Skip to main content

Στις τράπεζες το «κλειδί» των αναχρηματοδοτήσεων

Από την έντυπη έκδοση

Το πού και πώς θα κινηθούν οι τράπεζες το αμέσως προσεχές διάστημα θα είναι αυτό που θα καθορίσει εν πολλοίς και την αποτελεσματική ή μη αντιμετώπιση της ύφεσης, καθώς τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας είναι αυτά που μπορούν να κινήσουν τη μηχανή της ελληνικής οικονομίας μοχλεύοντας ουσιαστικά τους πόρους τους.

Και οι πόροι των τραπεζών δεν είναι καθόλου λίγοι, αν σκεφθεί κανείς πως τα συστημικά πιστωτικά ιδρύματα της χώρας μόνον με τη μείωση των κεφαλαιακών τους δεικτών κατά περίπου 4 ποσοστιαίες μονάδες εξοικονομούν περίπου 10 δισ. ευρώ, τα οποία μπορούν μοχλευόμενα να δράσουν μέσα στην πραγματική οικονομία στο οκταπλάσιο με δεκαπλάσιο της αξίας τους.

Προγράμματα τραπεζών

Προς τα παρόν οι τράπεζες, αν και όχι όλες, έχουν εκδώσει ανακοινώσεις για το αυτονόητο, που είναι η υποχρεωτική και όχι προαιρετική αναστολή των δόσεων κεφαλαίου των δανείων για όποια επιχείρηση ή φυσικό πρόσωπο πραγματοποιήσει αίτημα προς το πιστωτικό σύστημα και ανήκει στους πληττόμενους ΚΑΔ.

Μοναδική προϋπόθεση προς αυτήν την κατεύθυνση είναι: η επιχείρηση ή και ο ιδιώτης να είναι ενήμερος με ημερομηνία τέλους του έτους, δηλαδή να μην υπερβαίνει η υπερημερία του τις 90 ημέρες ή αν βρίσκεται ήδη σε ρύθμιση τις 30 ημέρες.

Όμως οι αναστολές δεν είναι αυτές που θα λύσουν το θέμα. Οι τράπεζες πρέπει να δώσουν χρήματα αμέσως μετά την κρίση, συντηρώντας τις επιχειρήσεις με κεφάλαια κίνησης ούτως ώστε αυτές να μην κλείσουν. Ας σημειωθεί πως είτε πρόκειται για εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου είτε για οτιδήποτε άλλο, τα χρήματα όπως λένε οι τραπεζίτες θα διανεμηθούν με τραπεζικά κριτήρια, που σημαίνει σε επιχειρήσεις με προοπτική.

Ποια όμως θα μπορούσε να θεωρηθεί η προοπτική σε μια τουριστική για παράδειγμα επιχείρηση, η οποία έχει de facto χάσει τη σεζόν;

Μηνύματα από ΕΚΤ

Όπως αναφέρει ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ Luis de Guindos La Vanguardiaη, η παγκόσμια οικονομία θα εισέλθει σε ύφεση και η ευρωπαϊκή οικονομία σε ακόμη πιο σοβαρή. Η τελική πτώση του ΑΕΠ θα εξαρτηθεί από το πόσο διαρκεί το lockdown. Οι διεθνείς Οργανισμοί έχουν υπολογίσει ότι η οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 2% έως 3% για κάθε μήνα κλεισίματος. Έτσι, ένας και μισός μήνας θα ήταν περίπου 5%, για περίοδο τριών μηνών μιλούμε για διπλάσιο ποσοστό.

Κατά συνέπεια οι ανάγκες χρηματοδότησης διαμορφώνονται μεταξύ 1 τρισ. και 1,5 τρισ. ευρώ.

Αναφερόμενος στην ΕΚΤ, ο Ισπανός αξιωματούχος σημείωσε πως η θέση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ήταν να ολοκληρωθεί η Οικονομική και Νομισματική Ένωση προκειμένου η Ζώνη του ευρώ να γίνει πιο ανθεκτική. «Από τη μια πλευρά, χρειαζόμαστε ένα ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλισης καταθέσεων, ώστε οι αποταμιεύσεις να έχουν τις ίδιες προστασίες σε κάθε χώρα, και από την άλλη πρόοδο στην ομογενοποίηση των κεφαλαιαγορών, ώστε οι επιχειρήσεις της Ζώνης του ευρώ να έχουν πρόσβαση σε περισσότερες πηγές χρηματοδότησης. Και στον φορολογικό τομέα, υπάρχει ανάγκη για ένα κοινό δημοσιονομικό μέσο που θα ολοκληρώσει τη νομισματική ένωση».

Το προτεινόμενο αμοιβαίο κεφάλαιο -είπε, μιλώντας για το κοινό ταμείο- θα μπορούσε να προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά το μέγεθός του και ο τρόπος χρηματοδότησής του παραμένουν ανοιχτά στη συζήτηση και θα εξαρτηθούν από τις μελλοντικές αποφάσεις των κυβερνήσεων. Εν πάση περιπτώσει, η αποφασιστικότητα να παρουσιάσει μια κοινή απάντηση είναι πολύ σημαντική, διότι αποτελεί ισχυρό πολιτικό μήνυμα και επίσης ισχυρό μήνυμα στις αγορές.

Λίγες ημέρες πριν η Κριστίν Λαγκάρντ μιλούσε για τρία τρισ. ευρώ, τα οποία οι ευρωπαϊκές τράπεζες υπό την ομπρέλα της ΕΚΤ και των τοπικών τραπεζών θα πρέπει να ρίξουν στις τοπικές οικονομίες για να στηρίξουν κυρίως τις μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις.

«Αγκάθια»

Στη χώρα μας κατά κοινή ομολογία τα πλάνα των τραπεζών θα πρέπει να τρέξουν γρήγορα και να εκμεταλλευτούν όλα εκείνα τα εργαλεία που τους επιτρέπουν να δώσουν πιστώσεις.

Η ιδιορρυθμία στις ελληνικές τράπεζες -όπως αναφέρουν οι ίδιες- έγκειται στο βουνό των κόκκινων δανείων, από το οποίο δεν κατάφεραν να απαλλαγούν πριν από την κρίση, και δεύτερον στην πικρή πείρα των ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων σε σχέση με τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου.