Το συμπεριφοριστικό ανοσοποιητικό σύστημα (behavioural immune system), το οποίο διεγείρεται όταν το άτομο εντοπίζει κάποιο ανεπιθύμητο αντικείμενο στο οπτικό του πεδίο, όταν μυρίζει, ακούει ή αγγίζει κάτι που δεν του αρέσει είναι αυτό που το κάνει να αντιδρά με μια έκφραση αηδίας. Τον όρο «behavioural immune system» εφηύρε μια ομάδα ερευνητών από το πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, για να χαρακτηρίσουν την αντίδραση που έχουν οι άνθρωποι απέναντι σε κάτι που σιχαίνονται ή για να προστατεύονται από απειλές και ασθένειες.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το ίδιο αυτό σύστημα δεν επηρεάζει μόνο την υγεία, αλλά μπορεί να παρέχει και μοναδικές πληροφορίες για όλα τα είδη συμπεριφοράς μας, από την επιλογή του συντρόφου μας μέχρι τον τρόπο με τον οποίο ψηφίζουμε.
Το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι ότι τρέχει παράλληλα με το ανοσοποιητικό σύστημα που καταπολεμά τις λοιμώξεις και αποτελείται από ένα εξελιγμένο δίκτυο κυττάρων, ιστών και οργάνων που «μάχονται» κατά των ασθενειών, προωθώντας τη θεραπεία του οργανισμού.
Στα μειονεκτήματά του όμως καταγράφονται οι επιθέσεις του κατά των «απειλών» όπως για παράδειγμα οι φλεγμονές και ο πυρετός, τα οποία εξουθενώνουν τον οργανισμό όταν διαρκούν πολύ καιρό.
Το συμπεριφοριστικό ανοσοποιητικό σύστημα πιστεύεται ότι παρακινείται από χημικές ουσίες στον εγκέφαλο, όπως η σεροτονίνη, την ορμόνη που βρίσκεται και σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου, και σχετίζεται με την αίσθηση αηδίας και η οποία είναι επίσης, πολύ ενεργή στο έντερο, όπου προκαλεί το αίσθημα ναυτίας, ως αποτέλεσμα της αηδίας.
