι το Ισραήλ δεν έχει κάνει ποτέ στη Γάζα αυτό που κάνει τώρα. Μέσα σε μία εβδομάδα έριξε τόσες βόμβες στη Γάζα όσες είχε ρίξει ο συνασπισμός υπό τις ΗΠΑ στη Μοσούλη κατά του Ισλαμικού Κράτους μέσα σε δύο μήνες.

Δείχνει αφόρητα κυνικό και ίσως είναι. Μέσα στον έναν μήνα του πολέμου μεταξύ Ισραήλ-Χαμάς μετράμε συνολικά, και από τις δύο πλευρές, 12.000 απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Εξ αυτών, οι 10.000 νεκροί είναι Παλαιστίνιοι -άμαχοι σε ποσοστό τουλάχιστον 65%- και οι 4.000 είναι παιδιά.

Το Sky News λέει ότι το Ισραήλ δεν έχει κάνει ποτέ στη Γάζα αυτό που κάνει τώρα. Μέσα σε μία εβδομάδα έριξε τόσες βόμβες στη Γάζα όσες είχε ρίξει ο συνασπισμός υπό τις ΗΠΑ στη Μοσούλη κατά του Ισλαμικού Κράτους μέσα σε δύο μήνες.

Παρά ταύτα, οι αγορές δεν συγκινούνται, ούτε φοβούνται. H τιμή του πετρελαίου αντί να ανεβαίνει πέφτει και χθες βρισκόταν σε επίπεδα χαμηλότερα από εκείνα προ της επίθεσης της Χαμάς. Κι ας είναι η Μέση Ανατολή μακράν ο μεγαλύτερος παραγωγός ενέργειας στον πλανήτη, διατηρώντας το 48% των παγκόσμιων αποθεμάτων.

Η Wall Street, επίσης, αγωνιά πολύ περισσότερο για τις κινήσεις της Fed παρά για τις εξελίξεις στη Γάζα. Μόνον την περασμένη εβδομάδα ο Dow Jones «κλείδωσε» κέρδη 5,1%, ο S&P 500 5,9% και ο Nasdaq 6,6%.

Μια απάντηση στο φαινομενικά παράδοξο ίσως είναι ότι οι αγορές… οσμίζονται κάτι παραπάνω. Είτε τιμολογούν ελεγχόμενο ρίσκο, όπως γράφει το Bloomberg, προεξοφλώντας ότι η σύγκρουση δεν θα γενικευθεί, είτε έμαθαν να ζουν και να κερδοφορούν σε συνθήκες διαρκούς κρίσης και πολεμικής οικονομίας.

Μια άλλη οπτική, όμως, λέει πως μπορεί και να έχουν υποτιμήσει βαθιά τον κίνδυνο. Ο Γκιντεόν Ραχμάν των «Financial Times» θυμίζει ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε ως σύγκρουση μεταξύ της Αυστρίας και της Σερβίας. Ο Λάρι Φινκ της BlackRock λέει ότι ο συνδυασμός των δύο πολέμων, σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, μας οδηγεί σε ένα «εντελώς νέο μέλλον, με όλο και περισσότερο φόβο και όλο και λιγότερες ελπίδες». Και προειδοποιεί πως ο φόβος φέρνει απόσυρση από την κατανάλωση και, μακροπρόθεσμα, απειλή παράλληλης ύφεσης σε ΗΠΑ και Ευρώπη.

Το ποια από τις δύο οπτικές θα επαληθευθεί, θα καθορίσει τις ζωές όλων. Οι απαντήσεις όμως, προσώρας, δεν βρίσκονται στα χέρια της διπλωματίας, αλλά εκείνων που ομνύουν υπέρ του ολοκληρωτικού πολέμου.