Tης Νατάσας Στασινού
[email protected]
Weidmann στα γερμανικά σημαίνει κυνηγός. Και ο Γενς Βάιντμαν πέρασε τα τελευταία χρόνια κυνηγώντας τις πολιτικές Ντράγκι. Σε μία περίοδο κατά την οποία οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης εμφανίζονταν αδύναμες ή απρόθυμες να στηρίξουν τις οικονομίες τους και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχε αναλάβει να καλύψει το κενό πολιτικής, ο Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης ήταν η μόνιμη φωνή διαφωνίας στους κόλπους της.
Ενώ ο Ιταλός επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας αναζητούσε συνεχώς νέους τρόπους να αντιμετωπίσει τον πονοκέφαλο της αναιμικής ανάπτυξης και του αποπληθωρισμού, ο Γερμανός αξιωματούχος πάθαινε…στομαχόπανο, όπως ο ίδιος είχε δηλώσει, στη θέα των μηδενικών επιτοκίων και της ποσοτικής χαλάρωσης. Δεν ήταν μία προσωπική κόντρα με τον Μάριο Ντράγκι. Η διαμάχη πήγαζε από μία εντελώς διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων. Τι κι αν η χαλαρή πολιτική, που κρατούσε επί χρόνια φθηνό το ευρώ, ωφελούσε τα μέγιστα την γερμανική οικονομία; Ο Βάιντμαν θεωρούσε πως δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα “ναρκωτικό”, στο οποίο θα εθιστούν αγορές, οικονομίες, επιχειρήσεις.
Σήμερα θεωρείται το φαβορί για να αναλάβει την… απεξάρτησή τους. Μετά την τοποθέτηση ενός Ισπανού στη θέση του αντιπροέδρου, η επιλογή ενός Γερμανού στη θέση του προέδρου συγκεντρώνει τις μεγαλύτερες πιθανότητες. Αν και ετοιμάζεται να αναλάβει σε μία περίοδο, που η ΕΚΤ ούτως η άλλως καλείται να γυρίσει σελίδα, εγκαταλείποντας την υπερβολικά χαλαρή πολιτική, η επιλογή του “κυνηγού” δεν θα είναι χωρίς αντιδράσεις. Και τούτο γιατί κατά τη θητεία του στο διοικητικό συμβούλιο, ούτε μία φορά δεν υπερασπίστηκε τις πολιτικές της ΕΚΤ στη γερμανική κοινή γνώμη. Δεν έδειξε ποτέ διάθεση να λειτουργήσει ως εκπρόσωπος ενός ευρωπαϊκού θεσμού. Ήταν ο Γερμανός. Ξέρει να μιλάει δύο ξένες γλώσσες, αλλά όχι την “ενιαία ευρωπαϊκή”.
Κι όμως οι χώρες, που περιμένουμε να αντιδράσουν περισσότερο, Γαλλία και Ιταλία, ίσως τελικά να είναι εκείνες, που θα ανάψουν πιο εύκολα το πράσινο φως. Γιατί αν η Γερμανία πάρει τα ηνία της ΕΚΤ, τότε το τιμόνι του υπό σχεδιασμού υπουργείου Οικονομικών της Ευρωζώνης, θα έχει πιθανότατα άρωμα γαλλικό.
