Skip to main content

Γάζα: Οι 8 ένοπλες ομάδες που βρίσκονται σε πόλεμο με το Ισραήλ

Μέλος της Ισλαμικής Τζιχάντ συμμετέχει σε στρατιωτική παρέλαση κατά του Ισραήλ. REUTERS/Mohammed Salem

Οι οργανώσεις που έχουν συνταχθεί με την Χαμάς

Ο ισραηλινός στρατός συνεχίζει την επίθεσή του στη Λωρίδα της Γάζας, προκειμένου να επιτύχει τον στόχο που έχει θέσει, να εξαλείψει το παλαιστινιακό ισλαμιστικό κίνημα της Χαμάς. Μάλιστα, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ισραηλινού στρατού Τζόναθαν Κορνίκους, οι ηγέτης της Χαμάς εντός και εκτός της Λωρίδας της Γάζας είναι «ζωντανοί νεκροί».

Πάντως στις επιχειρήσεις του στον παλαιστινιακό θύλακα βρίσκεται αντιμέτωπος και με άλλες ένοπλες οργανώσεις που έχουν συνταχθεί με την Χαμάς.

Το Newsweek συγκεντρώνει τις οκτώ ένοπλες ομάδες που δρουν στη Λωρίδα της Γάζας:

Χαμάς και Ταξιαρχίες Αλ-Κασάμ (ο ένοπλος βραχίονας της Χαμάς)

Η Χαμάς έχει τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας μετά την βίαιη ρήξη με την της Φατάχ που ηγείται της Παλαιστινιακής Εθνικής Αρχής με έδρα τη Δυτική Όχθη, το 2007, δύο χρόνια αφόρου το Ισραήλ απέσυρε με μονομερή απόφαση το 2005 τους στρατιώτες του και τους εποίκους από τη Λωρίδα της Γάζας, έπειτα από 38 χρόνια κατοχής.

Επίσημα αποκαλούμενο «Κίνημα Ισλαμικής Αντίστασης», η Χαμάς είναι μακράν ο ισχυρότερος και ισχυρότερος παράγοντας στη Γάζα.

Δημιουργήθηκε από την διάσπαση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας εν μέσω της Πρώτης Ιντιφάντα, ή της Παλαιστινιακής εξέγερσης, εναντίον του Ισραήλ τη δεκαετία του 1980,.

Η Χαμάς και οι Ταξιαρχίες της Αλ-Κασάμ φημίζονται για τις θανατηφόρες επιθέσεις τους εναντίον Ισραηλινών στρατιωτών και πολιτών, καθώς και για τη συγκέντρωση ενός τεράστιου οπλοστάσου ρουκετών και άλλων όπλων.

Όπως συμβαίνει με πολλές παλαιστινιακές φατρίες, θεωρεί τον εαυτό της ως κίνημα εθνικής απελευθέρωσης, ενώ το Ισραήλ, οι ΗΠΑ και πολλές ευρωπαϊκές χώρες την θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση.

Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ – Ταξιαρχίες Αλ-Κουντς (ο ένοπλος βραχίονας της Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ)

Η Ισλαμική Τζιχάντ είναι η δεύτερη πιο ισχυρή ομάδα στη Γάζα. Θεωρείται επίσης πιο ακραία οργάνωση από τη Χαμάς,

Όπως η Χαμάς, έχει στόχο την καταστροφή του κράτους του Ισραήλ και την ίδρυση ενός ισλαμικού παλαιστινιακού κράτους. Επικεντρώνεται σχεδόν αποκλειστικά σε στρατιωτικά μέσα, χωρίς επίσημη διακυβέρνηση ή διοικητικά καθήκοντα στη Γάζα.

Έχει επίσης πραγματοποιήσει φονικές επιθέσεις στο Ισραήλ από τη δεκαετία του 1980 και έχει αποκτήσει ένα μεγάλο οπλοστάσιο.

Το Ισραήλ την θεωρεί υπεύθυνη για τους θανάτους εκατοντάδων Παλαιστινίων λόγω αποτυχημένων εκτοξεύσεων ρουκετών, κάτι που η οργάνωση αρνείται κατηγορηματικά.

Δεν κρύβει τους δεσμούς της με το Ιράν, το οποίο έχει διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην υποστήριξη τόσο της Χαμάς όσο και της Ισλαμικής Τζιχάντ στη μακροχρόνια σύγκρουσή τους με το Ισραήλ.

Συμμετείχε στην εισβολή της Χαμάς στο ισραηλινό έδαφος στις 7 Οκτωβρίου.

Επιτροπές Λαϊκής Αντίστασης- Ταξιαρχίες Αλ Νάσερ Σαλάχ αλ-Ντεεν

Οι Επιτροπές Λαϊκής Αντίστασης είναι η τρίτη μεγαλύτερη ένοπλη οργάνωση στη Λωρίδα της Γάζας μετά τη Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ. Ιδρύθηκαν εν μέσω της Δεύτερης Ιντιφάντα το 2000 μεταξύ πρώην μελών της Φατάχ και πιστεύεται ότι αποτελούνται από έναν χαλαρό συνασπισμό μαχητών που είναι στενοί σύμμαχοι με τη Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ.

Πιστεύεται επίσης ότι έχει στενούς δεσμούς με το Ιράν και το λογότυπο της ομάδας ακολουθεί πιστά το μοτίβο του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης που υιοθετήθηκε ομοίως από τη Χεζμπολάχ και άλλες πολιτοφυλακές του «άξονα της αντίστασης» στην περιοχή.

Διεξήγαγαν διάφορες επιχειρήσεις κατά του Ισραήλ μετά τη Δεύτερη Ιντιφάντα, κυρίως βομβαρδισμούς οχημάτων, και πολέμησαν κατά τη διάρκεια των προηγούμενων πολέμων στη Γάζα.

Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP) – Ταξιαρχίες Αμπού Αλί Μουσταφά

Το PFLP ιδρύθηκε ως μαρξιστική-λενινιστική αντάρτικη ομάδα το 1967 για να χρησιμεύσει ως εμπροσθοφυλακή για τους αριστερούς παρτιζάνους που θεωρούν το Ισραήλ και τις λεγόμενες «αντιδραστικές» αραβικές κυβερνήσεις ως υποστηρικτές του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή.

Η στρατιωτική πτέρυγα της ομάδας, οι Ταξιαρχίες Αμπού Αλί Μουσταφά, πήρε το όνομά της από τον εκλιπόντα αρχηγό της ομάδας που σκοτώθηκε από τον ισραηλινό στρατό το 2001.

Το PFLP απασχολούσε συχνά τα διεθνή με΄σα στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970 λόγω των αεροπειρατειών που επιχείρησε.

Έχει υποφέρει, ωστόσο, από εσωτερικές ρήξεις, την άνοδο των ισλαμιστικών τάσεων εν μέσω της πτώσης του σοβιετικού μπλοκ τη δεκαετία του 1990 και την κυριαρχία της Χαμάς και της Φατάχ στην πολιτική σφαίρα τον 21ο αιώνα.

Πάντως η ομάδα προσπάθησε να ξεπεράσει τα ιδεολογικά σύνορα και να διοχετεύσει την κοινή αντίθεση στις ειρηνευτικές συμφωνίες Ισραήλ-Παλαιστινίων για να διατηρήσει μια ενεργή παρουσία τόσο στη Γάζα όσο και στη Δυτική Όχθη. Διεξήγαγε μια σειρά αξιοσημείωτων επιθέσεων στις αρχές της δεκαετίας του 2000, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του ισραηλινού υπουργού Τουρισμού το 2001 και των βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας την ημέρα των Χριστουγέννων του 2003 στο Ισραήλ.

Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης-Γενική Διοίκηση (PFLP-GC) – Ταξιαρχίες Τζιχάντ Τζιμπρίλ

Το PFLP-GC αποσχίστηκε από το PFLP μόλις ένα χρόνο μετά την ίδρυσή του, αναζητώντας μια πιο μαχητική εθνικιστική προσέγγιση για την καταπολέμηση του Ισραήλ και τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους.

Η στρατιωτική πτέρυγα της ομάδας, γνωστή τις τελευταίες δύο δεκαετίες ως Ταξιαρχίες Τζιχάντ Τζιμπρίλ, διεξήγαγε σημαντικές επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 χρησιμοποιώντας τον νότιο Λίβανο ως επιχειρησιακή βάση. Μεταξύ των πιο αξιοσημείωτων επιχειρήσεων του ήταν η αιφνιδιαστική επίθεση του 1987 κατά των στρατευμάτων του Ισραήλ, γνωστή ως «Night of the Hang Gliders».

Στον Λίβανο, η ομάδα καλλιέργησε στενούς δεσμούς με την Χεζμπολάχ και συμμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο της χώρας, υποστηρίζοντας σε μεγάλο βαθμό τη γειτονική Συρία. Μετά από μια περίοδο σχετικής αδράνειας που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990, το PFLP-GC κινητοποιήθηκε ξανά για να υποστηρίξει τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ όταν ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος στη χώρα αυτή το 2011.

Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (DFLP) – Ταξιαρχίες Εθνικής Αντίστασης (ή Ταξιαρχίες Ομάρ αλ-Κασέμ)

Το DFLP αποσχίστηκε από το PFLP το 1969, ένα χρόνο μετά την απόσχιση που δημιούργησε το PFLP-GC, και επιδιώκει επίσημα να ιδρύσει ένα αταξικό κοσμικό Παλαιστινιακό κράτος στο οποίο Άραβες και Εβραίοι θα μπορούσαν να συνυπάρχουν ειρηνικά.

Η ομάδα επικεντρώνρται στον ένοπλο αγώνα. Μία από τις πιο αξιοσημείωτες επιχειρήσεις του ήταν η κατάληψη του ισραηλινού δημοτικού σχολείου το 1974, με αποτέλεσμα τον θάνατο 22 παιδιών σε μια αψιμαχίες που ξέσπασαν όταν κομάντο της ελίτ ομάδας του ισραηλινού στρατού, Sayeret Matkal, εισέβαλαν στον χώρο.

Όπως το PFLP, το DFLP συμμετείχε στην Πρώτη και τη Δεύτερη Ιντιφάντα, αν και και οι δύο ομάδες επισκιάστηκαν και συνεχίζουν να επισκιάζονται από τις ισλαμιστικές παλαιστινιακές φατρίες.

Ταξιαρχίες των Μαρτύρων του Αλ Ακσά

Όπως οι Επιτροπές Λαϊκής Αντίστασης, οι Ταξιαρχίες των Μαρτύρων Αλ Ακσά σχηματίστηκαν εν μέσω της Δεύτερης Ιντιφάντα το 2000 και έχουν συνεργαστεί με τη Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ στη Γάζα. Η ομάδα έχει διφορούμενους δεσμούς με τη Φατάχ και μερικές φορές ιεωρείται ότι ενεργεί ως στρατιωτική πτέρυγά της, αν και η Φατάχ έχει αρνηθεί οποιαδήποτε επίσημη σχέση με την ομάδα.

Άλλες ένοπλες παλαιστινιακές φατρίες, όπως οι Ταξιαρχίες Αμπντ αλ Καντερ αλ Χουσέινι, αυτοαποκαλούνται επίσης στρατιωτική πτέρυγα της Φατάχ και η έκταση των σχέσεών τους με την οργάνωση και τα πολλά μεμονωμένα ανώτερα μέλη της παραμένει θέμα συζήτησης.

Το 2007 επιτεύχθηκε μια βραχύβια συμφωνία αμνηστίας που θα έβλεπε τους μαχητές των Ταξιαρχιών των Μαρτύρων του Αλ Ακσά να παραδίδουν τα όπλα τους στην Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή, αλλά η συμφωνία κατέρρευσε γρήγορα μετά τη σύλληψη δύο φερόμενων μαχητών από τον ισραηλινό στρατό.

Κίνημα Παλαιστινίων Μουτζαχεντίν – Ταξιαρχίες Μουτζαχεντίν

Αρχικά σχηματισμένο ως φατρία των Ταξιαρχιών των Μαρτύρων του Αλ Ακσά, το Παλαιστινιακό Κίνημα Μουτζαχεντίν αποσχίστηκε ως ανεξάρτητη οντότητα το 2006 μετά τη δολοφονία του ηγέτη του, Ομάρ Αμπού Σαρία.

Με πιο ισλαμιστικό προσανατολισμό από τις Ταξιαρχίες των Μαρτύρων του Αλ Ακσά, το Παλαιστινιακό Κίνημα Μουτζαχεντίν και οι Ταξιαρχίες Μουτζαχεντίν του έχουν δηλώσει τους στενούς δεσμούς τους με το Ιράν.