Κάλεσμα προς την ελληνική πολιτεία να αναλάβει τη συντήρηση και τη διατήρηση του ιστορικού ιστιοφόρου σκάφους «Ευγένιος Ευγενίδης», ενός από τα τρία μοναδικά στον κόσμο, αλλά και την επιστροφή του στο λιμάνι του Πειραιά για να είναι επισκέψιμο στο ευρύ κοινό, απευθύνει ο Ελληνικός Σύνδεσμος Παραδοσιακών Σκαφών.
«Καύχημα της ναυπηγικής»
Σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Ίδρυμα Ευγενίδου ο πρόεδρος του Ιδρύματος Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης είπε ότι το συγκεκριμένο ιστιοφόρο τύπου Flying Klipper αποτελεί καύχημα της ναυπηγικής τέχνης, προσθέτοντας ότι η αγορά του χρηματοδοτήθηκε από τους αείμνηστους Μαριάνθη Σίμου και Νικόλαο Βερνίκο-Ευγενίδη με το ποσό των 48.000 λιρών Αγγλίας ή 180.000 δολάρια τότε, 5.000.000 ευρώ σήμερα.
Είπε ότι το συγκεκριμένο ιστιοφόρο είναι το ελάχιστο που μπορεί να διαθέτει μια χώρα όπως η Ελλάδα, με τη διαχρονική διασύνδεση της ιστορίας της με τη θάλασσα και τη ναυτιλία της που πρωταγωνιστεί διαχρονικά στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Ο πρόεδρος του ιδρύματος πρόσθεσε εξάλλου ότι, παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο ιστιοφόρο έχει 60 σχεδόν χρόνια παρουσίας στην Ελλάδα, μόλις 10 με 15 έτη επιτέλεσε στο ακέραιο τον σκοπό του ως εν ενεργεία εκπαιδευτικό σκάφος, ενώ εξέφρασε παράλληλα τη λύπη μου για το ενδεχόμενο της μη αξιοποίησής του ως μιας μαρτυρίας του ένδοξου ναυτικού ελληνικού παρελθόντος, που οφείλει να αναβιώνει προς όφελος των μελλοντικών γενεών.
Πρόσθεσε εξάλλου ότι το ιστιοφόρο «Ευγένιος Ευγενίδης», η ιστορία και ο συμβολισμός του αποτελούν αναντικατάστατο εθνικό κεφάλαιο, που η χώρα οφείλει να αξιοποιήσει στο έπακρο.
Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών Νίκος Καβαλιέρος έκανε λόγο για απουσία του υπουργείου Πολιτισμού από τη συγκεκριμένη εκδήλωση προκειμένου να ακουστεί η άποψή του, παρά το γεγονός ότι έχει χαρακτηριστεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ως ιστορικό μνημείο και σε αυτό ανήκει η πλοιοκτησία.
Τόνισε εξάλλου ότι παρότι το συγκεκριμένο ιστιοφόρο ανήκει στο συγκεκριμένο υπουργείο, σε αυτό δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ειδικό τμήμα για τα ιστορικά και παραδοσιακά πλοία.
Παράλληλα ο ίδιος ευχαρίστησε θερμά τον διοικητή του Κέντρου Εκπαίδευσης του Πολεμικού Ναυτικού Δημήτρη Μουρελάτο για την πρωτοβουλία του να προχωρήσει σε αποσκωριασμό του ιστιοφόρου μέσα και έξω με τη συνδρομή μαθητών, αλλά και με τη βοήθεια της εταιρείας Marine Trust Limited.
Ο κ. Καβαλιέρος είπε ότι με πολλή δουλειά το πλοίο έχει επανέλθει σε ένα αξιοπρεπές σημείο, ενώ για τις δύο τιμονιέρες μπρος και πίσω είπε ότι χρειάζονται γενική ανασύσταση.
Δεν μπορεί να είμαστε η πρώτη ναυτιλιακή χώρα στον κόσμο και να μην μπορούμε να διασώσουμε ένα τέτοιο ιστορικό σκάφος ανέφερε ο ίδιος, επισημαίνοντας ότι πρέπει η πολιτεία να αναλάβει τη συντήρηση και τη διατήρησή του.
Πρόσθεσε επίσης ότι το «Ευγένιος Ευγενίδης» έχει διττή ιδιότητα. Είναι νηολογημένο στον Πειραιά, άρα σημαίνει ότι είναι εμπορικό πλοίο, αλλά είναι χαρακτηρισμένο και βοηθητικό σκάφος του στόλου από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Τόνισε ότι όταν έχεις ένα εμπορικό πλοίο πρέπει να έχει κλάση από τον παρακολουθούντα νηογνώμονα και πιστοποιητικά αξιοπλοΐας για να μπορεί να μπορεί να πάρει απόπλου οποιαδήποτε στιγμή, κάτι ωστόσο που –όπως ανέφερε- δεν προβλέπεται και δεν ισχύει για το Πολεμικό Ναυτικό.
Η ιστορική διαδρομή
Το ιστιοφόρο «Ευγένιος Ευγενίδης» αγοράστηκε το 1965 από το ελληνικό υπουργείο Ναυτιλίας, με δωρεά του Ιδρύματος Ευγενίδου, με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως εκπαιδευτικό σκάφος των Σχολών Εμπορικού Ναυτικού. Για μια χρυσή δεκαετία διοικήθηκε, στελεχώθηκε, εκπαίδευσε γενιές ναυτικών δοκίμων, ενώ ταυτόχρονα αποτέλεσε και το ισχυρότερο δέλεαρ για την προσέλκυση των νέων στη θάλασσα. Τον Νοέμβριο του 1995 το σκάφος μεταβιβάστηκε από το υπ. Ναυτιλίας στο υπ. Πολιτισμού και άμεσα δόθηκε για χρήση στο Ναυτικό Μουσείο Ελλάδας, με στόχο την αναπαλαίωση, συντήρηση και μετατροπή του σε μουσειακό και εκθεσιακό χώρο. Δυστυχώς, το ΥΠΠΟ, παρά τις αγαθές προθέσεις, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί με χρηματοδότηση και το 2002 το σκάφος παραχωρήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού στο Πολεμικό Ναυτικό για χρήση 50 ετών, «με σκοπό την εκπαίδευση του προσωπικού του σε πλόες ιστιοφορίας, για την προβολή του έργου και των παραδόσεών του Π.Ν. και την επίδειξη της ελληνικής σημαίας σε λιμένες του εσωτερικού και του εξωτερικού».
Το σκάφος αρχικά είχε δεξαμενιστεί για επισκευές, αλλά στη συνέχεια το Π.Ν. αποφάσισε τη διακοπή των εργασιών επισκευής του. Αυτή τη στιγμή το ιστιοφόρο βρίσκεται στο Κέντρο Εκπαίδευσης του Πολεμικού Ναυτικού στον Πόρο.
