Skip to main content

Παγκόσμιο Μητρώο καταγραφής των διαφορών στην αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας

Της Ανθής Αγγελοπούλου

Παγκόσμιο Μητρώο καταγραφής για την καρδιακή ανεπάρκεια δείχνει ότι τόσο οι αιτίες όσο και η θεραπεία των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή που ζει ο καθένας από αυτούς.

Οι αιτίες της οξείας καρδιακής ανεπάρκειας ποικίλλουν παγκοσμίως, σύμφωνα με τα πρόσφατα αποτελέσματα από το μητρώο REPORT-HF που παρουσιάστηκε στις 26 Μαΐου, στο Παγκόσμιο Συνέδριο για την Οξεία Καρδιακή Ανεπάρκεια “Heart Failure 2018», από την Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία.

Το REPORT-HF είναι ένα παγκόσμιο μελλοντικό μητρώο που συγκρίνει τις περιφερειακές διαφορές στα αίτια της οξείας καρδιακής ανεπάρκειας, των θεραπειών, του χρόνου για τη θεραπεία και των αποτελεσμάτων.

Ο καθηγητής Sean Collins, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και ο καθηγητής και αντιπρόεδρος στον τομέα έρευνας του Vanderbilt University Medical Center, στο Νάσβιλ του Τενεσί στις ΗΠΑ αναφερόμενος στο θέμα εξήγησε ότι τα προηγούμενα μητρώα οξείας καρδιακής ανεπάρκειας έχουν επικεντρωθεί σε μία μόνο χώρα ή περιοχή. Το REPORT-HF είναι το πρώτο που εισάγει ταυτόχρονα ασθενείς από όλο τον κόσμο χρησιμοποιώντας πανομοιότυπα πρωτόκολλα. Αυτό , όπως είπε, επιτρέπει στους επιστήμονες να συγκρίνουν άμεσα τη διαχείριση ασθενών στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης σε διάφορες περιοχές του κόσμου.

Το μητρώο περιλάμβανε 18.805 ενήλικες ασθενείς που νοσηλεύονταν με οξεία καρδιακή ανεπάρκεια, που ήταν είτε μια νέα διάγνωση, είτε μια διάγνωση  της προηγουμένης χρονιάς. Οι ασθενείς έγιναν δεκτοί από 358 νοσοκομεία από 44 χώρες και επτά περιφέρειες παγκοσμίως για 32 μήνες. Η πρώτη ανάλυση του μητρώου, η οποία αξιολογεί την αρχική εισαγωγή στο νοσοκομείο, παρουσιάστηκε σε αυτό το συνέδριο.

Συνολικά 2.810 ασθενείς εισήχθησαν στην Ανατολική Ευρώπη, 3.661 στη Δυτική Ευρώπη, 1.622 στη Βόρεια Αμερική, 2.686 στην Κεντρική και Νότια Αμερική, 2.265 στην Ανατολική Μεσόγειο και την Αφρική, 2.369 στη Νοτιοανατολική Ασία και 3.392 στον Δυτικό Ειρηνικό. Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 67 έτη, το 52% ήταν καυκάσιοι, το 31% ήταν ασιάτες, το 5% ήταν μαύροι και το 61% άνδρες.

Σύμφωνα με τις πρώτες καταγραφές, στη Βόρεια Αμερική, η οξεία καρδιακή ανεπάρκεια οφείλεται κυρίως στη μη συμμόρφωση της φαρμακευτικής αγωγής και στη διατροφή (19,2% των περιπτώσεων), ενώ, σε ποσοστό 8,2% οφείλεται στη μη ελεγχόμενη υπέρταση, 7,6 % σε αρρυθμία και 3,5% σε ισχαιμία / οξύ στεφανιαίο σύνδρομο (ΑCS) / έμφραγμα και 4,1% σε πνευμονία / αναπνευστικά προβλήματα ή λοίμωξη.

Στη Νοτιοανατολική Ασία, η κύρια αιτία ήταν η ισχαιμία / έμφραγμα του μυοκαρδίου (25,6%), ακολουθούμενη από μη συμμόρφωση της φαρμακευτικής αγωγής και τη διατροφή (5,4%), ανεξέλεγκτη υπέρταση (5,2%), αρρυθμία (4,7%) και πνευμονία /4,5%).

Ο χρόνος μεταξύ της επικοινωνίας με τις ιατρικές υπηρεσίες και της λήψης ενδοφλέβιων διουρητικών ήταν μεγαλύτερος στη Βόρεια Αμερική σε σύγκριση με άλλες περιοχές – με μια μέση τιμή 3,5 ωρών. 

Ο κ. Collins δήλωσε ότι αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες.  Για παράδειγμα, οι ασθενείς στη Βόρειο Αμερική είχαν λιγότερη δύσπνοια σε κατάσταση ηρεμίας και μπορεί να νόμιζαν ότι είναι λιγότερο άρρωστοι. Επίσης, στη Βόρεια Αμερική τις περισσότερες φορές συσσωρεύονται πολλοί  ασθενείς στο τμήμα επειγόντων περιστατικών και μέχρι να ταξινομηθούν προκαλούνται καθυστερήσεις στην έναρξη της θεραπείας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από το Μητρώο, οι ασθενείς που έλαβαν φάρμακα στο νοσοκομείο είχαν ομοιότητες και διαφορές. Οι ινοτροπικοί παράγοντες, οι οποίοι αυξάνουν τη δυνατότητα σύσπασης της καρδιάς, χρησιμοποιήθηκαν τρεις φορές συχνότερα στη Νοτιοανατολική Ασία, στον Δυτικό Ειρηνικό και στην Ανατολική Ευρώπη (11,3-13,5%) σε σύγκριση με τη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική (3,1-4,3%). Ο καθηγητής Collins επεσήμανε ότι «Αυτά τα φάρμακα ενδείκνυνται για ασθενείς με χαμηλή αρτηριακή πίεση. Οι ασθενείς παρουσιάζουν παρόμοιες αρτηριακές πιέσεις στις διάφορες περιοχές, συνεπώς απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση για τον προσδιορισμό των διαφορετικών πρακτικών συνταγογράφησης».

Η θεραπεία με ενδοφλέβια αγγειοδιασταλτικά μέσα σε έξι ώρες από την εμφάνιση των ασθενών στο νοσοκομείο συνδέθηκε με μια σημαντικά μικρότερη παραμονή στο νοσοκομείο σε όλες τις περιοχές. 

Ενώ, η λειτουργία των νεφρών, η συστολική αρτηριακή πίεση, τα σημάδια συμφόρησης στην ακτινογραφία θώρακα και η αιτία της οξείας καρδιακής ανεπάρκειας είχαν ακόμη μεγαλύτερο αντίκτυπο ως προς τη διάρκεια της παραμονής του ασθενούς στο νοσοκομείο.

Ο καθηγητής Collins τόνισε ότι «Το μητρώο δείχνει ότι οι αιτίες και η θεραπεία της οξείας καρδιακής ανεπάρκειας διαφέρουν ανάλογα με την περιοχή. Η μεταβαλλόμενη χρήση των φαρμάκων μπορεί να οφείλεται στις τοπικές πρακτικές ή στη διαθεσιμότητα των φαρμάκων. Οι διαφορές στην αιτιολογία και την αρχική θεραπεία μπορεί να αποκλείσουν τους ασθενείς από τις μετέπειτα μελέτες και να εμποδίσουν την ικανότητα ανίχνευσης του οφέλους των νέων θεραπειών».

Τέλος, όπως αναφέρθηκε, οι ασθενείς στο REPORT-HF θα παρακολουθούνται για τρία χρόνια μετά την απομάκρυνση τους από το νοσοκομείο, για να συλλέξουν οι επιστήμονες τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με τη θεραπεία, την πιθανή επανεισαγωγή  τους στο νοσοκομείο ή το θάνατο τους.