Του Νίκου Αθανασίου
Ο Αργεντινός άσος σταμάτησε το ποδόσφαιρο στα 38 του, έχοντας καταφέρει να νικήσει δύο φορές στη μάχη με τον καρκίνο
Ο Γιόνας Γκουτιέρες ανακοίνωσε το φινάλε της ποδοσφαιρικής της καριέρας, στα 38 του, αγωνιζόμενος τελευταία φορά το βράδυ της Δευτέρας με την φανέλα της Club Almagro. Ο Αργεντίνος διεθνής μέσος κρέμασε τα παπούτσια του, πολλοί θα τον θυμούνται ως έναν αξιόλογο παίκτη με σπουδαία θητεία στη Νιούκαστλ αλλά τα μαθήματα ζωής που έδωσε νικώντας δύο φορές στην μάχη με τον καρκίνο, δεν μπορούν να συγκριθούν με τίποτα. Οι νίκες αυτές είναι πολύ πιο σημαντικές από εκείνες πάνω στο χορτάρι και ο Γκουτιέρες απέδειξε στην πιο δύσκολη φάση της ζωής του πως ήταν πρωταθλητής!
Η διάγνωση από ένα μαρκάρισμα
Μαϊος 2013. Η Νιούκαστλ αντιμετωπίζει την Νόριτς και μετά από μια δυνατή σύγκρουση με τον Μπακαρί Σανιά, ο Γιόνας Γκουτιέρες αρχίζει να βιώνει έναν πρωτόγνωρο πόνο. Θα μείνει εκτός για εβδομάδες και έπειτα από εξονυχιστικό έλεγχο, ένας υπέρηχος θα δείξει την παρουσία όγκου στα γεννητικά του όργανα. «Τον Μάιο του 2013 αισθάνθηκα έντονους πόνους στους όρχεις μου.
Επειτα από μια αρχικώς λανθασμένη διάγνωση, συνέχισα να αγωνίζομαι, οι ενοχλήσεις όμως γίνονταν όλο και πιο ανυπόφορες. Τελικά, ύστερα από έναν ειδικό υπέρηχο, διαπιστώθηκε το πρόβλημα. Οταν μοτ είπαν πως έχω καρκίνο, πήγα σπίτι και έβαλα τα κλάματα. Ήξερα, όμως πως είχα μπροστά μου το πιο δύσκολο παιχνίδι. Ήταν δύσκολο όταν είδα ότι έχανα τα μαλλιά μου. Δεν ήθελα να τα κουρέψω, ήθελα να τα κρατήσω δυνατά. Το να πολεμάς τον καρκίνο κάνει όλα τα άλλα προβλήματα ασήμαντα. Αποφάσισα να πω την ιστορία μου, γιατί ίσως αυτό μπορεί να βοηθήσει τους πάσχοντες από το ίδιο κακό».
Η απαράδεκτη συμπεριφορά της Νιούκαστλ
Η Νιούκαστλ, στην οποία είχε παραμείνει πιστός όταν εκείνη υποβιβάστηκε στην Championship το 2009, θα του συμπεριφερθεί με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Απάνθρωπα και δίχως ίχνος συναισθήματος και καλοσύνης. Τα όσα είχε δηλώσει επί του θέματος ο ποδοσφαιριστής αποτυπώνουν το μέγεθος της βαρβαρότητας του αγγλικού συλλόγου.
«Οταν επέστρεψα από την Αργεντινή, καθώς ήθελα οι χημειοθεραπείες να γίνουν στην πατρίδα μου για να καταλαβαίνω επακριβώς τι μου έλεγαν και τι έπρεπε να κάνω, ο προπονητής Αλαν Πάρντιου μου είπε ότι θα έπρεπε να ψάξω για ομάδα… Η Νιούκαστλ δεν πλήρωσε ούτε σεντ για τη θεραπεία μου. Τα έδωσα όλα εγώ, αλλά δεν με ενδιαφέρει αυτό! Τα χρήματα περνούν σε δεύτερη μοίρα μπροστά σε ένα τέτοιο θέμα. Με ενόχλησε μόνο η έλλειψη ανθρωπιάς».
Μετά την επέμβαση που υποβλήθηκε, επέστρεψε στην δράση έπειτα από ένα μήνα και παραχωρήθηκε δανεικός στη Νόριτς τον Γενάρη του 2014. Κάπου εκεί ήρθε και το δεύτερο «χτύπημα». Ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση στους λεμφαδένες και η κατάσταση ήταν πολύ πιο σοβαρή. Εισήχθη άμεσα στο νοσοκομείο, ακολούθησε ισχυρότατες χημειοθεραπείες, έχασε την πλούσια κόμη του αλλά είχε κερδίσει και την δεύτερη μάχη. Τον Νοέμβριο του 2014 επέστρεψε στο σπίτι του σιγά σιγά άρχισε να επανέρχεται στις προπονήσεις της Νιούκαστλ.
Την κράτησε στην κατηγορία και τον έδιωξαν!
Η απίστευτη διαχείριση της κατάστασης από την Νιούκαστλ θα έχει και συνέχεια. Ο Γκουτιέρες θα επιστρέψει στα γήπεδα στις 4 Μαρτίου του 2015, με ένα γήπεδο να τον αποθεώνει. Στο φινάλε της αναμέτρησης όπου επέστρεψε πάνω στο χορτάρι, θα βγάλει την μπλούζα και θα δείξει το τατουάζ στο δεξί του μπράτσο. Αυτό έγραφε πως «είμαι ξανά ζωντανός, πιο ζωντανός απ’ ότι ήμουν σε ολόκληρη τη ζωή μου».
Στην τελευταία αγωνιστική θα γράψει ένα σενάριο ταινίας. Απέναντι στην Γουέστ Χαμ θα πετύχει το νικητήριο γκολ της ομάδας του και θα την κρατήσει στην κατηγορία! Ο Γκουτιέρες έσωσε την ομάδα που τον… πέταξε στην άκρη στην πιο μεγάλη μάχη της ζωής του. Η λογική υπαγόρευε πως θα υπέγραφε νέο συμβόλαιο αλλά η διοίκηση του αγγλικού κλαμπ αποφάσισε να μην τον κρατήσει!
«Δύο πράγματα έμαθα από την ασθένειά μου. Πως μπορείς να συμπαρασταθείς σε έναν παίκτη, όπως έκαναν οι οπαδοί του συλλόγου και πως μπορείς να αφήσεις έναν παίκτη μόνο του (ιδιοκτήτης της Νιουκάστλ)» έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter και στην συνέχεια ανέφερε σε σχετικό βίντεο:
«Ευχαριστώ όλους τους φίλους του ποδοσφαίρου και της Νιουκάστλ, που με στήριξαν και με εμπιστεύτηκαν. Αυτός είναι ο τρόπος μου για να δείξω ότι πάντα σας ακούω. Είστε πολύ σημαντικοί για μένα. Το ποδόσφαιρο δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς εσάς. Όλη μου η προσπάθεια και η αγάπη είναι για εσάς».
