Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Απορρίπτεται για λόγους ηθικής, δηλαδή για την εμπλοκή του ονόματός της σε δύο έρευνες που αφορούν κακοδιαχείριση κονδυλίων και εικονικές θέσεις. Αυτή είναι η επίσημη αιτιολογία των Ευρωβουλευτών για το «non» στην υποψηφιότητα της Σιλβί Γκουλάρ για το χαρτοφυλάκιο της Εσωτερικής Αγοράς. Και θα μπορούσε να γίνει πιστευτή, εάν δεν γνωρίζαμε την παρασκηνιακή μάχη για τα κορυφαία πόστα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εάν δεν πιστοποιούσε τις υποψίες μας ένα tweet του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που αναρτήθηκε κατά λάθος. Η απόφαση ήταν ένα χαστούκι των Συντηρητικών (αλλά όχι μόνο) Ευρωβουλευτών κατά του Γάλλου προέδρου, που πίεσε να μην γίνει σεβαστό το σύστημα Spitzenkandidat και που έβγαινε από τη σύνθεση της Κομισιόν της φον Ντερ Λέιεν εμφανώς ενισχυμένος.
Τρεις ώρες ακρόασης, επιπλέον 90 λεπτά εξηγήσεων και 50 σελίδες γραπτών απαντήσεων σε ερωτήσεις των Ευρωβουλευτών δεν ήταν αρκετά να δώσουν στη γαλλική υποψηφιότητα το πράσινο φως. Το Euractiv κάνει λόγο για εκδίκηση του ΕΛΚ και πάνω από όλα του Μάνφρεντ Βέμπερ, που αν και επίσημος υποψήφιος του κόμματος, που επικράτησε στις Ευρωεκλογές, έμεινε στο περιθώριο. Δεν μπορούσε να ξεχάσει ότι ο Γάλλος πρόεδρος πρωτοστάτησε για να συμβεί αυτό και τελικά αν και «έδωσε» την προεδρία της Κομισιόν στη Γερμανία εξασφάλισε την προεδρία της ΕΚΤ και ένα από τα ισχυρότερα χαρτοφυλάκια για την υλοποίησή του οράματός του στην Επιτροπή. «Παιδιά, θα την σκοτώσουμε στην ψηφοφορία αργότερα, αλλά μην πείτε τίποτα έως τότε» έγραφε το προοριζόμενο για εσωτερικό μήνυμα του ΕΛΚ, που ανέβηκε στο Twitter, για να διαγραφεί αργότερα. Ήταν αρκετό για να φανερώσει ότι η Γκουλάρ έδωσε μία μάχη, που ήταν εξ αρχής καταδικασμένη να χάσει.
Δεν είναι πρωτόγνωρο να απορρίπτεται ένας υποψήφιος Επίτροπος. Είναι όμως η πρώτη φορά που απορρίφθηκε εκπρόσωπος μεγάλης δύναμης και δη της Γαλλίας. Σε συνδυασμό με τον σάλο που προκάλεσε η επιλογή της ονομασίας του χαρτοφυλακίου του Μαργαρίτη Σχοινά και την απόρριψη των υποψηφιοτήτων Ουγγαρίας και Ρουμανίας θα έλεγε κανείς ότι αντανακλά εν μέρει την προχειρότητα με την οποία συγκρότησε την ομάδα της η Ούρσουλα φον ντερ Λέιεν. Αλλά η εξέλιξη δεν έχει να κάνει τόσο με την νέα πρόεδρο ίσως ούτε καν με την Σιλβί Γκουλάρ. Θα μπορούσε και άλλος υποψήφιος του Μακρόν να έχει την τύχη της, με τους Ευρωβουλευτές να επικαλούνται διαφορετικούς λόγους.
Όταν επελέγη η στενή σύμμαχος του Μακρόν για το χαρτοφυλάκιο της Εσωτερικής Αγοράς όλοι αντιλήφθηκαν πόσο διευρυμένο αυτό ξαφνικά ήταν. Η Γκουλάρ θα ήταν υπεύθυνη μεταξύ άλλων για δύο ζητήματα, που θεωρούνται προτεραιότητα για τον Γάλλο πρόεδρο: την ανάπτυξη της ψηφιακής ενιαίας αγοράς (παρά το γεγονός ότι η ψηφιακή ατζέντα είναι στα χέρια της Μαργκρέτε Βεστάγκερ), αλλά και την προώθηση της αμυντικής ένωσης.
Στο πρώτο μέτωπο η Γκουλάρ θα ήταν εκείνη που θα προωθούσε τα σχέδια Μακρόν για τον λεγόμενο ψηφιακό φόρο με τον οποίο επιδιώκει να αναλάβουν το φορολογικό βάρος, που τους αναλογεί, οι διαδικτυακοί κολοσσοί.Παράλληλα θα ήταν υπεύθυνη για τον καθορισμό των στάνταρντς για τα δίκτυα 5G και τις άλλες τεχνολογίες νέας γενιάς, την προώθηση στρατηγικής για την Τεχνητή Νοημοσύνη και την υιοθέτηση ενός νέου ρυθμιστικού πλαισίου για το online οικοσύστημα.
Στο δεύτερο μέτωπο, το πρώτο βήμα θα ήταν η στενότερη συνεργασία των κρατών- μελών στην ανάπτυξη και παραγγελία αμυντικού εξοπλισμού, σε μία εποχή κατά την οποία οι ΗΠΑ πιέζουν για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα αμφισβητούν το ρόλο του.
Θα πρέπει λοιπόν να δούμε κατά πόσο το όχι στην Γκουλάρ σημαίνει και φρένο στο όραμα του Μακρόν για την πραγματική πολιτική και οικονομική ολοκλήρωση στην Ε.Ε. ή απλώς μία προειδοποίηση προς τον Γάλλο πρόεδρο, πως για να πετύχει τους στόχους του θα πρέπει να τηρεί ισορροπίες και συμφωνημένες διαδικασίες.
naftemporiki.gr
