Skip to main content

Χάρβαρντ: Παίρνει πίσω τα «καλά νέα για τους οπαδούς της ανθρωποδερμικής βιβλιοδεσίας, και τους κανίβαλους»

Η μακάβρια ιστορία γύρω από ένα βιβλίο, του οποίου το εξώφυλλο αποφάσισε να ξηλώσει το πανεπιστήμιο

Το Χάρβαρντ είχε χαρακτηρίσει την μακάβρια αποκάλυψη το2014, «καλά νέα για τους οπαδούς της ανθρωποδερμικής βιβλιοδεσίας, και τους κανίβαλους». Τώρα δηλώνει ότι λυπάται για τον «νοσηρό και χιουμοριστικό τόνο» με τον οποίο είχε ανακοινώσει ότι βιβλίο στην βιβλιοθήκη του, ήταν δεμένο με ανθρώπινο δέρμα, ενώ αποφάσισε να αφαιρέσει το δέσιμο, λόγω της “ηθικά επιβαρυμένης φύσης” του τρόπου με τον οποίο έγινε η διαδικασία.

Το βιβλίο με τίτλο Des Destinées de l’Ame (ή Destinées of the Soul), που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1880 και βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του Houghton του πανεπιστημίου από τη δεκαετία του 1930, τράβηξε τη διεθνή προσοχή το 2014, όταν δοκιμές επιβεβαίωσαν το γεγονός, συνοδευόταν από σημείωμα του βιβλιοδέτη του Dr Ludovic Bouland , όπου αναφερόταν πως είναι «δεμένο σε περγαμηνή από ανθρώπινο δέρμα, στην οποία δεν έχει χαραχθεί κανένα διακοσμητικό στοιχείο για να διατηρηθεί η κομψότητά του».

«Κοιτάζοντας προσεκτικά διακρίνεις εύκολα τους πόρους του δέρματος», έγραψε ο βιβλιοδέτης.

Ένα βιβλίο για την ανθρώπινη ψυχή άξιζε να έχει ένα ανθρώπινο κάλυμμα: Είχα κρατήσει αυτό το κομμάτι ανθρώπινου δέρματος που είχε ληφθεί από την πλάτη μιας γυναίκας».

Δοκίμιο για την…ζωή μετά θάνατον

Το Des Destinées de l’Ame (ή Destinées of the Soul) γράφτηκε από τον Arsène Houssaye, έναν Γάλλο μυθιστοριογράφο, στα μέσα της δεκαετίας του 1880 ως δοκίμιο για τη ζωή μετά τον θάνατο.

Ο πρώτος ιδιοκτήτης του τόμου, ο Γάλλος γιατρός Ludovic Bouland, έδεσε το βιβλίο με ανθρώπινο δέρμα, που σύμφωνα με το Χάρβαρντ το πήρε από μια νεκρή γυναίκα, στο νοσοκομείο όπου εργαζόταν, χωρίς-φυσικά- την συγκατάθεση κανενός.

«Πιστεύουμε ότι είναι καιρός τα λείψανα να ξεκουραστούν», ανέφερε ο Tom Hyry, αρχειονόμος στη βιβλιοθήκη Houghton.

 Η ανθρωποδερμική βιβλιοδεσία είναι πρακτική που γνώρισε μεγάλη δημοτικότητα τον 19ο αιώνα, αλλά εφαρμοζόταν τουλάχιστον από το 1500.

«Ανατριχιαστική έλξη, αλλά αξίζει να διατηρηθεί»!

Ο παλαιοπώλης Tim Bryars, ο οποίος διατηρoύσε κατάστημα στο Cecil Court του Λονδίνου, το 2014 είχε δηλώσει στον Guardian,  ότι «η ανθρωποδερμική βιβλιοδεσία ασκεί μια ανατριχιαστική έλξη σε όλους όσοι έχουν ακούσει γι’ αυτήν, συμπεριλαμβανομένων των βιβλιοπωλών», αλλά ότι «ο προσδιορισμός της προέλευσης ορισμένων δερμάτων που χρησιμοποιήθηκαν ιστορικά στη βιβλιοδεσία μπορεί να είναι δύσκολος»

Ο παλαιοπώλης ανέφερε την περίπτωση του John Horwood, ο οποίος απαγχονίστηκε για φόνο στο Μπρίστολ πριν από σχεδόν 200 χρόνια, και το δέρμα του χρησιμοποιήθηκε για να δέσει μια έκθεση της υπόθεσης.

«Είναι ένα ευαίσθητο θέμα, υπάρχουν μερικές φορές επιζώντες απόγονοι που πρέπει να ληφθούν υπόψη, και είμαι επιφυλακτικός στο να πουλήσω ένα τέτοιο βιβλίο ιδιωτικά, αλλά είμαι ευτυχής όταν βλέπω ένα τέτοιο βιβλίο να τοποθετείται σε ένα ίδρυμα», δήλωσε ο Bryars.

«Πιστεύω όμως ότι πρόκειται για σημαντικά ιστορικά αντικείμενα, που αξίζουν να διατηρηθούν και να μελετηθούν» κατέληξε.

Επιμέλεια: Κατερίνα Άτση