Skip to main content

«Ο πόλεμος έχει πλάκα»: Ο βατραχάνθρωπος που πήγε στην Ουκρανία γιατί δεν μπορεί να σταματήσει να πολεμάει

WSJ

Είχε χωρίσει από τη σύζυγό του. Το δικαστήριο του είχε απαγορεύσει να βλέπει τα τέσσερα παιδιά του.

Τα νεύρα του Ντάνιελ Σουίφτ ήταν πειραγμένα. Έως τις αρχές του 2019, λένε οι συνάδελφοί του στο τμήμα βατραχανθρώπων του Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ (SEAL),  είχε σταματήσει να τρώει και να κοιμάται. Είχε χωρίσει από τη σύζυγό του. Το δικαστήριο του είχε απαγορεύσει να βλέπει τα τέσσερα παιδιά του και αντιμετώπιζε δίωξη για ενδοοικογενειακή βία. Κάποια στιγμή, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal, είπε στους συναδέλφους του ότι θα πάει στην Αφρική για να συμμετέχει στην κατάσβεση δασικών πυρκαγιών. Δεν τον πίστεψαν. Ήξεραν πως δεν θα μπορούσε να αφήσει ποτέ τον στρατό. Μία εβδομάδα είχε εξαφανιστεί.

Τον έψαχναν επί μήνες αλλά ήταν αδύνατο να εντοπίσουν τα ίχνη του. Εμφανίστηκε και πάλι τον περσινό Μάρτιο σε ένα chat με πρώην SEALs. Έγραψε ότι πολεμάει Ρώσους στην Ουκρανία. Ζήτησε μάλιστα από την ομάδα να στείλει αν μπορεί προμήθειες και κάλεσε όσους ήθελαν να πάνε στην πρώτη γραμμή του μετώπου για να βοηθήσουν στον αγώνα των Ουκρανών. Χιλιάδες νέοι άνδρες από διάφορες χώρες της Δύσης βρίσκονται σε ουκρανικό έδαφος, συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών βετεράνων των πολέμων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Πολλοί είπαν ότι το κίνητρο ήταν η μάχη μίας δημοκρατικής χώρας απέναντι σε ένα αυταρχικό καθεστώς. Δεν είναι αυτή η περίπτωση του Σουίφτ.

Όπως αποκάλυψε σε συζητήσεις του με συναδέλφους του και στα απομνημονεύματα που δημοσίευσε online με ψευδώνυμο, το κίνητρό του ήταν άλλο. Έχοντας επί χρόνια μάθει να μην κάνει τίποτα άλλο από το να πολεμά, του ήταν εξαιρετικά δύσκολο να επιστρέψει σε μία ζωή απλού πολίτη. Ειδικά τα μέλη των ειδικών δυνάμεων, που έχουν βιώσει φρικιαστικές καταστάσεις στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, αντιμετωπίζουν συχνά σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και αδυναμία προσαρμογής σε μία ζωή εκτός στρατού. Όπως αναφέρει η WSJ το ποσοστό των διαζυγίων στις τάξεις των στρατιωτών των ειδικών δυνάμεων έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Τα ποσοστά των αυτοκτονιών είναι επίσης ανησυχητικά υψηλά. Η κυβέρνηση έχει προωθήσει μία σειρά από προγράμματα για να βοηθήσει να περιοριστεί το ψυχολογικό βάρος στους βετεράνους και στις οικογένειές τους που συχνά υποφέρουν εξίσου.

Ο Σουίφτ ήθελε να ενταχθεί στις ειδιικές δυνάμεις από τότε ακόμη που ήταν παιδί. Όταν αποφοίτησε από λύκειο, το 2005, παντρεύτηκε την αγαπημένη του και κατετάχθη στο Πολεμικό Ναυτικό. Δύο χρόνια αργότερα ήταν στην ομάδα SEAL. Ήταν μόλις 20 ετών και η γυναίκα του έφερνε στον κόσμο το πρώτο τους παιδί. Το 2013, όταν η σύζυγός του ήταν έγκυος στο τέταρτο παιδί τους, ο Σουίφτ αποφάσισε να παραιτηθεί. «Πίστεψα ότι ο Θεός μου έστελνε ένα μήνυμα, ότι μου έλεγε να γίνω καλός οικογενειάρχης» έγραψε στα απομνημονεύματά του. Έγινε αστυνομικός. Αλλά η δουλειά δεν του άρεσε. Τα προβλήματα σύντομα πολλαπλασιάστηκαν. Οι εκρήξεις και η βίαιη συμπεριφορά του ήταν ολοένα και πιο συχνά. Χρειάστηκε διαφυγή και τη βρήκε στην Ουκρανία. «Δεν μπορώ να σταματήσω να πολεμάω. Ο πόλεμος έχει πλάκα» εξήγησε στους συναδέλφους του.