Η επιλογή της Κριστίν Λαγκάρντ για την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έστειλε ένα άκρως καθησυχαστικό μήνυμα στις αγορές: Η χαλαρή πολιτική και η ετοιμότητα ακόμη για τα πιο αντισυμβατικά μέτρα, που χάραξε ο Μάριο Ντράγκι, θα έχει πιθανότατα συνέχεια. Οι επενδυτές φαίνεται να επικροτούν και τον συμβιβασμό της τελευταίας στιγμής ανάμεσα σε Βερολίνο και Παρίσι για την προεδρία της Κομισόν, καθώς δείχνει ότι ο γαλλο-γερμανικός άξονας θα μπορούσε να λειτουργήσει και πάλι. Περιμένουν πάντως το οριστικό «πράσινο φως» από τους Ευρωβουλευτές καθώς μία έκπληξη, αν και έχει μικρές πιθανότητες, δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια υποδέχθηκαν με εμφανή ικανοποίηση τις εξελίξεις, με τον πανευρωπαϊκό δείκτη Stoxx 600 να ενισχύεται περίπου 0,8%. Ξεχώρισε βεβαίως το Μιλάνο, με τον FTSE MIB να εξασφαλίζει κέρδη άνω του 2%, χάρη και στον συμβιβασμό της δικής του κυβέρνησης με τις Βρυξέλλες για τα δημοσιονομικά. Με το βλέμμα και στην γηραιά ήπειρο οι αμερικανικοί δείκτες επίσης επιδίδονται ράλι με τους Dow Jones και S&P 500 να σκαρφαλώνουν σε νέο ενδοσυνεδριακό ρεκόρ.
Το μεγάλο πάρτι ήρθε ωστόσο στις αγορές κρατικού χρέους. Η απόδοση του γερμανικού δεκαετούς βυθίστηκε στο -0,4%, ακριβώς στα επίπεδα του καταθετικού επιτοκίου της ΕΚΤ, ενώ και του αντίστοιχου βελγικού υποχώρησε για πρώτη φορά στην ιστορία υπό το μηδέν. Ακόμη τέσσερα μέλη της Ευρωζώνης βλέπουν την απόδοση των 10ετων τίτλων τους σε αρνητικό έδαφος: Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία, Φινλανδία.
Στον Νότο αν και οι αποδόσεις είναι αρκετά υψηλότερα, η πτώση είναι πιο εντυπωσιακή. Σήμερα η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς υποχώρησε στο νέο ναδίρ του 2,07%, ενώ του ιταλικόυ βούτηξε στο 1,68%. Στο 0,25% η απόδοση του ισπανικού και λίγο πάνω από το 0,3% του πορτογαλικού. Και στις δύο περιπτώσεις είναι νέο ιστορικό ναδίρ.
Στην αγορά συναλλάγματος το ευρώ σήμερα σταθεροποιείται λίγο κάτω από τα 1,13 δολάρια. Ωστόσο αναλυτές εκτιμούν ότι θα μπορούσε να πάρει φόρα προς… τα κάτω. Το σενάριο της απόλυτης ισοτιμίας επιστρέφει στο προσκήνιο ειδικά αν ο Ντράγκι αποφασίσει να επισπεύσει τη μείωση των επιτοκίων. Μία τέτοια εξέλιξη θα πυροδοτούσε την οργή του Ντόναλντ Τραμπ αλλά θα ήταν έδινε ένα στήριγμα στις ευρωπαϊκές εξαγωγές.
naftemporiki.gr
