Με νέα έρευνα, διάρκειας πέντε ετών, οι ενάλιοι αρχαιολόγοι επιστρέφουν στα Αντικύθηρα για να δώσουν απάντηση στα νέα επιστημονικά ερωτήματα που έχουν προκύψει.
Όπως προτάθηκε από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), θα πραγματοποιηθούν δοκιμαστικές ανασκαφικές τομές σε θαλάσσιες περιοχές του ναυαγίου με πυκνή κεραμική, αλλά και με έντονα σήματα μεταλλικών στόχων, καθώς και σε σημεία όπου υπάρχουν ενδείξεις για ένα ίσως και δύο ναυάγια.
Οι πρόσφατες έρευνες στην περιοχή του ναυαγίου των Αντικυθήρων ξεκίνησαν από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, σε συνεργασία με το αμερικάνικο ωκεανογραφικό ινστιτούτο «Woods Hole», το 2012. Τότε εντοπίστηκαν και ανελκύστηκαν, μεταξύ άλλων, ένας στύπος (τμήμα άγκυρας) και ο σύνδεσμος μολύβδινης ρωμαϊκής άγκυρας, ενώ η έρευνα του 2013 είχε ως αποτέλεσμα τη λεπτομερή βυθομετρική χαρτογράφηση του νησιού και της θέσης του ναυαγίου, προκειμένου να διαπιστωθεί η πιθανή ύπαρξη και δεύτερου ρωμαϊκού ναυαγίου δίπλα στο αρχικό.
Από την έρευνα αυτή, ανελκύστηκαν, μεταξύ άλλων, μία άγκυρα, ένας κέραμος κι ένας αμφορέας, ενώ το 2014 αποτυπώθηκε σε τρισδιάστατη ψηφιακή μορφή η θέση του ναυαγίου. Τότε εντοπίστηκαν και ανελκύστηκαν, μεταξύ άλλων, δύο τμήματα από διακόσμηση κλίνης, ένα χάλκινο δόρυ με συμπαγές στέλεχος και σαυρωτήρα.
Όπως σημειώθηκε στο ΚΑΣ, η συνεργασία της αρμόδιας Εφορείας με το αμερικανικό ινστιτούτο είναι ιδιαίτερα σημαντική λόγω της κατάλληλης τεχνικής υποδομής του τελευταίου, που επιτρέπει την έρευνα σε μεγάλα βάθη, ενώ στη διάθεσή του βρίσκεται και το ρομποτικό σκάφανδρο Exosuit που χρησιμοποιείται στις καταδύσεις και το οποίο μπορεί να καταδυθεί σε βάθος μέχρι και 300 μ., χωρίς την απαιτούμενη αποσυμπίεση.
Τη διεύθυνση της έρευνας έχει η δρ Αγγελική Σίμωσι, προϊσταμένη της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, ενώ συνεργάτες της από πλευράς Εφορείας είναι οι επιστημονικοί υπεύθυνοι, αρχαιολόγοι δρ Θ. Θεοδούλου και δρ Δ. Κουρκουμέλης και από πλευράς «Woods Hole», ο αρχαιολόγος-τεχνολόγος δρ Μπρένταν Φόλεϊ.
Το Ναυάγιο
Στο 60 με 50 π.Χ. χρονολογείται το Ναυάγιο των Αντικυθήρων και το φορτίο του από τον 4ο έως και τον 1ο αιώνα π.Χ.. Ανακαλύφθηκε τυχαία το 1900 από Σύμιους σφουγγαράδες, σε βάθος περίπου 40 με 64 μέτρων. Ανελκύστηκε σε δύο φάσεις, το 1900 – 1901, καθώς και το 1976 με τη βοήθεια τού «Καλυψώ», του ωκεανογραφικού πλοίου τού Ζακ Ιβ Κουστώ. Η μερική ανέλκυσή του χαρακτηρίστηκε ως η πρώτη μεγάλης έκτασης ενάλια έρευνα παγκοσμίως.
Το πλοίο, που ναυάγησε έξω από τα Αντικύθηρα, ήταν μια ολκάδα, φορτηγό-σκάφος υπολογιζόμενης χωρητικότητας 300 τόνων, και ήταν ήδη αρκετά ταξιδεμένο όταν χάθηκε στη θάλασσα μαζί με το πολύτιμο φορτίο του, περί το 60 – 50 π.Χ.. Είναι σαφές ότι κατευθυνόταν προς κάποιο λιμάνι της Ιταλίας, μεταφέροντας εκεί πολύτιμα αγάλματα και σκεύη για τους Ρωμαίους αριστοκράτες, ξεκινώντας από κάποιο λιμάνι του Αιγαίου, ίσως τη Δήλο.
naftemporiki.gr
