Την ευρωκρίση, «όταν ζήτησα τόσα πολλά από τους πολίτες στην Ελλάδα», ανέφερε ως τη δυσκολότερη στιγμή της 16ετούς θητείας της στην Καγκελαρία η ‘Αγγελα Μέρκελ, ενώ ως πιο ευχάριστες περιέγραψε τις στιγμές «που πετυχαίναμε συμβιβασμό», π.χ. για τη διαχείριση της κρίσης του κορονοϊού ή για τη Συνθήκη της Λισαβόνας.
Στις πιο «άβολες» στιγμές της καριέρας της από την άλλη πλευρά συμπεριέλαβε το γεγονός ότι έχασε τη μητέρα της ενώ βρισκόταν στη δημοσιότητα. «Κάποιες φορές με κοιτούν επίμονα και θέλω να πω, “βλέπεις κάτι;” Το βρίσκω πολύ δύσκολο αυτό. Πρέπει κανείς να φτιάχνει τον χώρο του και να τον προστατεύει. Σε αυτόν τον χώρο δεν επιτρέπω να μπει κανείς ο οποίος δεν έχει δουλειά εκεί», είπε χαρακτηριστικά.
Μιλώντας νωρίτερα απόψε σε εκδήλωση με τη νιγηριανή συγγραφέα Τσιμαμάντα Νγκόζι Αντίτσι στο Ντίσελντορφ, η κυρία Μέρκελ μίλησε περισσότερο για κοινωνικά, φιλοσοφικά και προσωπικά και λιγότερο για πολιτικά θέματα, ενώ, λίγες εβδομάδες πριν από τη λήξη της θητείας της, εμφανίστηκε με ασυνήθιστη εξομολογητική διάθεση.
«Τι σας καθόρισε;», ρώτησε η δημοσιογράφος που συντόνιζε τη συζήτηση. «Το γεγονός ότι μεγάλωσα από μικρή με άτομα με διανοητική αναπηρία και έτσι δεν είχα ποτέ φοβία απέναντί τους. Και το γεγονός ότι σπούδασα Φυσική. Το 80% των συμφοιτητών μου ήταν άνδρες (…) Έμαθα να παλεύω για τη θέση μου σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον», δήλωσε η κυρία Μέρκελ, η οποία απόψε φρόντισε να διορθώσει την παλιότερη θέση της ως προς τον φεμινισμό. Το 2017, όταν είχε ερωτηθεί αν είναι φεμινίστρια, είχε με αμηχανία απαντήσει ότι δεν θέλει «ταμπέλες». Αυτή τη φορά, στην ίδια ερώτηση, δήλωσε ότι, υπό την έννοια ότι φεμινισμός είναι άνδρες και γυναίκες να συμμετέχουν στον ίδιο βαθμό στην κοινωνία, «τότε είμαι φεμινίστρια». «Την προηγούμενη φορά εμφανίστηκα κάπως ντροπαλή. Σήμερα όμως το έχω σκεφτεί καλύτερα. Και υπό αυτή την έννοια μπορώ να πω, ναι, πρέπει να είμαστε όλες φεμινίστριες», είπε γελώντας η Καγκελάριος.
Η ‘Αγγελα Μέρκελ αρνήθηκε πάντως ότι με την προσφυγική της πολιτική δίχασε την γερμανική κοινωνία. «Δεν το βλέπω έτσι», δήλωσε και απέρριψε τον ισχυρισμό ότι με την περίφημη φράση της «θα το καταφέρουμε», απηύθυνε ανοιχτή πρόσκληση στους πρόσφυγες προκειμένου να έρθουν στη Γερμανία. «Το 2015 οι πρόσφυγες βρίσκονταν στην πόρτα μας και το να λέγαμε “προσοχή, πίσω στη Μεσόγειο”, δεν αποτελούσε για μένα λύση», απάντησε η Καγκελάριος και σε ερώτηση αν αφήνει την Καγκελαρία με ήσυχη τη συνείδησή της, δήλωσε ευθέως «ναι». «Θεωρώ ότι έδωσα τη συνεισφορά μου. Τώρα η χώρα χρειάζεται κάτι καινούργιο», απάντησε.
Και τι σχεδιάζει για το μέλλον μετά την Καγκελαρία; Από το 1990 η ‘Αγγελα Μέρκελ βρίσκεται στην πολιτική και δεν είχε ποτέ μια «κανονική» ημέρα εργασίας. Έπαψε λοιπόν, σύντομα, όπως είπε, να σκέφτεται τι άλλο θα την ενδιέφερε έξω από την πολιτική. «Αυτό θέλω τώρα να αναπληρώσω. Θέλω να γράψω; Θέλω να μιλήσω; Θέλω να πάω για πεζοπορία; Θέλω να είμαι στο σπίτι; Θέλω να γυρίσω τον κόσμο; Δεν θα κάνω τίποτα για την ώρα και θα περιμένω τι θα έρθει. Και αυτό το βρίσκω συναρπαστικό», ομολόγησε.
Σύμφωνα πάντως με δημοσίευμα της Berliner Zeitung πριν από λίγες εβδομάδες, η ‘Αγγελα Μέρκελ, έπειτα από 31 χρόνια στην Bundestag και 16 χρόνια στην Καγκελαρία θα λάβει μηναία σύνταξη ύψους 15.000 ευρώ, ενώ, όπως όλοι οι πρώην Καγκελάριοι, δικαιούται γραφείο με τέσσερις υπαλλήλους και έναν οδηγό.
Πηγή: ΑΜΠΕ
