Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στο πρώτο του All Star Game του NBA, σε ηλικία μόλις 22 ετών, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πέτυχε 30 πόντους, επιδόθηκε σε ρεσιτάλ καρφωμάτων, η στατιστική έγινε φίλη του καρδιακή (14/17 σουτ, 2/2 βολές, 6 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα, 1 ασίστ και ένα κόψιμο). Σε μόλις 22 λεπτά. Η ομάδα του έχασε, ο «Greak Freak» κέρδισε τις εντυπώσεις, αν και η βραδιά ήταν ένα σόου του Άντονι Ντέιβις, του αστέρα των νικητών.
Σταματώ εδώ τα μπασκετικά, γιατί βρίσκω άλλα εντυπωσιακά. Ο Αντετοκούνμπο δεν είναι μόνο καλός παίκτης, αλλά παραμένει ένας φωτεινός νέος. Θα έλεγα «καλό παιδί», αλλά από την τριβή η φράση βγαίνει εκτός αφηγηματικής γραμμής.
Έχει όλο το μέλλον μπροστά του για να αφήσει το αποτύπωμά του στο ΝΒΑ, αλλά ο ίδιος δηλώνει ότι προτιμά ένα μετάλλιο με την Εθνική Ελλάδος. Στο παρκέ δεν γνωρίζει το μέτρο, αλλά εκτός είναι μετρημένος, όπως αποδεικνύουν τουλάχιστον δύο περιστατικά, από τη σημαία, που υπογεγραμμένη δεν είναι ωραία, μέχρι τη μεγαθυμία του απέναντι στον αθλητικογράφο για το «οξύμωρο μαύρος και Έλληνας», που αποκαλύπτει ότι η θολούρα φτάνει μέχρι τη χρήση των λέξεων.
«Σας ευχαριστώ που ήρθατε. Ελπίζω να το διασκεδάσατε. Όπως είπα, ό,τι κάνω έχω πάντα την Ελλάδα πίσω μου. Σας αγαπώ».
Σπάνιο πράγμα η φωτεινότητα, αυτό το σύμπλεγμα φυσικής προίκας, ήθους και ακαμψίας της θέλησης. Αυτά τα τρία τα βρίσκει κανείς χωριστά σε ικανό αριθμό ανθρώπων, όμως και τα τρία μαζί φωτίζουν αλλιώς ένα «success story».
Το αίνιγμα, όμως, παραμένει, όσο και αν πληθαίνουν οι πληροφορίες και οι αναλύσεις γύρω από τη ζωή, τις σωματικές αναλογίες, τις αρετές, τις αδυναμίες, τη διαδρομή του Giannis. Υπάρχουν ασφαλώς τα διαγράμματα που ερμηνεύουν τις επιδόσεις, υπάρχουν τα αθροίσματα που ερμηνεύσουν τη συμπεριφορά: εδώ η δεμένη οικογένεια, εκεί οι έμφυτες αρετές, πιο πέρα η συγκυρία παρέα με την ευκαιρία. Δεν αρκούν, όμως, για να ερμηνεύσουν την υπέρβαση της ιστορίας. Στο βάθος της παραμένει ένα φωτεινό αίνιγμα.
