Σε πρώτο πλάνο ο αγροτικός τοµέας για την Ελληνική Αναπτυξιακή
Για τον αγροτικό τοµέα ανάβει τις µηχανές της η Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα, καθώς οι πόροι είναι αρκετοί και πρέπει, όπως αναφέρουν έγκυρες πηγές, να αξιοποιηθούν. Άλλωστε, η κ. Αθηνά Χατζηπέτρου έχει καταγράψει στο ενεργητικό της πως αναγνωρίζει τις ευκαιρίες. Μιας και λοιπόν τα στεγαστικά (το «Σπίτι µου») κατέληξαν στο υπουργείο Εργασίας -δύσκολο χαρτοφυλάκιο-, η Αναπτυξιακή Τράπεζα έχει πολύ χώρο και τους κατάλληλους ανθρώπους για καινοτοµία και δηµιουργία ευρηµατικών προϊόντων. Εποµένως, ο αγροτικός τοµέας µπορεί να αποτελέσει ένα πεδίο δόξης λαµπρό και τα κοινοτικά κονδύλια περιµένουν.
Τιτάν: Λιγότερα δάνεια
Η διοίκηση του οµίλου Τιτάν εκτιµά ότι θα υποχωρήσει ο καθαρός τραπεζικός δανεισµός έως το τέλος του 2024 (στα 912 εκατ. ευρώ ήταν στη λήξη του φετινού εννεαµήνου στις 30/9/2022), µε δεδοµένο ότι δεν υπάρχουν ανάγκες αποπληρωµής δανείων µέσα στην επόµενη διετία και πως το 80% των υποχρεώσεων αυτών είναι είτε σταθερού επιτοκίου είτε «κλειδωµένου» κόστους µέσα από εργαλεία της προθεσµιακής αγοράς. H αγορά των ΗΠΑ παραµένει ο καλύτερος στόχος για την ελληνική πολυεθνική και αντιπροσωπεύει το 58% των συνολικών πωλήσεων του οµίλου και το 55% των συνολικών λειτουργικών κερδών EBITDA.
Οι αποεπενδύσεις του Ταµείου Χρηµατοπιστωτικής Σταθερότητας
Μπορεί η Rothchild να έχει βάλει µπρος την αποεπένδυση και να έχει δώσει το draft στο ΤΧΣ ως σύµβουλός του, ωστόσο ο κ. Ηλίας Ξηρουχάκης δεν θα έχει πριν από το τέλος του έτους αποτύπωση των κινήσεων, λένε έγκυρες πηγές. Κανένας δεν πρόκειται να βιαστεί και πάντως όχι το ΤΧΣ, που θα θέλει να καρπωθεί το µεγαλύτερο δυνατό όφελος από την αποεπένδυση αυτήν. Πρώτη στη λίστα θα είναι η Εθνική, αρκεί πάντως οι Άραβες να συµφωνήσουν σε όσα υπαγορεύει ο SSM. Το να βρεθεί, πάντως, το 20% της τράπεζας σε αραβικό fund δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση.
Η «πράσινη» ενέργεια και τα 11 εκατ. θέσεις εργασίας
Οι συνθήκες του πληθωρισµού οδήγησαν σε καθυστερήσεις την εκτέλεση πράσινων ενεργειακών έργων. Έγιναν, όµως, και αφορµή να ανοίξει µια σηµαντική συζήτηση, που προβλέπει ούτε λίγο ούτε πολύ τον κίνδυνο να χαθούν περί τα 11 εκατοµµύρια θέσεις εργασίας, χωρίς καµία εγγύηση πως οι εργαζόµενοι στις πληττόµενες βιοµηχανίες θα έχουν κάποιο µέλλον. Τι σηµαίνει αυτό; Τα ευρωπαϊκά συνδικάτα στους δρόµους και ένας κίνδυνος έκρηξης να επαπειλεί τον στόχο του 2050 για κλιµατική ουδετερότητα.
Από την έντυπη έκδοση
