Από την έντυπη έκδοση
Της Σοφίας Εμμανουήλ
[email protected]
Προκαταλήψεις, άχρηστα στερεότυπα, έλλειψη προτύπων, χαμηλότερη εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους σε σχέση με τους άνδρες, αλλά και λιγότερες ευκαιρίες, συντηρούν χαμηλά τα ποσοστά συμμετοχής των γυναικών σε ανώτατες διοικητικές θέσεις διαιωνίζοντας το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων όπως δείχνουν έρευνες της KPMG και της Focus Bari.
Στην έρευνα της KPMG, που έγινε σε μικτό δείγμα ανδρών-γυναικών, το 60% των ερωτηθέντων είπε ότι ένιωθε πάντα σίγουρο για τη δυνατότητά του να ανέβει ψηλά – όμως σε μεγαλύτερο βαθμό οι άνδρες (62%), ενώ οι γυναίκες (55%) αμφιταλαντεύθηκαν.
Σύμφωνα με τη Focus Bari -στην έρευνα της οποίας συμμετείχαν γυναίκες που τώρα χτίζουν την καριέρα τους, καθώς και γυναίκες που έχουν ήδη φτάσει στα ανώτατα επίπεδα της ιεραρχίας- πάνω από επτά στις δέκα (72%) που έχουν φθάσει να διοικούν επιχειρήσεις είχαν ισχυρή επιθυμία «να φτάσουν ψηλά», κάτι που ισχύει μόνο για τρεις στις δέκα (30%) γυναίκες που σήμερα χτίζουν την καριέρα τους, με το 67% των γυναικών της πρώτης κατηγορίας να δηλώνει ότι δεν τον ενδιαφέρει επαγγελματικά να έχει μια σταθερή και ήρεμη δουλειά, έναντι 36% της δεύτερης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Focus Bari, τα οποία παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση που διοργάνωσε (στις 29/10) η Ομάδα Δράσης Γυναικών της Εταιρείας Ανωτάτων Στελεχών Επιχειρήσεων (ΕΑΣΕ), με την υποστήριξη της «Ναυτεμπορικής» και του naftemporiki.gr ως χορηγών επικοινωνίας, το 93% των γυναικών που κατέχουν διοικητικές θέσεις δηλώνει ότι μέσα από τη δουλειά του δημιουργεί και αναπτύσσει την προσωπικότητά του, έναντι 64% των γυναικών που χτίζουν καριέρα. Είναι επίσης ενδεικτικό ότι μόλις 12% της πρώτης κατηγορίας λέει ότι αν δεν είχε ανάγκη τα χρήματα θα προτιμούσε να μη δουλεύει, έναντι 7% της δεύτερης κατηγορίας.
Πάνω από τέσσερεις στις δέκα (42%) όσων έχουν φτάσει στην κορυφή λένε πως έχουν τη βεβαιότητα ότι θα πετύχουν τους επαγγελματικούς τους στόχους έναντι 36% των γυναικών που χτίζουν καριέρα. Επίσης όλες σχεδόν (95%) οι γυναίκες της πρώτης κατηγορίας θεωρούν πως η επαγγελματική τους εξέλιξη εξαρτάται κυρίως από τις ίδιες και λιγότερο από εξωγενείς παράγοντες και σε ποσοστό 67% έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και διεκδικούν αυτό που τους αξίζει. Τα αντίστοιχα ποσοστά στις γυναίκες της δεύτερης κατηγορίας είναι 72% και 51%.
Οι περισσότερες γυναίκες που κατέχουν διοικητικές θέσεις (86%) πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν όρια στο τι μπορούν να επιδιώξουν για την επαγγελματική τους εξέλιξη, ενώ μειοψηφία (41%) είναι οι γυναίκες που πιστεύουν το ίδιο όταν χτίζουν καριέρα.
Οταν οι συμμετέχουσες στην έρευνα ρωτήθηκαν για τις θυσίες που έκαναν ή είναι διατεθειμένες να κάνουν για την καριέρα τους, το 77% των γυναικών που έχουν φτάσει ψηλά στη διοικητική ιεραρχία ανέφερε την οικογένεια και τα παιδιά, έναντι 50% των γυναικών που χτίζουν καριέρα.
Η οικογένεια είναι ο τομέας στον οποίο οι γυναίκες που χτίζουν καριέρα θα έπαιρναν το μικρότερο ρίσκο, ενώ αντίστοιχα οι γυναίκες που κατέχουν διοικητικές θέσεις θα έπαιρναν μικρότερο ρίσκο σε ό,τι αφορά τη μετακίνηση στο εξωτερικό.
Η έρευνα της Focus Bari διεξήχθη κατά το διάστημα από 24/9 έως 28/10 και στόχος της ήταν να διερευνήσει πώς βλέπουν/πώς νιώθουν οι γυναίκες που χτίζουν καριέρα για την εξέλιξή τους αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την εμπειρία όσων έχουν ήδη φτάσει στα ανώτατα επίπεδα της ιεραρχίας. Η συμμετοχή των δύο αυτών κατηγοριών στο δείγμα είναι 77% και 23% αντίστοιχα.
Τα χαρακτηριστικά
Με βάση τη θέση, 26% του δείγματος έχει θέση διευθύντριας, 24% τη θέση manager και 22% είναι απλοί υπάλληλοι. Μειοψηφία είναι οι ιδιοκτήτριες επιχείρησης (8%), όσες κατέχουν θέση προέδρου/αντιπροέδρου του δ.σ. (2%), θέση CEO/Managing Partner (7%), θέση Regional Managing Director (1%), θέση γενικής διευθύντριας (5%) ή άλλη θέση (5%).
Είναι ενδεικτικό ότι μία στις δέκα (12%) γυναίκες μάλλον δεν θα έχει την ευκαιρία να αγγίξει την κορυφή της ιεραρχίας, αφού είναι άνω των 50 ετών (ανήκουν στη γενιά των baby boomers και είναι γεννημένες μεταξύ 1947-1965). Μία στις δύο γυναίκες που χτίζουν καριέρα (51%) ανήκει στη γενιά X (generation X, οι γεννημένες μεταξύ 1966-1978), ενώ σχεδόν τέσσερεις στις δέκα (37%) είναι οι νεότερες (generation Y, γεννημένες μεταξύ 1979-1993).
Επίσης, από όσες έχουν φθάσει στην κορυφή της ιεραρχίας, μία στις δύο (51%) είναι σαραντάρες (generation X), ενώ ένα σημαντικό ποσοστό 42% είναι της γενιάς των baby boomers και το 7% είναι της νέας γενιάς (generation Y).
H οικογενειακή τους κατάσταση έχει γνώριμα στοιχεία καθώς οι μισές, είτε έχουν φθάσει στην κορυφή της ιεραρχίας είτε όχι, είναι χωρισμένες, χήρες ή ανύπαντρες.
Στην ομάδα όσων έχουν φθάσει στην κορυφή (οι επτά στις δέκα έχουν παιδιά), ποσοστό 51% είναι παντρεμένες, έναντι 26% που είναι διαζευγμένες και 23% που είναι ανύπαντρες, ενώ στην ομάδα όσων η καριέρα είναι σε εξέλιξη (οι μισές έχουν παιδιά), το 49% είναι παντρεμένες, έναντι 40% που είναι ανύπαντρες και 11% χωρισμένες.
Διαφορά και στις αμοιβές
Μια άλλη διαπίστωση της έρευνας της ΚPMG είναι οι μισθολογικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών σε ηγετικές θέσεις, τάση που δεν χαρακτηρίζει φυσικά μόνο την ελληνική αγορά. Συγκριτικά στοιχεία από την ελληνική και τη βρετανική αγορά, στο πλαίσιο της έρευνας «Cracking the Code Survey», έδειξαν σημαντική διαφορά στις αμοιβές των managers μεταξύ των δύο φύλων στο Ηνωμένο Βασίλειο, τέτοια που αντιστοιχεί σε σχεδόν δύο ώρες απλήρωτης εργασίας την ημέρα για τις γυναίκες.
Οι γυναίκες managers κερδίζουν 22% λιγότερα χρήματα από τους άνδρες συναδέλφους τους και προσφέρουν «εργασία δωρεάν» για 57 εργάσιμες ημέρες τον χρόνο. Οι διευθυντές σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ελλάδα κερδίζουν 138.699 λίρες και 135.315 λίρες αντίστοιχα αν είναι άνδρες και 123.756 λίρες και 120.675 λίρες αντίστοιχα αν είναι γυναίκες. Η διαφορά στις αμοιβές αντανακλά το γεγονός ότι οι γυναίκες είναι λιγότερο πιθανό να καταλάβουν υψηλόβαθμες θέσεις.
Πιο έξυπνη προσέγγιση από τις επιχειρήσεις
Η έρευνα της ΚPMG μεταξύ των μελών της ΕΑΣΕ καταγράφει και αναλύει τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν και τις δεξιότητες που ανέπτυξαν οι επαγγελματίες μάνατζερ στην Ελλάδα, άνδρες και γυναίκες, για να φτάσουν στην κορυφή της εταιρικής πυραμίδας, καθώς και τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται σήμερα προκειμένου να επιτευχθεί ο ίδιος στόχος.
Οι γυναίκες δηλώνουν περισσότερο σε σχέση με τους άντρες ότι θυσίασαν τον προσωπικό τους χρόνο (86%), τους φίλους τους (45%) και τη σχέση με το σύντροφο (35%), ενώ είναι επίσης ενδεικτικό ότι μία στις τρεις είναι χωρισμένη.
Η έρευνα αναδεικνύει τρεις βασικούς τομείς όπου οι οργανισμοί θα μπορούσαν να επικεντρωθούν προκειμένου να υιοθετήσουν μια πιο έξυπνη προσέγγιση των δύο φύλων με στόχο τη βελτίωση των πολιτικών τους στην προσέλκυση και διαχείριση των ταλέντων.
1. Η δύναμη των δεδομένων
Οι άνθρωποι είναι το κλειδί για κάθε οργανισμό και η ανάλυση δεδομένων μπορεί να αποτελέσει πυξίδα στον χάρτη σταδιοδρομίας. Πολλές εταιρείας, αν και έχουν στη διάθεσή τους αυτά τα στοιχεία, δεν τα χρησιμοποιούν αποτελεσματικά. Προτείνεται λοιπόν συνδυασμός των δύο φύλων σε κάθε επίπεδο και εντός κάθε επιχειρηματικής μονάδας και προώθηση στατιστικών ανά φύλο.
2. Υψηλής ποιότητας ηγεσία
Η έρευνα δείχνει ότι ο ρόλος του ηγέτη manager είναι πολύ σημαντικός για τους ειδικευόμενους και τα μεσαία στελέχη, καθώς επηρεάζει τη σταδιοδρομία και τις επιλογές τους.
3. Υπευθυνότητα – λογοδοσία
Η διοίκηση θα πρέπει να συμμετέχει πιο ενεργά στον καθορισμό και την παρακολούθηση της προόδου στην επίτευξη στόχων όπως το ποσοστό των γυναικών στο δ.σ. και σε ανώτερες διευθυντικές θέσεις, το είδος των ρόλων που ανατίθενται σε γυναίκες και ο αριθμός των γυναικών σε σημαντικά προγράμματα.
