Skip to main content

1,8 δισ. το clawback για το 2019 ενώ, αναμένεται να ξεπεράσει τα 2 δισ. για το 2020

Της Ανθής Αγγελοπούλου

Το υπέρογκο clawbck που καλούνται να πληρώσουν για το 2019 καθώς και η μέχρι στιγμής ενημέρωση που έχουν για τη δαπάνη του 1ου τριμήνου του 2020, έχει ανησυχήσει σοβαρά τα μέλη του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ). Ο πρόεδρος Ολύμπιος Παπαδημητρίου και ο γενικός διευθυντής Μιχάλης Χειμώνας σε χθεσινή συνέντευξη τύπου τόνισαν ότι τα ποσά που ζητά το κράτος αυτή τη φορά είναι δυσβάσταχτα και θα επιφέρουν μεγάλη επίπτωση στις επενδύσεις, στα νέα φάρμακα, στις κλινικές μελέτες, ίσως και στο ανθρώπινο δυναμικό αλλά τελικά και στον ίδιο το ασθενή.

Το clawback για το 2019 έφτασε στα 1,8 δισ. ευρώ, ενώ, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΦΕΕ για το  clawback του 2020, μόνο για την εξωνοσοκομειακή δαπάνη, αν συνεχίσει με το ρυθμό που πάει, θα φτάσει το 1 δισ. ευρώ. Ο κ. Χειμώνας συμπλήρωσε ότι clawback έχουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ωστόσο μόνο στην Ελλάδα δεν έχει μπει όριο. Μέχρι πρόσφατα στην ίδια λίστα με μας ήταν και η Ρουμανία, όμως ακόμα και αυτή έβαλε όριο.

Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ολύμπιος Παπαδημητρίου, είναι ασαφές, τουλάχιστον επίσημα, το μέγεθος της κατανάλωσης για το φάρμακο συνολικά για το 2019, οπότε και είναι άγνωστες στη λεπτομέρειά τους οι επιστροφές που καταλογίζονται στις εταιρείες.

Οι ομιλητές τόνισαν ότι η Πολιτεία θα πρέπει να σκεφτεί σοβαρά την ενίσχυση του χώρου της υγείας και ανέφερε ως παράδειγμα τα εμβόλια, που φτάνουν περίπου στα 200 εκατ. ευρώ, το κόστος για τους ανασφάλιστους που είναι στα 290 εκατ. ευρώ ενώ, συμπλήρωσε ότι πάνω από 100 εκατ. ευρώ είναι και η δαπάνη των φαρμάκων μέσω ΙΦΕΤ. Κάποια από αυτά τα φάρμακα θα μπορούσαν να παράγονται στην Ελλάδα από την ελληνική φαρμακοβιομηχανία και θα κόστιζε λιγότερο στη χώρα όμως είναι λίγη η ζήτηση και αυτό είναι πρόβλημα στην παραγωγή. Όλα αυτά τα κόστη μαζί φτάνουν στα 600 εκατ. ευρώ. Ένα ποσό που λογικά θα έπρεπε να αποδεσμευτεί από τον προϋπολογισμό για το φάρμακο, όπως είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση. Να θυμίσουμε ότι ο κλειστός προϋπολογισμός για το φάρμακο φτάνει στα 2,5 δισ. ευρώ.

Οι εταιρείες ζητούν εύρυθμη και συνεχής λειτουργία των επιτροπών Αξιολόγησης και Διαπραγμάτευσης, την δημιουργία ταμείου φαρμακευτικής καινοτομίας (innovation fund) καθώς και τη χρήση διαθέσιμων στοιχείων και πηγών από άλλες χώρες της ΕΕ (EUNetHTA). Ενώ στα πάγια αιτήματα τους είναι η κατάργηση του 25% τέλος εισόδου για τα νέα φάρμακα.

Ο κλάδος συμβάλει με περίπου €6,9 δισ. (~3,7% του Ελληνικού ΑΕΠ) ενώ εκτιμάται ότι για κάθε 1€ προστιθέμενης αξίας των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο του φαρμάκου δημιουργούνται άλλα 3,1 ευρώ ΑΕΠ στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας. Επίσης, στην απασχόληση συνεισφέρει με 163.000 θέσεις εργασίας ενώ, τα φορολογικά έσοδα από τη δραστηριότητα του κλάδου φαρμάκου ξεπερνούν το 1,9 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με τον κ. Παπαδημητρίου, ο κλάδος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αναπτυξιακούς πυλώνες της Ελληνικής Οικονομίας, και έχει δυνατότητα να καταγράψει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στο άμεσο μέλλον. H υιοθέτηση του μοντέλου της ανοιχτής καινοτομίας, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη διείσδυση ελληνικών επιχειρήσεων στον αναπτυσσόμενο χώρο των φαρμακευτικών βιομηχανιών.

Οι εκπρόσωποι του ΣΦΕΕ παρουσίασαν ένα συνεκτικό πλέγμα ρεαλιστικών και ολοκληρωμένων προτάσεων που συναρθρώνονται σε 7 πυλώνες δράσεων.

Ο 1ος πυλώνας αφορά στον επαναπροσδιορισμό του Φαρμακευτικού Προϋπολογισμού ο οποίος, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πλέον, πως είναι ανεπαρκής και δεν καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες της χώρας. Ο 2ος στην ενίσχυση των προσπαθειών για την αύξηση της αποτελεσματικότητας, ως αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να αποκτήσουμε ένα ορθολογικό και αποδοτικό Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Ο 3ος στην επαναξιολόγηση του μηχανισμού επιστροφών (clawback), του οποίου το συνεχώς και ανεξέλεγκτα αυξανόμενο ύψος αποτελεί βασική απειλή της βιωσιμότητας του συστήματος. Ο 4ος στην ενίσχυση της πρόσβασης των ασθενών σε καινοτόμες θεραπείες. Ο 5ος στην αναπτυξιακή διάσταση του κλάδου και την προώθηση των επενδύσεων. Ο 6ος είναι η περαιτέρω αξιοποίησή των ψηφιακών τεχνολογιών στη λειτουργία και διακυβέρνηση όλων των οργανισμών που εμπλέκονται στην αλυσίδα αξίας της ελληνικής υγειονομικής περίθαλψης. Ο 7ος στην προώθηση ενός ισχυρού πλαισίου συνεργασίας φαρμακοβιομηχανίας-Πολιτείας για την προαγωγή της κοινωνικής υπευθυνότητας και αλληλεγγύης.