Skip to main content

Η Αρκτική θερμαίνεται δύο φορές γρηγορότερα από τον υπόλοιπο πλανήτη

Ο θαλάσσιος πάγος στον Αρκτικό Ωκεανό μπορεί πρακτικά να εξαφανίζεται τα καλοκαίρια και μάλιστα στο κοντινό μέλλον, δηλαδή από τα τέλη της δεκαετίας του 2030, σύμφωνα με έκθεση του Προγράμματος Παρακολούθησης και Αξιολόγησης της Αρκτικής, ενός διεθνούς οργανισμού με έδρα τη Νορβηγία.

Στην έκθεση συνεισέφεραν περισσότεροι από 90 επιστήμονες, αναλύοντας λεπτομερώς τις δραματικές επιπτώσεις που έχει η κλιματική αλλαγή στην Αρκτική, η οποία θερμαίνεται περισσότερο από δύο φορές γρηγορότερα από ό,τι ο υπόλοιπος πλανήτης.

Τοn Μάρτιο του 2017 ο πάγος της Αρκτικής ήταν στα χαμηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί ποτέ για τον συγκεκριμένο μήνα, από τότε που ξεκίνησαν οι δορυφορικές μετρήσεις πριν από 38 χρόνια. Σύμφωνα με τη NASA, μεταξύ 1976 και 1996 η μέση απώλεια θαλάσσιου πάγου στην Αρκτική ήταν 21.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα ετησίως. Μεταξύ 1996 και 2013, ο αριθμός αυτός υπερδιπλασιάστηκε στα 50.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα το χρόνο. Αυτή η ταχεία απώλεια πάγου στην Αρκτική συμβάλλει στην αύξηση της στάθμης της θάλασσας, αλλά και μειώνει την ικανότητα του θαλάσσιου πάγου να αντανακλά την ακτινοβολία του ήλιου πίσω στο διάστημα αντί να την απορροφά ο ωκεανός, συμβάλλοντας ακόμη περισσότερο στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Η έκθεση αναφέρει ότι η περιοχή της Αρκτικής θερμαίνεται δύο φορές πιο γρήγορα από ό,τι ο υπόλοιπος πλανήτης τα τελευταία 50 χρόνια, και τα τελευταία χρόνια έχουν σπάσει πολλά ρεκόρ θερμοκρασίας. Παράλληλα, η κάλυψη χιονιού στις περιοχές της Αρκτικής μειώθηκε επίσης σημαντικά, έως και κατά 50% χαμηλότερα από τις τιμές που παρατηρήθηκαν πριν από το 2000.

Η έκθεση προειδοποιεί επίσης ότι τα οικοσυστήματα της Αρκτικής επηρεάζονται ήδη αρνητικά, απειλώντας πολλά τοπικά είδη, όπως οι πολικές αρκούδες, οι φώκιες και η χλωρίδα που συνδέεται με το πάγο. Τα παγκόσμια καιρικά φαινόμενα αναμένεται να επηρεαστούν όλο και περισσότερο από τις αλλαγές στην Αρκτική, επειδή η περιοχή διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ατμοσφαιρική και ωκεάνια κυκλοφορία και στις παγκόσμιες συγκεντρώσεις αερίων θερμοκηπίου.