Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Μετά το Euro 2016 πήραν το Eurogroup, ενώ τραγούδησαν και το νικητήριο τραγούδι, απαλό σαν χνούδι, στη Eurovision 2017. Οι Πορτογάλοι ζουν το δικό τους «2004» και ήδη άρχισαν οι συγκρίσεις με τις δικές μας ημιτελείς λύσεις, αν και δεν βαδίσαμε στα αγκάθια από κοινή αφετηρία.
Τι έχουν οι συμπατριώτες του Πεσόα και βγήκαν από το μαντρί με τα υποτιμημένα ζώα; Τύχη καλή ευλόγησε τη χώρα των φάντος και από τα PIGS πήρε προαγωγή για τα σαλόνια του θεσμού που καθοδηγεί την Ευρωζώνη; Η συγκυρία ευνοεί, καθώς αλλάζουν οι προτεραιότητες στην Ε.Ε., αλλά η τύχη δεν φτάνει για να εξηγήσει πως ένας από τους τρεις μεγάλους οίκους αξιολόγησης έβγαλε τον περασμένο Σεπτέμβριο τα πορτογαλικά ομόλογα από την κατηγορία «σκουπίδια» και τους έδωσε επενδυτική βαθμίδα.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στην «Diario de Noticias» χαρακτηρίζει την Πορτογαλία «ένα καλό αριστερό success story». Sorry, αλλά η Λισαβόνα βγήκε από τον μνημονιακό κανόνα το 2014 επί Κοέλιο, που κέρδισε και τις εκλογές στα τέλη του 2015, αλλά δεν κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση. Έτσι, σχηματίστηκε κυβέρνηση μειοψηφίας του Σοσιαλιστικού Κόμματος -που το 2011 επί Σόκρατες υπέκυψε σε πρόγραμμα διάσωσης- με το Κομμουνιστικό Κόμμα και το Μπλόκο.
Τότε, μπήκε ο Μάριο του Eurogroup στο κόλπο. Δύο χρόνια είναι υπουργός Οικονομικών ο προσεκτικός ακαδημαϊκός. Θαύματα δεν κάνει, τον Ρονάλντο, ό,τι κι αν λέει ο Σόιμπλε, δεν τον φτάνει -με την Μπενφίκα άλλωστε πιάνει ποδοσφαιρικό λιμάνι- αλλά πέτυχε έλλειμμα 2,3% και ανάπτυξη 2,8% και μάλιστα χωρίς φασαρία, αμφισβητώντας τα ευρω-ιερατεία.
Έλυσε το πρόβλημα με την αύξηση του κατώτερου μισθού κατά 29 ευρώ στα 618 ευρώ; Ίσως όχι. Σαφώς προβληματικό παραμένει το εξαιρετικά υψηλό δημόσιο και ιδιωτικό χρέος και η οικονομία δεν μπορεί να επαναπαυθεί στον τουρισμό.
Έλυσε το πρόβλημα και επέστρεψε η ζωή στα προ κρίσης; Η νοσταλγία δεν είναι λύση. Κάτι ξέρουν οι Πορτογάλοι, που την αφήνουν για των τραγουδιών τη χάρη. Δεν μπορεί να ξαναγίνει το αλεύρι σιτάρι…
