Από την έντυπη έκδοση
Του Φάνη Ζώη
[email protected]
Οι συνέπειες της πανδημίας του κορονοϊού στην ελληνική οικονομία είναι πλέον κάτι παραπάνω από εμφανείς, με τις διαφαινόμενες απώλειες στον τουρισμό και σε συναφείς τομείς να ωθούν τους οικονομικούς αναλυτές να αναδεικνύουν όλο και περισσότερο την αλλαγή παραγωγικού μοντέλου στην Ελλάδα.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που η Ελλάδα και ευρύτερα η Ευρώπη δείχνουν διατεθειμένες να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στη συμβολή της μεταποίησης στην οικονομία τους.
Δεν είναι τυχαίο που το Συμβούλιο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Εφοδιαστικής τάσσεται υπέρ της κατασκευής του Θριασίου Εμπορευματικού Κέντρου και του Θριασίου ΙΙ, αλλά και άλλων εμπορευματικών κέντρων και ζωνών εμπορίου κοντά σε λιμένες. «Να επενδύσουμε στην ενίσχυση της προστιθέμενης αξίας του διερχόμενου φορτίου, ώστε τμήμα αυτού να συναρμολογείται στην Ελλάδα. Είναι αναγκαία η προσέλκυση πολυεθνικών ομίλων», επισημαίνουν στελέχη του.
Ωστόσο, τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από τότε που η κοινοπραξία της ΘEK A.E. (ETBA BIΠE-Goldair) ανακηρύχθηκε οριστικός ανάδοχος στον διαγωνισμό για το Εμπορευματικό Κέντρο Θριασίου και απολύτως τίποτα ακόμη δεν έχει γίνει. Πάνω από έναν χρόνο η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, γνωστή και ως DG Comp, «επεξεργάζεται» τη σύμβαση παραχώρησης, που κατά την ατυχή επιλογή της προηγούμενης κυβέρνησης πρώτα εγκρίθηκε από τη Βουλή και κατόπιν ζητήθηκε το «πράσινο» των Βρυξελλών. Την κατάσταση επιβάρυνε και η επίσης ατυχής τακτική τής τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης, σημερινής κυβέρνησης, να αντιταχθεί στη συγκεκριμένη σύμβαση, κάτι που αύξησε τις επιφυλάξεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Παράγοντες της αγοράς, όμως, κάνουν λόγο για εμμονή της DG Comp, που εξακολουθεί να αναζητεί την πιθανότητα να υποκρύπτονται στην υπόθεση κρατικές ενισχύσεις, όταν μετά το καταλυτικό πλήγμα της πανδημίας έχει σχεδόν απελευθερωθεί η άμεση κρατική χρηματοδοτική στήριξη από τις μεγάλες χώρες προς τους ιδιωτικούς ευρωπαϊκούς κολοσσούς, όπως για παράδειγμα οι αεροπορικές εταιρείες. Θέτοντας παράλληλα στο τραπέζι όλες σχεδόν τις προβλέψεις της σύμβασης, από το τίμημα και τις εγγυήσεις του Δημοσίου μέχρι τους όρους δόμησης.
Ωστόσο, πρόβλημα υπάρχει και στην ελληνική πλευρά, καθώς η ΓAIAOΣE, που είναι η καθ’ ύλην αρμόδια να απαντά στα διαδοχικά ερωτήματα της DG Comp, δεν επιδεικνύει την απαραίτητη ταχύτητα και ευελιξία. Σύμφωνα με πληροφορίες, ενώ στα τέλη Ιουνίου ήταν όλα έτοιμα για την κατάθεση των ζητούμενων εγγράφων και αφού ολοκληρώθηκε και η AMK της επενδυτικής κοινοπραξίας, θέμα το οποίο βρισκόταν σε εκκρεμότητα, ζητήθηκε από ελληνικής πλευράς νέα παράταση έξι μηνών. Και αυτό προκειμένου να απαντηθούν από τη ΓAIAOΣE τα μέχρι τότε ερωτήματα της DG Comp.
Εν τω μεταξύ, όμως, προέκυψαν και νέα ερωτήματα, καθώς η καθυστέρηση στις απαντήσεις δημιούργησε απορίες, με αποτέλεσμα να τροφοδοτείται ένας φαύλος κύκλος, χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα η προοπτική ολοκλήρωσης.
Την ίδια ώρα, όμως, η Ελλάδα απειλείται με την επιστροφή κοινοτικών κονδυλίων ύψους 225 εκατ. ευρώ για τα έργα που έχουν γίνει στο Θριάσιο II. O διαγωνισμός κηρύχθηκε πρόσφατα άγονος, καθώς κανείς από τους τρεις υποψήφιους δεν κατέθεσε προσφορά. Ήδη όμως από την πέμπτη έκθεση μεταμνημονιακής εποπτείας έχουν διαφανεί οι προθέσεις των Βρυξελλών, με την Κομισιόν να δηλώνει ότι έχει ξεκινήσει τη διαδικασία επιστροφής των ποσών που αντιστοιχούν στην κοινοτική χρηματοδότηση, καθώς η Ελλάδα δεν τήρησε τη δέσμευσή της για την έγκαιρη παραχώρηση της διαχείρισης της έκτασης σε ιδιώτες. Αυτή η δέσμευση προέβλεπε υποχρέωση λειτουργίας του Θριασίου μέχρι τον Μάρτιο του 2019.
