Από την έντυπη έκδοση
Του Γιάννη Κανουπάκη
[email protected]
Θυσία στην τελική πράξη προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση ενδέχεται να είναι η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Κυβερνητικοί κύκλοι σημειώνουν ότι η αναπόφευκτη πώληση μονάδων είναι πιθανό να ταυτιστεί, συμβολικά, με «κατασχετήριο», καθώς αφορά περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων, παραγωγικά, υψηλής αξίας στη συνείδηση όλων, που διατίθενται κομμάτι-κομμάτι σε χαμηλή τιμή.
Γι’ αυτό, άλλωστε, ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης έσπευσε χθες να χαρακτηρίσει, με άρθρο του, «κανιβαλισμό» την ιδιωτικοποίηση του 40% μονάδων της ΔΕΗ, ανοίγοντας έναν κύκλο αντιπαράθεσης με τη Ν.Δ. -και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί έντονος προβληματισμός. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η τεράστια αυτή επιχείρηση είναι συνδεδεμένη με το 89% των νοικοκυριών και επιχειρήσεων της χώρας, έχει εθνικό πρόσημο, το οποίο διασφαλίζει στοιχειώδες αγαθό, ακριβοπληρωμένο, ως τώρα, από το υστέρημα όλων.
Η κοινοτική επιβολή της «απελευθέρωσης της αγοράς», εν προκειμένω, δεν έχει πείσει, -τουλάχιστον μέχρι σήμερα- ότι θα φέρει φθηνότερη ηλεκτρική ενέργεια στους καταναλωτές. Ακόμη και οι ιδιώτες εγχώριοι παίκτες του κλάδου δεν μπορούν να προβλέψουν αν το μέλλον θα είναι λαμπρό για τους ίδιους χωρίς «ισχυρή ΔΕΗ», πράγμα που έχουν ομολογήσει δημοσίως κατά καιρούς.
Αρνητικό το περιβάλλον
Τα σενάρια της πώλησης λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών ήταν υπαρκτά από καιρό και όλοι ξόρκιζαν το κακό, βλέποντάς το όμως σε απόσταση.
Στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς, ωστόσο, ο ίδιος ο πρόεδρος της ΔΕΗ, Μανώλης Παναγιωτάκης, άρχισε να το φέρνει πιο… κοντά, ως ένα ενδεχόμενο στην υπό πίεση προοπτική μείωσης του μεριδίου της λιανικής, κάτω του 50% το 2020, και με μόνη μέθοδο την αναποτελεσματική εφαρμογή του προτύπου δημοπρασιών ΝΟΜΕ. Ας μην ξεχνάμε και τα ανεξόφλητα, τις ρευματοκλοπές και τη στοχοποίηση της Επιχείρησης από την Κομισιόν για τη χειραγώγηση της ΟΤΣ, με πιθανό παρεπόμενο προστίμου που θα έπεφτε βαρύ για τα οικονομικά της. Το όλο περιβάλλον, με λίγα λόγια, είναι αρνητικό για τη ΔΕΗ και οι δανειστές μας έχουν κάθε λόγο να το αξιοποιήσουν, προς όφελός τους.
Υπ’ αυτήν την έννοια, η Αθήνα δεν μπορεί να κάνει πολλά… Μετά τις τελευταίες επαφές Σταθάκη στις Βρυξέλλες, οι πληροφορίες λένε ότι στο τραπέζι των διαβουλεύσεων έχουν πέσει όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί, ανάμεσα στο αειθαλές σχέδιο της «μικρής ΔΕΗ», της πώλησης δύο ή και τριών σετ μονάδων, λιγνιτικών-υδροηλεκτρικών και φυσικού αερίου.
Η προσπάθεια του ΥΠΕΝ είναι να «κλείσει η πληγή» με λιγνιτικά μόνο, δεδομένου ότι αυτό επιτάσσει και το ευρωδικαστήριο, ώστε να καταργηθεί το μονοπώλιο της ΔΕΗ στο εν λόγω καύσιμο.
Προτείνεται πάντως και το υδροηλεκτρικό της Μεσοχώρας, που δεν έχει τεθεί σε λειτουργία, λόγω των πολλών καθυστερήσεων και της μακρόχρονης δικαστικής εμπλοκής που υπάρχει. Παρά ταύτα, οι εκπρόσωποι των δανειστών καλοβλέπουν και τη Μελίτη 1 στη Φλώρινα, το υδροηλεκτρικό στον Νέστο και το σύγχρονο ηλεκτροπαραγωγικό εργοστάσιο φυσικού αερίου στη Μεγαλόπολη.
Αυτά ήταν έξω από κάθε συζήτηση μέχρι πρότινος, φυσικά… Υπενθυμίζεται, δε, πως η Μελίτη 1 έχει ενταχθεί στον σχεδιασμό της συνεργασίας της ΔΕΗ με την κινεζική εταιρεία CMEC, που περιλαμβάνει και την άδεια κατασκευής της Μελίτης ΙΙ, αλλά και ορυχεία.
Ο ΥΠΕΝ ενημερώνει
Ήδη, πάντως, έχει γίνει ενημέρωση για πωλητήρια μονάδων από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Σταθάκη, προς τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ Μανώλη Παναγιωτάκη και προς τους εκπροσώπους της ΓΕΝΟΠ, ενώ σήμερα αναμένεται να ενημερώσει τον περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας Θοδωρή Καρυπίδη και τους βουλευτές των 4 νομών της περιοχής. Σύμφωνα με πληροφορίες, σε περίπτωση που υπάρξει συμφωνία για πωλήσεις μονάδων, η κυβέρνηση θα ήθελε να γίνει αποδεκτό από τους δανειστές το αίτημα για μεταφορά του 17% της ΔΕΗ από το ΤΑΙΠΕΔ στο Υπερταμείο, που θα σήμαινε διατήρηση του πλειοψηφικού ελέγχου (51%) που έχει το Δημόσιο στη ΔΕΗ, ήτοι θα υπήρχε ο έλεγχος του κράτους στη μικρότερη ΔΕΗ, μέχρι να προκύψει κάτι άλλο.
Ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα
Διαρροές περί σχεδίου συμφωνίας φέρνουν στο φως ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα εκχώρησης μονάδων μέχρι τον Ιούλιο του 2017 και στη συνέχεια τον Σεπτέμβριο εκκίνηση ερευνών αγοράς για τη διαμόρφωση ελκυστικών πακέτων προς τους υποψήφιους επενδυτές, ούτως ώστε τον Οκτώβριο του 2017 να οριστικοποιηθεί το προς πώληση σχήμα ή σχήματα. Οι διαγωνιστικές διαδικασίες θα ξεκινήσουν τον Νοέμβριο του 2017 με στόχο να ολοκληρωθούν μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2018. Αρκετοί εγχώριοι και ξένοι όμιλοι έχουν εκδηλώσει από καιρό ενδιαφέρον για τις μονάδες της ΔΕΗ, όμως, την τελευταία περίοδο, μειώνονται οι βλέψεις για λιγνιτικά, καθώς σε διεθνές επίπεδο μάλλον συντελείται αποεπένδυση στις ανθρακικές μονάδες, που είναι περιβαλλοντικά κοστοβόρες. Άρα, όσο και αν η κυβέρνηση το απεύχεται, ισχυροποιείται το ενδιαφέρον για τα υδροηλεκτρικά.
Αντιδράσεις εργαζομένων
Τις τελευταίες ημέρες, στο μεταξύ, οι αντιδράσεις των συνδικάτων της ΔΕΗ κλιμακώνονται. O πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ Γιώργος Αδαμίδης δήλωσε πως αν προχωρήσει και υποχωρήσει η κυβέρνηση δεν θα μείνουν οι εργαζόμενοι με σταυρωμένα χέρια, θα ακολουθήσουν γεγονότα του 2014, προσθέτοντας πως ο περιφερειάρχης (Μακεδονία) είχε χαρακτηρίσει θεσμική εκτροπή την πώληση έστω και μίας μετοχής της ΔΕΗ, προανήγγειλε δε παραίτηση σε αυτήν την περίπτωση του συνόλου του περιφερειακού συμβουλίου. Ο κλήρος, η κοινωνία ολόκληρη θα είναι πάλι απέναντι, συμπλήρωσε ο κ. Αδαμίδης.
Το ερώτημα που διατύπωσε εξάλλου η ΕΔΟΠ/ΔΕΗ είναι «τόσα χρόνια που οι ιδιώτες παραγωγοί έχουν μονάδες φυσικού αερίου και χρυσοπληρώνονται, ακόμη και όταν δεν δουλεύουν, γιατί δεν λειτούργησε ο ανταγωνισμός να πέσουν οι τιμές; Μήπως γιατί αποπληρώνονται με εγγυημένες τιμές; Αν πράγματι το πρόβλημα είναι ο λιγνίτης γιατί δεν πάνε να επενδύσουν στα παρθένα ορυχεία όπως είναι τα ορυχεία της Δράμας και της Ελασσόνας; Γιατί θέλουν τα έτοιμα εργοστάσια που είναι περιουσία του ελληνικού λαού και πόσο αυτά αποπληρώνονται; Μήπως έναντι πινακίου φακής;».
