Από την έντυπη έκδοση
Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]
Κατά 50% μειώθηκαν την τελευταία δεκαετία οι ολικές απώλειες πλοίων (total loss) στον κλάδο ναυτιλίας, γεγονός που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη ισχυρότερου περιβάλλοντος ασφαλείας από τους πλοιοκτήτες, σύμφωνα με την πέμπτη ετήσια έκθεση της Allianz Global Corporate & Specialty (AGCS) για την ασφάλεια και τη ναυτιλία (Safety & Shipping Review 2017).
Το 2016 κατεγράφησαν ως ολικές απώλειες 85 πλοία, αριθμός μειωμένος κατά 16% σε σύγκριση με τα 101 πλοία που χάθηκαν το 2015 και σχεδόν 50% μικρότερος από τα 171 πλοία που καταγράφηκαν ως total loss το 2007.
Την προηγούμενη χρονιά σημειώθηκε νέο ρεκόρ όσον αφορά την ασφάλεια, καθώς καταγράφηκε ο μικρότερος αριθμός ζημιών τα τελευταία 10 χρόνια. Επίσης ο αριθμός των ναυτικών ατυχημάτων (θάνατοι) μειώθηκε ελαφρά, κατά 4%, με καταγεγραμμένα 2.611 περιστατικά.
Από το 2007 έχουν σημειωθεί συνολικά 1.186 περιπτώσεις πλοίων total losses, εκ των οποίων το 41% είναι φορτηγά πλοία και το 17% αλιευτικά. Αξιοσημείωτα είναι τα μεγάλα βήματα στον τομέα της ασφάλειας που έχουν παρατηρηθεί στον κλάδο των δεξαμενόπλοιων. Ενώ στη δεκαετία 2007-2016 έχουν χαθεί 481 φορτηγά πλοία, την ίδια περίοδο δηλώθηκαν ως total loss μόλις 15 δεξαμενόπλοια.
«Ενώ η μακροπρόθεσμη πτωτική τάση είναι ενθαρρυντική, δεν υπάρχει περιθώριο εφησυχασμού», λέει ο Μπαπτίστ Οσένα, γενικός διευθυντής Hull & Marine Liabilities στην AGCS. «Ο ναυτιλιακός τομέας αντιμετωπίζει διάφορους κινδύνους σε μια εποχή οικονομικών προκλήσεων».
«Συνεχίζουμε να βλέπουμε βελτιώσεις στην ασφάλεια στη θάλασσα, αλλά η “τιμή” του ασφαλούς πλοήγησης είναι διαρκής επαγρύπνηση. Το θαλάσσιο εμπόριο δεν είναι μία σταθερά. Υπάρχουν νέοι κίνδυνοι, για τους οποίους ευθύνονται εσωτερικές και εξωτερικές δυνάμεις, εξηγεί ο καπετάν Ανδρέα Κίνσεϊ Κίνσεϊ, Senior Marine Risk Consultant της AGCS.
Ο τομέας της ναυτιλίας εισέρχεται σε μία περίοδο από σημαντικές αλλαγές και ανησυχίες από οικονομικές πιέσεις, τεχνολογικούς και πολιτικούς παράγοντες. Είναι αντιμέτωπος με την τέλεια καταιγίδα που δημιουργείται από την αύξηση των νομοθετικών ρυθμίσεων και τον περιορισμό των περιθωρίων κέρδους.
Παρά το γεγονός ότι αυτοί οι κίνδυνοι και οι προκλήσεις φαίνεται να μη σχετίζονται μεταξύ τους, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Για παράδειγμα, οι πολιτικοί κίνδυνοι στη Μέση Ανατολή ή την Ασία επηρεάζουν τις μεγάλες ναυτιλιακές γραμμές με μετατόπιση φορτίων μέσω της Διώρυγας του Παναμά ή μακροπρόθεσμα, μέσω της Αρκτικής. Οι οικονομικές πιέσεις και οι περιβαλλοντικές ανησυχίες θα μπορούσαν επίσης να επηρεάσουν τις θαλάσσιες γραμμές, ενώ την ίδια στιγμή οι πλοιοκτήτες αναζητούν καλύτερες αποδόσεις επενδύοντας στην τεχνολογία και σε μεγαλύτερα πλοία. Όλα αυτά σημαίνουν για τους ασφαλιστές αλλαγές στον τρόπο αξιολόγησης των κινδύνων στον κλάδο της ναυτιλίας, εξηγεί ο κ. Κίνσεϊ.
«Οι ασφαλιστές βασίζουν το underwriter σε ιστορικά στοιχεία. Ωστόσο, όλο και περισσότερο χρειάζεται να αξιολογηθεί ο κίνδυνος για τους νέους τύπους πλοίων, νέας τεχνολογίας, που διέρχονται από νέες διαδρομές. Θα υπάρξουν νέοι κίνδυνοι και νέες πρακτικές» λέει ο κ. Κίνσεϊ.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα νέων προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο ναυτασφαλιστικός τομέας είναι η αύξηση του μεγέθους των πλοίων. Οι ασφαλιστές εκφράζουν τους φόβους τους για ένα ατύχημα σε ένα μεγάλο κρουαζιερόπλοιο ή ένα μεγάλο πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Οι συνολικές ζημιές για τα δύο πλοία μπορεί να φθάσουν μέχρι τα 4 δισ. δολ. αν το περιστατικό περιλαμβάνει σύγκρουση, βύθιση των πλοίων, ρύπανση σε περιβαλλοντικά ευαίσθητη περιοχή, κ.λπ.
Η βασικότερη αιτία των ζημιών που σημειώνονται στον ναυτιλιακό κλάδο είναι η βύθιση, η οποία αντιπροσωπεύει πάνω από το ήμισυ όλων των ζημιών του 2016. Επίσης, ο κακός καιρός συχνά αποτελεί παράγοντα, ενώ πάνω από το ένα τρίτο των ναυτικών ατυχημάτων κατά το 2016 προκλήθηκε από ζημιές στα μηχανήματα.
