Skip to main content

Τα έξι «πρόσωπα» των δολοφόνων που παραμονεύουν στο Facebook

Τα έξι προφίλ των δολοφόνων που μπορεί να καραδοκούν στους διαδικτυακούς «διαδρόμους» του βασιλιά των κοινωνικών δικτύων αποκαλύπτει έρευνα εγκληματολόγων του Birmingham City University.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του πανεπιστημίου, πρόκειται για την πρώτη μελέτη που έγινε ποτέ σχετικά με το «πώς καταδικασμένοι φονιάδες έχουν χρησιμοποιήσει το Facebook σε σχέση με τα εγκλήματά τους».

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Howard Journal of Criminal Justice και πραγματεύεται 48 περιπτώσεις φόνων που συνδέονταν με το Facebook σε όλο τον κόσμο, μεταξύ του 2008 και του 2013. Τη μελέτη πραγματοποίησαν οι Dr. Ελίζαμπεθ Γιάρντλεϊ και ο καθηγητής Ντέιβιντ Γουΐλσον του Centre of Applied Criminology του πανεπιστημίου.

Τα έξι είδη δολοφόνων έχουν ως εξής:   

  • Reactor (ο αντιδρών): αντιδρά σε υλικό που έχει δημοσιευθεί στο Facebook επιτιθέμενος στο θύμα πρόσωπο με πρόσωπο. Αυτό μπορεί να συμβεί αμέσως μετά τη θέαση υλικού που τον εξόργισε, ή μετά το πέρασμα μικρού χρονικού διαστήματος, κατά το οποίο ξαναβλέπει το υλικό και αναρωτιέται για το νόημά του.
  • Informer (αυτός που ενημερώνει): χρησιμοποιεί το Facebook για να ενημερώσει άλλους ότι σκοπεύει να σκοτώσει το θύμα, ότι έχει σκοτώσει το θύμα ή και τα δύο. Οι informers χρησιμοποιούν το Facebook ως έναν τρόπο επίδειξης του ελέγχου που έχουν πάνω στο θύμα και την κατάσταση.
  • Antagonist (ο ανταγωνιστικός): εμπλέκεται σε έντονες και εχθρικές συνομιλίες στο Facebook, οι οποίες κλιμακώνονται σε θανάσιμη διαπροσωπική βία. Οι antagonists ενδεχομένως να επιδιώξουν να αποκτήσουν φυσικό πλεονέκτημα όταν η αντιπαράθεση ξεφεύγει από τα όρια του Ίντερνετ αποκτώντας κάποιου είδους όπλο.
  • Fantasist (αυτός που έχει φαντασιώσεις): χρησιμοποιεί το Facebook για τη δημιουργία ή την ικανοποίηση μιας φαντασίωσης. Για τους fantasists, η γραμμή μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας έχει μπερδευτεί  και η ανθρωποκτονία ενδεχομένως να αποτελεί τρόπο διατήρησης της φαντασίωσης ή παρεμπόδισης άλλων από το να ανακαλύψουν ότι πρόκειται για φαντασίωση.
  • Predator (το «αρπακτικό»): δημιουργεί και διατηρεί ένα ψεύτικο προφίλ για να προσελκύσει το θύμα και να το συναντήσει offline. Μπορεί να βασιστεί σε πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στο προφίλ του θύματος για να εντοπίσει και να εκμεταλλευτεί τρωτά σημεία και να δημιουργήσει βάσεις ανάπτυξης μιας σχέσης.
  • Imposter (ο απατεώνας): κάνει δημοσιεύσεις υπό το όνομα  κάποιου άλλου, που θα μπορούσε να είναι το ίδιο το θύμα, προκειμένου να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι είναι ακόμα ζωντανό, ή  κάποιο άλλο άτομο, προκειμένου να παρακολουθήσει τη δραστηριότητα του στόχου.

Οι ερευνητές ανέλυσαν περιπτώσεις ανθρωποκτονιών κατά τις οποίες το Facebook αναφέρθηκε από τα ΜΜΕ ως σημαντικός παράγων και βρήκαν 48 περιπτώσεις από όλο τον κόσμο.

«Θέλαμε να δούμε αν οι ανθρωποκτονίες στις οποίες αναφέρθηκε ʽεμπλοκήʼ του Facebook διέφεραν από άλλες ανθρωποκτονίες και διαπιστώσαμε ότι συνολικά δεν ισχύει κάτι τέτοιο- τα θύματα γνώριζαν τους φονιάδες τους στις περισσότερες περιπτώσεις, και τα εγκλήματα επεδείκνυαν αυτά που ξέρουμε ήδη για αυτόν τον τύπο εγκλήματος» δήλωσε η Dr. Yardley σχετικά. Επίσης, υπογράμμισε ότι δεν θα έπρεπε να κατηγορηθούν οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης για αυτά τα εγκλήματα.

«Sites κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook έχουν γίνει τμήμα της καθημερινής μας ζωής και είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι δεν υπάρχει κάτι εγγενώς κακό σε αυτές. Το Facebook δεν μπορεί να κατηγορηθεί περισσότερο για αυτές τις  ανθρωποκτονίες από ό,τι ένα μαχαίρι για ένα μαχαίρωμα- είναι οι προθέσεις των ανθρώπων που χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία που πρέπει να μας απασχολήσουν» τόνισε.