H θεωρία παιγνίων είναι ένας κλάδος των μαθηματικών που ασχολείται με τις στρατηγικές που πρέπει να ακολουθήσουν διάφοροι παίκτες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους αν έχουν σκοπό να βελτιστοποιήσουν το κέρδος τους. Σύμφωνα με μία νέα έρευνα ωστόσο, πέραν της λογικής σημαντικό ρόλο στη διαδικασία λήψης αποφάσεων διαδραματίζουν και το γονίδια, καθώς φαίνεται πως οι αποφάσεις σε ένα απλό ανταγωνιστικό παιχνίδι επηρεάζονται σε σημαντικό βαθμό από την έκκριση ντοπαμίνης στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
H ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής, μία χημική ένωση δηλαδή που απελευθερώνουν τα νευρικά κύτταρα για να μεταδόσουν σήματα, η οποία διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στο σύστημα “ανταμοιβής και ευχαρίστησης” του εγκεφάλου. Η έλλειψή της μπορεί να αποτελέσει αιτία για την εμφάνιση σοβαρών παθήσεων όπως της νόσου Πάρκινσον ή και άλλων διαταραχών ψυχιατρικής και νευρολογικής φύσεως.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μαγνητικούς τομογράφους για να καταγράψουν τη δραστηριότητα εντός του εγκεφάλου, σε ένα δείγμα από 217 φοιτητές ανώτατης εκπαίδευσης του πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης. Την ώρα που οι εξεταζόμενοι έπαιζαν ένα συγκεκριμένο παιχνίδι ανταγωνισμού που περιλαμβάνει στοιχήματα, οι ερευνητές ανίχνευαν έντονες διεργασίες στην περιοχή του έσω μετωπιαίου μυελού, του εκτελεστικού τμήματος του εγκεφάλου.
“Εάν σκεφτείτε τον εγκέφαλο σα μία υπολογιστική μηχανή, αυτές οι περιοχές δέχονται εισόδους, τις μεταχειρίζονται όπως ένα πρόγραμμα και τις μεταφράζουν σε συμπεριφορικές εξόδους”, εξηγεί ο Μινγκ Σου, ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλι στην Καλιφόρνια. “Το ενδιαφέρον είναι πως αυτές οι περιοχές περιέχουν νεύρα που χρησιμοποιούν ντοπαμίνη”, κατέληξε.
Εάν και προγενέστερες μελέτες είχαν επίσης καταδείξει το σημαντικό ρόλο της ντοπαμίνης στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, πρόκειται για την πρώτη φορά που συνδέεται το φαινόμενο της σύνθετης κοινωνικής συμπεριφοράς και η λήψη αποφάσεων με δώδεκα συγκεκριμένα γονίδια. Ένας επιμέρους διαχωρισμός των γονιδίων αυτών, έδειξε πως πέντε από αυτά διαχωρίζουν τους ανθρωπους σε διαφορετικές κατηγορίες μάθησης: τρία σχετίζονται με τη μάθηση της πίστης (belief learning), κατά την οποία οι παίκτες αντιδρούν με βάση την πρόβλεψη που κάνουν για τις κινήσεις του αντιπάλου τους, ενώ δύο άλλα γονίδια σχετίζονται με τη μέθοδο της δοκιμής και λάθους (trial and error), όπου οι παίκτες αλλάζουν συχνά στρατηγική και δε δείχνουν έντονα σημάδια απομνημόνευσης των κινήσεων του αντιπάλου.
Τα συμπεράσματα, υποστηρίζουν οι επιστήμονες, θα βοηθήσουν σημαντικά στην κατανόηση των ασθενειών που οφείλονται σε διαταραχές στην έκκριση ντοπαμίνης αλλά και στη συμπεριφορική μελέτη της θεωρίας παιγνίων.
Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.
