Της Ανθής Αγγελοπούλου
Ευχάριστα τα νέα για τις γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε χημειοθεραπεία σε νέες ηλικίες και θέλουν να κάνουν οικογένεια και να γίνουν μητέρες, καθώς σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν στο 10ο Μετεκπαιδευτικό Σεμινάριο Κλινικής και Ερευνητικής Ογκολογίας που διοργάνωσε στις 20-22 Ιουνίου στην Αθήνα το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας Καρκίνου, η εγκυμοσύνη μετά τη χημειοθεραπεία είναι εφικτή.
Όπως τόνισε ο Μαιευτήρας – Γυναικολόγος κ. Σωτήρης Τρομπούκης η εγκυμοσύνη μετά από την περίοδο χημειοθεραπείας δεν είναι απαγορευτική, αφού έχει αποδειχθεί ότι δεν αυξάνει τον κίνδυνο επανεμφάνισης της νόσου.
Επιπροσθέτως, όπως είπε, έχει καταρριφθεί ο μύθος ότι η χημειοθεραπεία πριν από μία εγκυμοσύνη αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης γενετικών διαταραχών ή καρκίνου στο παιδί που γεννιέται.
Σύμφωνα με το γιατρό, οι γυναίκες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο μπορούν να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους και να βιώσουν την εμπειρία της εγκυμοσύνης δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας τους. Βασική προϋπόθεση είναι η ενημέρωσή τους από τον ιατρό ογκολόγο που τους παρακολουθεί προκειμένου να απευθυνθούν έγκαιρα και πριν από την έναρξη της θεραπείας τους σε ένα εξειδικευμένο κέντρο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Η ενημέρωση των γυναικών που θα υποβληθούν σε χημειοθεραπεία είναι απαραίτητη από γυναικολόγο.
Λόγω του ότι μία τέτοια θεραπεία μπορεί να προκαλέσει μείωση του αριθμού αρχέγονων ωοθυλακίων, μείωση ωοθηκικού αποθέματος μέχρι και ατροφία ωοθηκών επιβάλλεται η γυναίκα να ενημερωθεί εκτενώς από το γυναικολόγο της.
Ωστόσο, αν μία γυναίκα ακολουθήσει ένα χημειοθεραπευτικό σχήμα για την αντιμετώπιση καρκίνου, αυξάνεται η ηλικία της ωοθήκης της κατά 10 χρόνια. Για παράδειγμα, μία κοπέλα 25 ετών που υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία, θα έχει μετά τη θεραπεία ωοθηκικό αποθεματικό 35χρονης γυναίκας, ενώ αν πρέπει να λάβει και ταμοξιφαίνη για τα επόμενα 10 χρόνια, θα έχει ωοθηκικό αποθεματικό 45χρονης γυναίκας και σχεδόν μηδενικές πιθανότητες τεκνοποίησης.
Λύση στο πρόβλημα η κατάψυξη ωαρίων
Αν λοιπόν προκύψει πρόβλημα όπως αυτό που προαναφέρθηκε, τότε η γυναίκα μπορεί να καταψύξει ωάρια έτσι ώστε να κάνει παιδί μετά τη χημειοθεραπεία.
Η κατάψυξη ωαρίων συστήνεται όταν η έναρξη της χημειοθεραπείας μπορεί να καθυστερήσει για δύο εβδομάδες, χρόνος απαραίτητος για την ολοκλήρωση του κύκλου διέγερσης των ωοθηκών και συλλογής των ωαρίων. Στις περιπτώσεις, δε, που η χημειοθεραπεία δεν μπορεί να καθυστερήσει, αλλά πρέπει να ξεκινήσει αμέσως μετά τη διάγνωση του καρκίνου, συστήνεται η λαπαροσκοπική αφαίρεση και κατάψυξη ωοθηκικού ιστού.
Όπως εξηγεί ο κ. Τρομπούκης, η ζωή δεν τελειώνει με τη διάγνωση ενός καρκίνου, απλά είναι λίγο δυσκολότερη η μάχη. Το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν τη δυνατότητα να αφήσουν πίσω τον εφιάλτη του καρκίνου και να γίνουν μητέρες ακόμη και μετά την υποβολή τους σε χημειοθεραπεία είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
