Skip to main content

Δύσκολες ισορροπίες με βήματα συμβιβασμού εν όψει του «ΙΜΟ 2020»

Από την έντυπη έκδοση

Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]

Ένα σκληρό παιχνίδι πόκερ εξελίχθηκε όλη την προηγούμενη εβδομάδα στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ) στη διάρκεια συνεδρίασης μιας τεχνικής επιτροπής η οποία εξέτασε προτάσεις αναφορικά με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τα πλοία. Η επιτροπή αυτή προετοιμάζει τη σύνοδο της Επιτροπής Προστασίας του Περιβάλλοντος του ΙΜΟ (MEPC), η οποία θα λάβει και τις οριστικές αποφάσεις το διάστημα 30 Μαρτίου-3 Απριλίου. Η τεχνική επιτροπή φαίνεται να προχώρησε έπειτα από προσπάθειες της προεδρίας σε έναν συμβιβασμό των αντιτιθέμενων προτάσεων, κάνοντας ένα ακόμη βήμα μπροστά, προκαλώντας έτσι και θετικά και αρνητικά σχόλια. Ουσιαστικά υιοθέτησε κατά βάση τη λογική της εκπλήρωσης στόχων αντί της πρότασης καθορισμού υποχρεωτικών ορίων ταχύτητας των πλοίων. Ωστόσο η προσέγγιση βάσει στόχων θα πρέπει να επιτευχθεί μέσω τεχνικών ή λειτουργικών προσεγγίσεων.

Η ελληνική πρόταση

Η ελληνική πρόταση, που προέβλεπε τη μείωση της μέγιστης προωστήριας δύναμης των πλοίων, υποστηρίχθηκε από μερίδα μελών του ΙΜΟ και τελικά συμπεριλήφθη στο πακέτο της τεχνικής προσέγγισης μαζί με παρόμοιες προτάσεις των Bimco, Νορβηγίας και Ιαπωνίας που προβλέπουν μείωση της ιπποδύναμης βάσει του δείκτη ενεργειακής απόδοσης του κάθε βαποριού.

Στην ομάδα της τεχνολογικής προσέγγισης περιλαμβάνονται προτάσεις που τάσσονται υπέρ της προσαρμογής με βάση μέτρα λειτουργικού χαρακτήρα, όπως π.χ. βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των πλοίων βάσει δεικτών (Δανία, Γαλλία, Κίνα κ.λπ.) ή μείωσης της ταχύτητας (Γαλλία και περιβαλλοντική οργάνωση CSC).

Μείωση της ιπποδύναμης

Σύμφωνα με παράγοντες που συμμετείχαν στις διεργασίες καμία πλευρά δεν θέλει απόλυτα μέτρα στόχους μείωσης των εκπομπών αερίων ρύπων, αλλά αυτό που διακυβεύεται έχει σχέση κυρίως με το πώς η κάθε χώρα αντιμετωπίζει τον ρόλο της ναυτιλίας στο σύνολο της.

Ενδεικτικά στην περίπτωση της ομάδας που έχει συμπεριληφθεί και η ελληνική πρόταση, η μείωση της ιπποδύναμης είναι ευθύνη του πλοιοκτήτη, ωστόσο αν τελικά το πλοίο θα πιάνει τον στόχο που έχει θέσει για τις εκπομπές ο ΙΜΟ θα έχει ευθύνη και ο ναυλωτής.

Στην άλλη περίπτωση του καθορισμού υποχρεωτικού ορίου ταχύτητας η ευθύνη αναφορικά και με τις εκπομπές ανήκει αποκλειστικά στον πλοιοκτήτη. Πάντως, σε κάθε περίπτωση η ελληνική πλευρά επιδιώκει να διαμορφωθεί μια πρόταση που θα εξασφαλίζει έναν υγιή ανταγωνισμό με τη λήψη εφαρμόσιμων μέτρων που θα ενθαρρύνουν την καινοτομία, επιβραβεύοντας τα πιο αποδοτικά πλοία.

Απόφαση από τη MEPC

Τώρα το επόμενο διάστημα σύμφωνα με τις κατευθύνσεις η κάθε ομάδα χωρών θα συζητήσει τη δυνατότητα διαμόρφωσης μιας ενιαίας πρότασης και όπως εκτιμάται στην επόμενη συνεδρίαση της τεχνικής ομάδας, η οποία θα πραγματοποιηθεί πριν τη σύνοδο της MEPC, θα φτάσουν ομαδοποιημένες κατά το δυνατόν προτάσεις, έτσι ώστε η MEPC να λάβει την οριστική απόφαση.

Σε δήλωση του ο Guy Platten, γενικός γραμματέας του International Chamber of Shipping (ICS), επεσήμανε σύμφωνα με το Tradewidns ότι η ναυτιλία χρειάζεται ρεαλιστικές λύσεις και ισότιμους όρους ανταγωνισμού. Τέτοιες λύσεις θα δώσουν πραγματικές μειώσεις στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που θα είναι πραγματικά δίκαιες, συνέχισε και πρόσθεσε ότι τα μέτρα αυτά πρέπει να βασίζονται σε έγκυρα στοιχεία που να αντιπροσωπεύουν  πραγματικές καταστάσεις.

Αν θέλουμε να εκπληρώσουμε την προθεσμία του 2050, δεν έχουμε χρόνο για σπατάλη. Πρέπει να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε από τώρα με ρεαλιστικές λύσεις κατέληξε.

Από την άλλη πλευρά ο Faig Abbasov, εκπρόσωπος της περιβαλλοντικής οργάνωσης Transport & Environment, που συμμετείχε στην κοινοπραξία CSC που κατέθεσε την πρόταση για άμεση μείωση της ταχύτητας των πλοίων, τόνισε ότι ο ΙΜΟ ξόδεψε μία ακόμη εβδομάδα συζητήσεων χωρίς να αποφασίσει κάτι, αλλά πετώντας την μπάλα στην εξέδρα.