Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Τους τελευταίους μήνες ακούγονται ολοένα και εντονότερα φωνές για βαθύτερη πολιτική ολοκλήρωση στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ουσιαστική συνεργασία και αλληλεγγύη.
Από την Κομισιόν, το Παρίσι και το Βερολίνο έως και το Ελσίνκι, όλοι επισημαίνουν την ανάγκη για «ενιαία απάντηση» στις μεγάλες προκλήσεις. Αυτά σε επίπεδο ρητορικής. Γιατί στην πράξη η Ενωση εμφανίζεται πιο «κατακερματισμένη» από ποτέ.
Η απουσία συνεννόησης και συντονισμένης δράσης, η απροθυμία να υποχωρήσουν εθνικοί εγωισμοί και «θέλω» μπροστά στο κοινό συμφέρον, είναι περισσότερο έκδηλη από ποτέ στην αντιμετώπιση της μεταναστευτικής – προσφυγικής κρίσης.
Ή καλύτερα στην αδυναμία αντιμετώπισής της.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ, τους πρώτους επτά μήνες του έτους έφτασαν στην Ευρώπη 224.000 άνθρωποι – το 62% των οποίων ζητούν άσυλο ως πρόσφυγες, καθώς προέρχονται από τη Συρία, την Ερυθραία και το Αφγανιστάν, δηλαδή χώρες ρημαγμένες από πολέμους και καταπιεστικά καθεστώτα.
Πρόκειται για αριθμό ρεκόρ, ο οποίος μάλιστα υπερβαίνει το σύνολο των εισερχόμενων μεταναστών το 2014.
Στην Ελλάδα μόνο τον Ιούλιο υποδεχτήκαμε 50.000 μετανάστες και πρόσφυγες.
Οι πρόσφατες εικόνες σε νησιά, όπως η Κως, και η λύση της προσωρινής φιλοξενίας περισσότερων από 1.000 ανθρώπων σε οχηματαγωγά πλοία καταδεικνύουν πόσο ανέτοιμοι είμαστε, με πόση προχειρότητα αντιμετωπίζουμε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.
Με «σπασμωδικές» κινήσεις αντιδρά και η Ιταλία.
Το «μεγαλύτερο προσφυγικό δράμα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», όπως το χαρακτήρισε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, βρίσκει τις χώρες εισόδου σε αμηχανία, αν όχι σε πανικό, τη Γερμανία να ζητά καταμερισμό των ευθυνών, τη Βρετανία και τη Γαλλία να πετούν το μπαλάκι στην «εξέδρα».
Οσο για τα υπόλοιπα μέλη;
Προς το παρόν υποκρίνονται ότι το πρόβλημα δεν τα αφορά. Εως ότου γίνει και δικό τους, η τακτική της υποκρισίας και των ημίμετρων καλά θα κρατεί.
Και οι μόνες αποφάσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο θα είναι η ενίσχυση των κονδυλίων για τις επιχειρήσεις διάσωσης ή στην καλύτερη περίπτωση η χορήγηση έκτακτης βοήθειας για εγκαταστάσεις υποδοχής.