Μια μεγάλη προοπτική μελέτη διαπίστωσε ότι η σεξουαλική και σωματική κακοποίηση στην παιδική ή στην εφηβική ηλικία συνδέονται με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης ενδομητρίωσης κατά την ενηλικίωση. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που ανέφεραν σοβαρή-χρόνια κακοποίηση είχαν 79% αυξημένο κίνδυνο λαπαροσκοπικά επιβεβαιωμένης ενδομητρίωσης.
Όπως ανέφερε η Dr. Holly R. Harris, επιδημιολόγος, βοηθός καθηγήτρια του Fred Hutchinson Cancer Research Center για το πρόγραμμα Division of Public Health Sciences και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στις 17 Ιουλίου στο περιοδικό “Human Reproduction”, «τόσο η σωματική όσο και η σεξουαλική κακοποίηση συσχετίστηκαν με τον αυξημένο κίνδυνο ενδομητρίωσης».
Η κακοποίηση έχει συσχετιστεί με το χρόνιο πυελικό πόνο, με ινομυώματα της μήτρας και υπέρταση σε προηγούμενες μελέτες, αλλά αυτή η νέα μελέτη, η οποία χρησιμοποίησε δεδομένα που συλλέχθηκαν από 60.595 γυναίκες στο πλαίσιο της Μελέτης ΙΙ για την Υγεία των Νοσηλευτών από το 1989 έως το 2013, είναι η πρώτη που δείχνει ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ παιδικής κακοποίησης και της λαπαροσκοπικά επιβεβαιωμένης ενδομητρίωσης. Να σημειωθεί ότι ο γενικός πληθυσμός της μελέτης ήταν 116.426 άτομα, κατά κύριο λόγο λευκές γυναίκες, νοσηλεύτριες, ηλικίας 25 έως 42 ετών.
Τα κυριότερα σημεία της μελέτης δείχνουν:
* Διαπιστώθηκαν πάνω από 3.000 περιπτώσεις λαπαροσκοπικά επιβεβαιωμένης ενδομητρίωσης κατά τη διάρκεια 24 χρόνων παρακολούθησης.
* Το 21% όλων των γυναικών ανέφερε ότι έχει βιώσει κάποιο επίπεδο σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης ως παιδί ή έφηβος.
* Το 32% ανέφερε μόνο σωματική κακοποίηση στην παιδική ή εφηβική ηλικία.
* Το 12% ανέφερε μόνο σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική ή εφηβική ηλικία.
* Σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν ανέφεραν σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση, ο κίνδυνος ενδομητρίωσης ήταν μεγαλύτερος σε όσες γυναίκες παρουσίαζαν σοβαρή σωματική κακοποίηση ή σοβαρή σεξουαλική κακοποίηση.
* Επιπλέον, παρατηρήθηκε κατά 79% υψηλότερος κίνδυνος λαπαροσκοπικά επιβεβαιωμένης ενδομητρίωσης στις γυναίκες που ανέφεραν χρόνια σοβαρή κακοποίηση πολλαπλών τύπων.
* Επίσης, υπήρξε ισχυρότερη συσχέτιση μεταξύ της κακοποίησης στην πρώιμης ζωή τη γυναίκας με την ενδομητρίωση που συνδέεται με τον πόνο (σε σύγκριση με την ενδομητρίωση που διαγνώστηκε απουσία πόνου).
Σύμφωνα με την Dr. Harris, «Ένα μεγάλο μέρος της βιβλιογραφίας υποδηλώνει ότι οι πρώιμες τραυματικές εμπειρίες επηρεάζουν την παραγωγή ορμονών στρες και φλεγμονωδών αποκρίσεων και αυτές συμβάλλουν στον χρόνιο πυελικό πόνο και σε άλλα σύνδρομα πόνου»
Όπως είπε, τα ευρήματα αυτά, υποδεικνύουν ότι παρόμοιοι μηχανισμοί μπορεί να εμπλέκονται στη συσχέτιση μεταξύ πρώιμης κακοποίησης και διάγνωσης της ενδομητρίωσης κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσης. Ωστόσο, σημείωσε ότι, οι πρέπει να
επικεντρωθούν περισσότερο στους πιθανούς υποκείμενους βιολογικούς μηχανισμούς για την πλήρη κατανόηση αυτών των σχέσεων .
«Η μελέτη αυτή προσθέτει νέα στοιχεία στις αυξανόμενες ενδείξεις ότι η κακοποίηση κατά τη διάρκεια της παιδικής ή εφηβικής ηλικίας, που δεν είναι σπάνια όπως βλέπουμε, μπορεί να έχει πολλαπλές συνέπειες για τη μετέπειτα υγεία και ευημερία του ατόμου στην ενήλικη ζωή του» τόνισε η Dr. Harris.
