Έπειτα από έξι και πλέον χρόνια πολέμου, ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ κατάφερε να ανακαταλάβει περισσότερη από τη μισή Συρία, όμως παραμένει απομονωμένος στη διεθνή σκηνή, με εξαίρεση τους μόνιμους συμμάχους του, το Ιράν και τη Ρωσία.
«Το καθεστώς έχει ανακαταλάβει στρατιωτικά μεγάλο μέρος του συριακού εδάφους, όμως το να μιλάμε για πολιτική και διπλωματική νίκη θα ήταν υπερβολικό», σχολίασε ο Καρίμ Μπιτάρ του Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων (Iris).
Μετά τη στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας το 2015, που στήριξε τον συριακό στρατό, οι δυνάμεις του Άσαντ έχουν ανακάμψει. Ελέγχουν πλέον το 52% του εδάφους όπου ζουν περισσότερα από τα δύο τρίτα του πληθυσμού, σύμφωνα με τον Γάλλο γεωγράφο, ειδικό σε θέματα Συρίας Φαμπρίς Μπαλάνς.
Η υπόλοιπη χώρα είναι χωρισμένη μεταξύ αποδυναμωμένων ομάδων της αντιπολίτευσης, του Ισλαμικού Κράτους και κυρίως των κουρδοκρατούμενων Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) στα βόρεια και βορειοανατολικά, που ελέγχουν το 25% του συριακού εδάφους.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, έπειτα από έξι χρόνια πολέμου, είναι ξεκάθαρο ότι η Δαμασκός βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση.
«Το καθεστώς έχει αναμφισβήτητα κερδίσει τον πόλεμο από στρατηγικής άποψης», διότι «κανείς» δεν θέτει πλέον ως προϋπόθεση «την αποχώρησή του», εκτιμά ο Χάσαν Χάσαν, αναλυτής του Ινστιτούτου Ταχρίρ για τη Μέση Ανατολή που έχει την έδρα του στις ΗΠΑ.
Ωστόσο «ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει σε ό,τι αφορά τις συγκρούσεις», σημειώνει, διευκρινίζοντας ότι αναμένει «ότι η εξέγερση θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια, από τους τζιχαντιστές ή άλλους».
Όλες οι προσπάθειες να σταματήσει ο εμφύλιος, που άρχισε τον Μάρτιο του 2011 με ειρηνικές διαδηλώσεις, έχουν αποβεί μέχρι στιγμής άκαρπες, ενώ ο απολογισμός των νεκρών ξεπερνά τους 330.000.
Έχουν πραγματοποιηθεί πολλοί γύροι διαπραγματεύσεων μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ χωρίς όμως αποτέλεσμα, ενώ ένας νέος είναι προγραμματισμένος για τις 28 Νοεμβρίου στη Γενεύη.
Παράλληλα διεξάγονται διαπραγματεύσεις στην Αστάνα του Καζακστάν, που οργανώνονται από τους συμμάχους του Άσαντ, τη Ρωσία και το Ιράν, με την Τουρκία, η οποία στηρίζει την αντιπολίτευση.
Παρά τις προόδους που έχουν σημειωθεί σε αυτές τις συνομιλίες, δεν έχει διευθετηθεί το βασικό ζήτημα: η τύχη του Άσαντ. Η αντιπολίτευση δεν σταματά να ζητεί την αποχώρησή του, κάτι που αρνείται κατηγορηματικά η Δαμασκός και οι σύμμαχοί της.
Ο Σύρος πρόεδρος παραμένει απομονωμένος, καθώς καμία μεγάλη πρωτεύουσα δεν έχει αποκαταστήσει τις διπλωματικές της σχέσεις με τη Συρία.
Πρόσφατα ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον είχε δηλώσει ότι «η βασιλεία της οικογένειας Άσαντ» φτάνει «στο τέλος της» μετά τη δημοσιοποίηση έκθεσης του ΟΗΕ που κατηγορεί τον συριακό στρατό για μια επίθεση με αέριο σαρίν που κόστισε τη ζωή σε 87 ανθρώπους.
Παρ’ όλα αυτά, η Δύση δεν ζητεί πλέον ξεκάθαρα την αποχώρηση του Άσαντ, όπως γινόταν τα πρώτα χρόνια του πολέμου.
«Η ατμόσφαιρα στην Ευρώπη έχει αλλάξει σημαντικά», σχολίασε ο Μπιτάρ.
Πηγές: ΑΜΠΕ, Γαλλικό Πρακτορείο
