Το τι πρέπει να περιμένουν όσες επιχειρήσεις στοχεύουν σε εξαγωγές στην Ινδία, την δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη, παρουσίασαν ο ΣΕΒΕ-Σύνδεσμος Εξαγωγέων και η HELEXPO-ΔΕΘ στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την 84η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
O Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΘ, Κυριάκος Ποζρικίδης, στην ομιλία του για τον ρόλο των εκθέσεων στην διεθνοποίηση των επιχειρήσεων, τόνισε ότι ο κύριος στόχος τόσο των εκθετών, όσο και των επισκεπτών σε μία εμπορική έκθεση δεν είναι πλέον η άμεση πώληση ή η επιτόπου σύναψη συμφωνιών, αλλά η δικτύωση – networking – μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών, που επιτυγχάνεται από το πλεονέκτημα της προσωπικής επαφής που προσφέρουν αυτές οι διοργανώσεις.
Δεν παρέλειψε, δε, να αναφέρει τη σημασία των εκθέσεων στην παγκόσμια οικονομία που σύμφωνα με στοιχεία του UFI-Global Association of the Exhibition Industry για το 2018, σε αριθμούς αποδίδεται ως εξής: 180 χώρες > 32.000 εκθέσεις > 5 εκατομμύρια εκθέτες > 303 εκατομμύρια επισκέπτες παρήγαγαν, σε παγκόσμιο επίπεδο, περισσότερα από 116 δισ. ευρώ για δαπάνες, συνεισέφεραν 167 δισ. ευρώ στο συνολικό ΑΕΠ και στήριξαν 3,2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, κατατάσσοντας τη βιομηχανία των εκθέσεων στην 56η θέση της παγκόσμιας οικονομίας.
Η εικόνα του διμερούς εμπορίου
Από την πλευρά του ο Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος του ΣΕΒΕ, Παναγιώτης Χασάπης, παρέθεσε στοιχεία εξαγωγών του κλάδου τροφίμων και ποτών. Συγκεκριμένα, αυτές διαμορφώθηκαν στο ποσό των 5,4 δισ. ευρώ το 2018, αυξημένες κατά 347,2 εκατ. ευρώ συγκριτικά με το 2017.
Όσον αφορά στο διμερές εμπόριο μεταξύ Ελλάδας και Ινδίας στον κλάδο των τροφίμων και ποτών παρατηρείται μία ανοδική τάση, καθώς το συνολικό εμπόριο διαμορφώθηκε σε 65,8 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση κατά 6,8 εκατ. ευρώ. Συγκεκριμένα, οι ελληνικές εξαγωγές ανήλθαν σε 10,9 εκατ. ευρώ το 2018 έναντι 4,6 εκατ. ευρώ το 2017, με την αύξηση να διαμορφώνεται σε 6,3 εκατ. ευρώ, δηλαδή 138,7%. Διαπιστώνεται ότι, το επίπεδο εξαγωγών είναι αρκετά χαμηλό, το οποίο αναδεικνύει και τα μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης.
Σε περιφερειακό, δε, επίπεδο, σύμφωνα με μελέτη του ΙΕΕΣ του ΣΕΒΕ, η Ινδία είναι ένας σημαντικός εταίρος και για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας με τις εξαγωγές να ανέρχονται σε 17,8 εκατ. ευρώ το 2017, ούσα 39ος πιο σημαντικός προορισμός. Αντίστοιχα, οι εισαγωγές της ΠΚΜ από την Ινδία ανήλθαν σε 44,5 εκατ. ευρώ, αποτελώντας τον 26ο πιο σημαντικό προμηθευτή της.
H Πρέσβης της Ινδίας, Shamma Jain, αναφέρθηκε στις διατροφικές συνήθειες των Ινδών και στην ταχύτητα με την οποία αυτές μεταβάλλονται τα τελευταία χρόνια, επηρεασμένες από τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα, επισημαίνοντας ότι το 30% αυτών είναι αυστηρά χορτοφάγοι, ενώ το 80% δεν καταναλώνει βοδινό κρέας. Υπογράμμισε τις αλλαγές στις καταναλωτικές συνήθειες που επέφερε η έξοδος των γυναικών στην αγορά εργασίας, δίνοντας μεγάλες ευκαιρίες στην κατανάλωση κατεψυγμένων τροφίμων και έτοιμων γευμάτων.
Αναφέρθηκε στην αγάπη των Ινδών για το ουίσκι και στη μπύρα, σημειώνοντας ότι η κατανάλωση του κόκκινου κρασιού και του κρασιού γενικότερα, δεν συνηθίζεται στα γεύματα, που συνήθως συνοδεύονται από νερό ή τσάι.
Αναφορικά με την σχέση του Ινδού καταναλωτή με το ελαιόλαδο δήλωσε ότι υπάρχει έλλειψη γνώσης για τη γεύση του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου, που συχνά συγχέεται με το πυρηνέλαιο, τονίζοντας την ανάγκη δράσεων επικοινωνίας του προϊόντος και εκπαίδευσης των καταναλωτών, λαμβάνοντας, ωστόσο υπόψη το συνδυασμό υψηλής ποιότητας και χαμηλής τιμής, που πρέπει να ισχύει για το σύνολο των προϊόντων που κυκλοφορούν στην ινδική αγορά.
O Γενικός Σύμβουλος ΟΕΥ Β’, του Γραφείου Οικονομικών Εμπορικών Υποθέσεων στο Ν. Δελχί, Βασίλης Σκρόνιας, τονίζοντας ότι οι παράμετροι που πρέπει να συντρέχουν για μια επιτυχημένη είσοδο στην αγορά της Ινδίας είναι η προσωπική επαφή, οι λογικές τιμές και η εύρεση σωστού τοπικού συνεργάτη, παρουσίασε τα πλεονεκτήματα και τις προκλήσεις της ινδικής αγοράς ως εξής:
Πλεονεκτήματα:
· Αυξανόμενος αριθμός καταναλωτών που ανήκουν σε μεσαία και ανώτερα εισοδήματα, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να δοκιμάσουν διαφορετικών ειδών διατροφές
· Αύξηση της αστικοποίησης και των εργαζόμενων γυναικών, δημιουργώντας έτσι νοικοκυριά με διπλά εισοδήματα
· Μικρή αλλά σταδιακή αναδιαμόρφωση του λιανικού εμπορίου τροφίμων, τόσο σε αστικές όσο και σε αγροτικές περιοχές
· Ανάπτυξη του τρόπου ζωής προσαρμοσμένου στη διατροφή, στοιχείο το οποίο δημιουργεί ευκαιρίες για νέα προϊόντα που χαρακτηρίζονται από την υψηλή διατροφική τους αξία
Προκλήσεις
· Αυστηρή νομοθεσία για βιοτεχνικά τρόφιμα, συστατικά και προσθετικά
· 29 κρατίδια με διαφορετικούς τελωνειακούς κανόνες
· Μεγάλη ποικιλία εγχώριων αγροτικών προϊόντων σε ανταγωνιστικές τιμές και προτιμήσεις για φρέσκα παραδοσιακά φαγητά
· Τοπική παραγωγή τροφίμων στα πρότυπα των δυτικών διατροφικών συνηθειών σε ανταγωνιστικές τιμές
· Υψηλοί δασμοί και υγειονομικές προδιαγραφές που δυσχεραίνουν τις εισαγωγές και τον ανταγωνισμό από άλλες χώρες
· Δυσκολία στην πρόσβαση σε μεγάλες αστικές και μη αστικές αγορές λόγω των περιορισμών στις υποδομές
· Υψηλός ανταγωνισμός από χώρες που είναι σε κοντινές αποστάσεις και έχουν πλεονεκτήματα μεταφοράς, όπως και χώρες με τις οποίες έχει υπογραφεί Προτιμησιακή Εμπορική Συμφωνία (Preferential Trade Agreement)
· Μη αναγνώριση των ενδείξεων γεωγραφικής προέλευσης
· Άγνοια των γευστικών ιδιαιτεροτήτων των ελληνικών προϊόντων
Τις δυσκολίες εξαγωγής κυρίως λόγω των φυτοϋγειονομικών απαιτήσεων, αλλά και τις προοπτικές μιας μεγάλης αγοράς για τα ελληνικά ακτινίδια παρουσίασε ο Πρόεδρος της ΖΕΥΣ Ακτινίδια ΑΕ, Δημήτρης Μανώσης, αναφερόμενος και στην προσωρινή λύση που έχει βρεθεί με τη βοήθεια και του ΣΕΒΕ στην εξαγωγή ακτινιδίων στην Ινδία, σε αναμονή της οριστικής διευθέτησης του ζητήματος. Τόνισε την ανάγκη υιοθέτησης και εφαρμογής «επιθετικής πολιτικής» αναφέροντας χαρακτηριστικά το παράδειγμα τη Ιταλίας, η οποία, ενώ κατείχε τη 2η θέση στον κατάλογο των προμηθευτών ακτινιδίου της Ινδίας, το 2018 βρέθηκε στην 8η, μία θέση παρακάτω από την Ελλάδα.
Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής υπογράμμισε ιδιαίτερα την ανάγκη για αλλαγή της νοοτροπίας παραγωγών και επιχειρήσεων και για συσπείρωση και συνέργειες στον κλάδο και ενημέρωσε για την πρωτοβουλία του ΣΕΒΕ για ίδρυση Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ακτινιδίου, η οποία ήδη λειτουργεί άτυπα με τη συμμετοχή των σημαντικότερων παραγωγών και τυποποιητών/διακινητών του κλάδου και θα συσταθεί τυπικά μόλις προχωρήσει το νέο εθνικό νομοθετικό πλαίσιο για τις αντίστοιχες οργανώσεις.
Την Αρχή των 3 As – Affordability – Availability – Adaptability υιοθέτησε η CHIPITA και σήμερα τα κρουασάν της εταιρείας είναι τοποθετημένα στα ράφια των ινδικών supermarkets και όχι μόνο.
Αυτή την Αρχή συνέστησε ότι θα πρέπει να ακολουθήσουν οι εξαγωγείς με ενδιαφέρον για την ινδική αγορά, o Director Joint Ventures της Chipita, Θεόδωρος Φούρλας.
α. Affordability: η τιμή του προϊόντος θα πρέπει να είναι προσιτή για τον καταναλωτή, δίνοντας παραδείγματα προϊόντων όπως το γάλα (1 λίτρο/52 ρουπίες/0,65€) και τα μπισκότα (1 πακέτο μπισκότα 50γρ./10 ρουπίες/0,13€).
β. Availability: το προϊόν να είναι διαθέσιμο στον καταναλωτή χωρίς να είναι απαραίτητο να βρίσκεται σε όλη τη χώρα. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι, μόνο η πολιτεία στην οποία ανήκει η Βομβάη αριθμεί περίπου 130 εκατ. κατοίκους – η Βομβάη με τα περίχωρά της 25 εκατομμύρια! Οι δειγματοδιανομές είναι ένας ενδεδειγμένος τρόπος για να γνωρίσει ο τοπικός καταναλωτής το προϊόν. Οι άνθρωποι εκτιμούν ιδιαίτερα το γεγονός ότι μια εταιρεία είναι δίπλα τους και τους προσφέρει δωρεάν προϊόν. Εκτός από τις εκθέσεις και τα καταστήματα, οι δειγματοδιανομές συχνά αυτές γίνονται στην ύπαιθρο ή στο πλαίσιο των πολλών φεστιβάλ στη χώρα.
γ. Adaptability: προσαρμογή στον τρόπο λειτουργίας της αγοράς της χώρας και στις καταναλωτικές συνήθειες. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα χρειαστεί τα προϊόντα να σχεδιαστούν και διαμορφωθούν ειδικά για τη χώρα. Κρίσιμος παράγοντας για μια επιτυχημένη παρουσία είναι ο Ινδός συνεργάτης με κύρος στην αγορά και δυνατό δίκτυο διανομής.
Κλείνοντας ο κ. Φούρλας επεσήμανε: Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο, απαιτεί χρήμα, χρόνο και κόπο. Κάντε μελετημένες κινήσεις. Σεβαστείτε τη χώρα και εκείνη θα σας το ανταποδώσει.
