Από την έντυπη έκδοση
Των Νίκου Μπέλλου και Λέττας Καλαμαρά
Στη μέγγενη εσωτερικών και εξωτερικών οικονομικών απαιτήσεων βρίσκεται πλέον η Λάρκο, γεγονός που αντικατοπτρίζει την αδυναμία αποτελεσματικής διαχείρισης των χρόνιων προβλημάτων της ελληνικής μεταλλοβιομηχανίας. Το τελεσίγραφο που απέστειλε η Ευρώπη αναφορικά με την επιστροφή κρατικών εγγυήσεων της βιομηχανίας έρχεται να προστεθεί στις απαιτήσεις για την αποπληρωμή των συσσωρευμένων χρεών της προς την εγχώρια ΔΕΗ, δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο την κατάστασή της.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε χθες προθεσμία δύο μηνών στην Ελλάδα προκειμένου να ανακτήσει από τη Λάρκο παράνομες κρατικές ενισχύσεις ύψους 135,8 εκατ. ευρώ, διαφορετικά απειλεί με νέα προσφυγή στο δικαστήριο και εισήγηση κατ’ αποκοπή προστίμου και χρηματικές ποινές. Η Κομισιόν υπενθυμίζει ότι η χώρα μας δεν έχει εκτελέσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου το οποίο στις 9 Νοεμβρίου 2017 είχε καταδικάσει την Ελλάδα για μη συμμόρφωση με την απόφαση της Επιτροπής (27 Μαρτίου 2014), με την οποία την καλούσε να ανακτήσει από το Λάρκο το παραπάνω ποσό. Έπειτα από έρευνα που ξεκίνησε η Επιτροπή το 2013 είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα στήριξης του Ελληνικού Δημοσίου προς τη Λάρκο προσέδωσαν στην επιχείρηση αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της, κατά παράβαση των κανόνων της Ε.Ε. για τις κρατικές ενισχύσεις.
Ειδικότερα, για τα μέτρα αφορούσαν την αύξηση κεφαλαίου ύψους 45 εκατομμυρίων ευρώ το 2009 και μια σειρά κρατικών εγγυήσεων την περίοδο 2008-2010. Τα μέτρα αυτά δεν κοινοποιήθηκαν στην Επιτροπή για προηγούμενη έγκριση, όπως απαιτούσαν οι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την έρευνα προέκυψε ότι κανένας ιδιωτικός φορέας δεν θα είχε δεχτεί να επενδύσει στη Λάρκο υπό τέτοιους όρους και ότι, επομένως, τα εν λόγω μέτρα συνιστούσαν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια των ευρωπαϊκών κανόνων.
Όπως τονίζεται από ανθρώπους του χώρου, η Λάρκο και η οποία δεν αντιμετωπίστηκε έγκαιρα και αποτελεσματικά, παρά τις αλλεπάλληλες εξαγγελίες περί σχεδίων εξυγίανσης που ποτέ όμως δεν παρουσιάστηκαν και δεν υλοποιήθηκαν. Η τελευταία εξαγγελία περί αυτού έγινε το καλοκαίρι του 2017.
Σύμφωνα με τους κανόνες της Ε.Ε., μια τέτοια επιχείρηση μπορεί να λάβει κρατική ενίσχυση στο πλαίσιο είτε σχεδίου αναδιάρθρωσης για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητάς της είτε σχεδίου εξυγίανσης για την εύρυθμη εκκαθάρισή της. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται ότι το δημόσιο χρήμα δαπανάται στο ελάχιστο και δεν σπαταλιέται σε προβληματικές επιχειρήσεις που διατηρούνται τεχνητά στην αγορά. Ωστόσο, η Ελλάδα δεν υπέβαλε ποτέ σχέδιο αναδιάρθρωσης ή εξυγίανσης της Λάρκο. Συνεπώς, τα μέτρα ενίσχυσης δεν μπορούν να δικαιολογηθούν βάσει των ευρωπαϊκών κανόνων.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τον Φεβρουάριο του 2018, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είχε απορρίψει ως απαράδεκτη προσφυγή της Λάρκο για ακύρωση της ανάκτησης των κρατικών ενισχύσεων. Όπως τονίζει η Κομισιόν, η Ελλάδα έχει τώρα προθεσμία δύο μηνών για να απαντήσει και να αποδείξει ότι η ενίσχυση πράγματι ανακτήθηκε. Διαφορετικά, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να παραπέμψει την Ελλάδα εκ νέου στο δικαστήριο ζητώντας και την επιβολή κατ’ αποκοπή προστίμου, αλλά και ενός ημερήσιου προστίμου το οποίο θα αρχίσει να «τρέχει» από την επόμενη μέρα της δεύτερης καταδίκης.
