Την αποχώρησή του απ’ την ενεργό δράση ανακοίνωσε το βράδυ της Παρασκευής ο Κώστας Καϊμακόγλου με μήνυμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όντας ο τέταρτος «μεγάλος» που ολοκλήρωσε την καριέρα του τους τελευταίους τρεις μήνες, μετά τους Σπανούλη, Ζήση και Μπουρούση.
Ο 38χρονος βετεράνος πάουερ φόργουορντ ανακοίνωσε το «αντίο» στα γήπεδα, ευχαριστώντας όσους τον βοήθησαν σε αυτό το ταξίδι που κράτησε περισσότερο από δύο δεκαετίες.
Το μήνυμα του Καϊμακόγλου:
«Αγαπητοί μου φίλοι,
Ήρθε ο καιρός να αποχαιρετήσω το μπάσκετ ως αθλητής. Το μπάσκετ υπήρξε για μένα ο πιστός μου σύντροφος, το στήριγμα, το καταφύγιό μου, τα δάκρυα και τα γέλια μου, τα όνειρά μου, η περηφάνια μου, η ζωή μου απ’ όσο σχεδόν μπορώ να θυμάμαι τον εαυτό μου.
Με ταξίδεψε στον κόσμο, με γνώρισε σε υπέροχους ανθρώπους, σμίλεψε τις αξίες μου, με βοήθησε να κυνηγήσω τα όνειρα μου, με σήκωσε όταν έπεσα, μου έδειξε τον δρόμο όταν αισθανόμουν χαμένος, αλλά πάνω απ’ όλα με έκανε να θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος.
Θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου, όλους μου τους συμπαίκτες που στάθηκαν στο πλάι μου αλλά και όλους τους αντιπάλους που βρήκα απέναντί μου και με έκαναν να δουλέψω πιο σκληρά. Όπως επίσης και όλους μου τους προπονητές για την βοήθεια και την υποστήριξη που μου έδωσαν.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ όλους τους φιλάθλους για τις ζητωκραυγές και την αγάπη τους. Θα κρατήσω για πάντα στην καρδιά μου όλες τις ομάδες για τις οποίες αγωνίστηκα αρχίζοντας από την ομάδα της γειτονιάς μου, τους Κυρίαρχους, την Νήαρ Ηστ, το Μαρούσι, τον Παναθηναϊκό και σίγουρα την αγαπημένη μου Εθνική ομάδα.
Μα κυρίως θέλω να ευχαριστήσω την Unics Kazan και όλους τους ανθρώπους της αρχίζοντας από τον πρόεδρο, το προσωπικό, και όλους όσους προσπάθησαν για να κάνουν το Καζάν σπίτι μου τα τελευταία 9 χρόνια.
Στην οικογένειά μου και στους φίλους μου όπως και στον επί σειρά ετών ατζέντη μου, το να πω ένα ευχαριστώ για την αδιαπραγμάτευτη στήριξή τους δεν θα ήταν αρκετό. Σίγουρα δεν θα μπορούσα να τα είχα καταφέρει χωρίς εσάς.
Τέλος, σε όλα τα παιδιά εκεί έξω που έχουν ερωτευτεί την πορτοκαλί θεά, σάς λέω, “Τολμήστε να κυνηγήσετε τα όνειρα σας, δουλέψτε σκληρά και δεν θα προχωρήσετε ποτέ μόνοι”.
Φεύγω από τα γήπεδα με το κεφάλι ψηλά γνωρίζοντας ότι έδωσα όλο μου το είναι στο άθλημα που αγάπησα. Και αυτό με κάνει περήφανο. Το ταξίδι μου ως αθλητής τελείωσε, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Το μπάσκετ θα είναι πάντα στην καρδιά και στο μυαλό μου. Τα καλύτερα έρχονται».
