Της Μάρως Βακαλοπούλου
[email protected]
«Στα Ελληνικά, υπάρχει μία λέξη που λέγεται ύβρις. Είναι η κατάρα των θεών όταν κάποια στιγμή γίνεσαι υπερβολικά σίγουρος για τον εαυτό σου». Αυτή ήταν η απάντηση του Ζεράρ Κολόμπ, πρώην πλέον υπουργού Εσωτερικών της Γαλλίας όταν ρωτήθηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου για την καθοδική τάση της δημοτικότητας του Εμανουέλ Μακρόν. Για όποιον δεν κατάλαβε, ο Κολόμπ έδωσε διευκρινήσεις: «Στα παλάτια της δημοκρατίας, χάνουμε την ικανότητα να συνδεόμαστε και να ακούμε τον λαό». Έναν μήνα μετά, υπέβαλε την παραίτησή του.
Η γαλλική κυβέρνηση προσπάθησε να υποβαθμίσει την παραίτηση του υπουργού, την τρίτη κατά σειρά σε διάστημα δύο μηνών. «Δεν υπάρχει πολιτική κρίση. Το κράτος λειτουργεί», διεμήνυσε ο εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης σε μία προσπάθεια να ερμηνεύσει τη φυγή των υπουργών. Στα τέλη Αυγούστου, δίχως καμία προειδοποίηση, ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος Νικολά Ιλό ανακοίνωσε σε πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή ότι αποχωρεί. Ομοίως και η υπουργός Αθλητισμού Λορά Φλεσέλ, με αποτέλεσμα στις αρχές Αυγούστου ο Μακρόν να προχωρήσει σε έναν μίνι ανασχηματισμό.
Ο Κολόμπ είχε δώσει τα πρώτα σημάδια δυσφορίας πέρσι τον Ιανουάριο, εκφράζοντας ανοιχτά την αντίρρησή του στη μείωση της ταχύτητας σε ορισμένους δρόμους από τα 90 χλμ./ώρα στα 80 χλμ./ώρα. Η ένταση ωστόσο με τον πρόεδρο του κλιμακώθηκε τον καλοκαίρι, όταν βρέθηκε στη δίνη ενός σκανδάλου, που κατά την άποψή του δεν τον αφορούσε. Ο Κολόμπ αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης σχετικά με τη δράση του Αλεξάντρ Μπεναλά, του σωματοφύλακα του Μακρόν ο οποίος βιντεοσκοπήθηκε να χτυπάει δύο πολίτες στις διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς. Ήταν ευθύνη του Μακρόν και του επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα, δήλωσε τότε ο Κολόμπ.
Από εκεί κι έπειτα, ο πρώην υπουργός άρχισε να δίνει σαφή σημάδια της πρόθεσής του να πάρει αποστάσεις από την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρόεδρο του, τον οποίο προειδοποίησε ευθέως τον Σεπτέμβριο για «έλλειψη ανθρωπιάς». Δέκα ημέρες μετά εξέφρασε την επιθυμία του να επιστρέψει στον δήμο της Λιόν, έστω και αν οι δημοτικές εκλογές αργούν (το 2020). Αν και άφησε αρχικά ένα μικρό περιθώριο, έως τις ευρωεκλογές, σύντομα άλλαξε γνώμη. Τη Δευτέρα υπέβαλε τελικά την παραίτησή του και επέμεινε έως ότου έγινε δεκτή.
Το μεγαλύτερο πλήγμα για τον Μακρόν ήταν η χρονική συγκυρία: μία ακόμη παραίτηση την περίοδο που οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν να χάνει τη λάμψη του. Ο Λοράν Μπιγκόρν ωστόσο, διευθυντής του Ινστιτούτου Montaigne, εκτιμά ότι δεν υπάρχει τίποτα συστημικό σε αυτές τις παραιτήσεις. Αμφότεροι Κολόμπ και Ιλό ήταν πολιτικά μοναχικοί, υποστηρίζει στους «Financial Times» και εξηγεί ότι είναι δύσκολο να συνυπάρξουν οι νέοι με τους παλιούς της προηγούμενης εποχής, κύριος εκπρόσωπος της οποίας ήταν ο Κολόμπ.
Σε κάθε περίπτωση, ο Μακρόν μοιάζει να χάνει τον έλεγχο. Έχει ανάγκη να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη του κόσμου, γεγονός δύσκολο αν ακολουθήσουν και άλλες αποχωρήσεις. Παρά ταύτα, σε αυτήν την περίοδο αβεβαιότητας, μία νέα δημοσκόπηση της YouGov δημιουργεί ελπίδες. Για πρώτη φορά έπειτα από τρεις μήνες, η δημοτικότητα του Γάλλου προέδρου παρουσίασε αύξηση κατά δύο μονάδες, στο 25%.
