Skip to main content

Stanton Chase Αθηνών: Πόσο έτοιμα είναι τα στελέχη για τη νέα ψηφιακή οικονομία

H Stanton Chase Aθηνών σε συνεργασία με το Ελληνο-Αμερικάνικο Επιμελητήριο διεξήγαγε μία ενδιαφέρουσα έρευνα με τίτλο «Digitalization & Talent leading the Disruption Tide» .

 Στόχος της έρευνας ήταν να αναζητηθεί ο βαθμός ετοιμότητας και προσαρμογής, η τοποθέτηση και οι ανησυχίες των Διοικητικών Στελεχών ( C-Suite) των Οργανισμών – ελληνικών και πολυεθνικών – που λειτουργούν στον Ελληνικό Επιχειρηματικό κόσμο, αναφορικά με τη νέα Ψηφιακή ( Digital) Πραγματικότητα, τη νέα εποχή και νέα οικονομία η οποία διαμορφώνεται στην  υφήλιο με ρυθμούς πρωτόγνωρους. Εκτός αυτού η έρευνα  έδωσε την ευκαιρία να αναζητηθούν γενικότερες σκέψεις και θέσεις που απασχολούν τα Διοικητικά Στελέχη αναφορικά με την  προσωπική τους εξέλιξη σε συνάρτηση με το «αύριο» του επιχειρείν στην Ελλάδα.

 Στην έρευνα ανταποκρίθηκαν 220 ανώτατα στελέχη, εκπροσωπώντας αναλογικά όλους τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας με επίσης αντιπροσωπευτική αναλογία στο χρόνο εμπειρίας  στη Διοίκηση οργανισμού.

Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν από τον Μάνο Πανώριο, Managing Partner της Stanton Chase Αθηνών , στην Ημερίδα που διοργάνωσε η Επιτροπή Απασχόλησης του Ελληνο-Αμερικανικού Επιμελητηρίου στις 24 Ιανουαρίου 2019 , με γενικό θέμα : «Προτάσεις για μία κοινωνική πολιτική με επίκεντρο την ανταγωνιστικότητα».

Τα κύρια συμπεράσματα της έρευνας συνοψίζονται στα παρακάτω σημεία :

  •  Διαπιστώνεται σχετική αισιοδοξία για οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα κατά το έτος 2019, με περισσότερο υποσχόμενους τομείς αυτούς του Τουρισμού και της Τεχνολογίας και ουραγούς αισιοδοξίας σε αυτή τη διάσταση την Βιομηχανία και τον Δημόσιο Τομέα.
  • Τα Στελέχη πιστεύουν, σε μεγάλο βαθμό, πως διαθέτουν τις ηγετικές ικανότητες και δεξιότητες για να αποτελέσουν τους μοχλούς ανάπτυξης της νέας οικονομίας στην Ελλάδα.
  • Οι οργανισμοί στη νέα εποχή απαιτούν από τις Διοικήσεις τους κατά προτεραιότητα: ευελιξία και προσαρμοστικότητα, εμπειρία και ικανότητα στη διαχείρηση της αλλαγής, δημιουργικό management.
  • Ο βαθμός οργάνωσης  και ύπαρξης συγκεκριμένου στρατηγικού μοντέλου που υποστηρίζει το Digital Business διαφέρουν μεταξύ  των οργανισμών .
  • Η ψηφιακή στρατηγική επικεντρώνεται κατά βάση στο on-line marketing και στις πωλήσεις και οι οργανισμοί σταδιακά ή μερικώς ξεκινούν να μετρούν και να υπολογίζουν τα πλεονεκτήματα και τις ευκαιρίες που θα προσφέρει η ψηφιοποίηση.
  • Σε περιορισμένες μόνο επιχειρησιακές μονάδες (business units) εντός των οργανισμών εφαρμόζεται με οδηγό τη Διεύθυνση Ανθρωπίνου Δυναμικού  συγκεκριμένο πλάνο ανάπτυξηση των digital skills που απαιτεί η νεά ψηφιακή εποχή.
  • Οι νέες βασικές ικανότητες και δεξιότητες που απαιτούνται στην ψηφιακή εποχή έχουν διαπιστωθεί και καταγραφεί αλλά, είτε δεν είναι απόλυτα κατανοητές από τους εργαζόμενους είτε έχουν εισαχθεί μεν σε ρόλους αλλά δεν έχουν συνδεθεί απόλυτα με ένα πλάνο  επαγγελματικής  ανάπτυξης.
  • Μικρό μέρος του εργατικού δυναμικού παρακολουθεί απόλυτα τις εξελίξεις και απαιτήσεις της ψηφιακής τεχνολογικής επανάστασης και λίγοι εργαζόμενοι συμμετέχουν σε προγράμματα reskilling και εκσυγχρονισμού ικανοτήτων-δεξιοτήτων.
  •  Οι κύριοι παράγοντες που θα κινητοποιούσαν τα Στελέχη να αξιολογήσουν μία νέα επαγγελματική ευκαιρία κατά σειρά προτεραιότητας είναι : οι αυξημένες αρμοδιότητες σε έναν αναβαθμισμένο ρόλο, η ευκαιρία συμμετοχής  στο μετοχικό κεφάλαιο τη νέας  εταιρείας  και προφανώς η αύξηση του πακέτου αποδοχών .
  • Η κορεσμένη αγορά ως συνεπαγωγή των μειωμένων επενδύσεων και το νέο ηγετικό προφίλ που απαιτεί η ψηφιακή εποχή αποτελούν τις κύριες αιτίες που δυσχεραίνουν μία επαγγελματική μετακίνηση.
  • Η διάθεση για επαγγελματική μετεγκατάσταση στο εξωτερικό παραμένει υψηλή με κύριο αποτρεπτικό παράγοντα τις  οικογενειακές υποχρεώσεις.
  • Η βελτίωση του personal brand, η διεύρυνση του δικτύου γνωριμιών και κατόπιν η ανάπτυξη νέων σετ δεξιοτήτων, αποτελούν τους τρεις κυριώτερους τομείς που πιστεύουν τα στελέχη ως απαραίτητα προκειμένου να επιτύχουν στον επαγγελματικό στίβο .
  • Τέλος, πιστεύουν ότι τα ίδια τα στελέχη αποτελούν την κύρια «δεξαμενή» για τη στελέχωση των Διοικητικών Συμβουλίων στο πλαίσιο της Εταιρικής Διακυβέρνησης ως γέφυρα εποικοδομητικής υποστήριξης του Διευθύνοντος Συμβούλου και της Εκτελεστικής  Διοικητικής Ομάδας στην απαιτητική πορεία προς μια βιώσιμη ανάπτυξη.